Strażnica KOP „Cotta”
.mw-parser-output table.zolnierz-lotnictwo td.naglowek{color:black!important;background:#95a7b9!important}.mw-parser-output table.zolnierz-marynarka td.naglowek{color:white!important;background:#6082B6!important}.mw-parser-output table.zolnierz-lądowe td.naglowek{color:white!important;background:#556B2F!important}.mw-parser-output table.zolnierz-paramilitarny td.naglowek{color:black!important;background:#b6b3c7!important}
| ||
| Historia | ||
Państwo |  II Rzeczpospolita | |
| Rozformowanie | 1939 | |
| Organizacja | ||
| Formacja | Korpus Ochrony Pogranicza | |
| Podległość | Kompania graniczna KOP „Kalety” | |
Strażnica KOP „Cotta” – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-litewskiej.
Spis treści
1 Formowanie i zmiany organizacyjne
2 Służba graniczna
3 Przypisy
4 Bibliografia
Formowanie i zmiany organizacyjne |
W lutym 1926 roku, w składzie 6 Brygady Ochrony Pogranicza, został sformowany 24 batalion graniczny. W 1928 roku w skład batalionu wchodziło 12 strażnic[1]. Strażnica KOP „Cotta” w latach 1928 – 1939 funkcjonowała w strukturze 3 kompanii KOP „Kalety”[2][3][4][5][6][7]. Strażnica liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej.
W 1932 roku obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku popolicyjnym[4]. Strażnicę z macierzystą kompanią łączyła droga polna długości 8.8 km[6].
Służba graniczna |
Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi[8].
Strażnica KOP „Cołta” w 1932 i 1938 roku ochraniała pododcinek granicy państwowej szerokości 7 kilometrów 500 metrów od słupa granicznego nr 257 do 271[4][6].
Sąsiednie strażnice:
strażnica KOP „Jelinki” ⇔ strażnica KOP „Igorka” – 1929[3]
strażnica KOP „Studzianka” ⇔ strażnica KOP „Igorka” – 1928[2], 1932[4], 1934[5] i 1938[6]
Przypisy |
↑ Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 5/1928.
↑ ab Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 11/1928.
↑ ab Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 11/1929.
↑ abcd Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 7/1932.
↑ ab Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 50/1934.
↑ abcd Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 81/1938.
↑ Szubański 2000 ↓, s. 88.
↑ Falkiewicz 1925 ↓, s. 3-4.
Bibliografia |
Rajmund Szubański. Bataliony, kompanie, strażnice KOP. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 3 (145), 1993. Warszawa: Wydawnictwo „Czasopisma Wojskowe”. ISSN 0043-7182.
Rajmund Szubański. Bataliony, kompanie, strażnice KOP-u. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 3 (184), 2000. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281.
- Stanisław Falkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza. W pierwszą rocznicę objęcia służby na wschodniej granicy Rzeczypospolitej 1924-1925. 1925. [dostęp 2016-01-30].
- Komunikaty dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza z lat 1927 (z uzupełnieniami i poprawkami), 1928, 1932, 1934 (z uzupełnieniami i poprawkami) i 1938 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
