Janusz Morgenstern






























Janusz Morgenstern


Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 listopada 1922
Mikulińce
Data i miejsce śmierci

6 września 2011
Warszawa
Zawód

reżyser
producent filmowy
Lata aktywności

1960–2011









Odznaczenia

Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia PolskiZłoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”



Gwiazda Janusza Morgensterna w łódzkiej Alei Gwiazd


Janusz „Kuba” Morgenstern (ur. 16 listopada 1922 w Mikulińcach, zm. 6 września 2011 w Warszawie[1]) – polski reżyser i producent filmowy.




Spis treści






  • 1 Życiorys


  • 2 Odznaczenia


  • 3 Filmografia


    • 3.1 Jako reżyser


    • 3.2 Jako producent


    • 3.3 Jako aktor




  • 4 Przypisy


  • 5 Linki zewnętrzne


  • 6 Bibliografia





Życiorys |


Urodził się w rodzinie żydowskiej, jako syn Dawida Morgensterna i Estery z domu Druks. Młodość spędził na Podolu, tam zdał maturę. Przed wojną uczęszczał do Miejskiego Gimnazjum Koedukacyjnego im. Króla Władysława Jagiełły w Przeworsku, gdzie zamieszkiwał brat jego matki[2]. W trakcie okupacji niemieckiej ukrywał się, m.in. w domu ukraińskiego dyrektora szkoły w Mikulińcach[2][3]. Jego rodzice i najbliższa rodzina padli ofiarą Holocaustu.


Po wojnie podjął studia na Wydziale Reżyserii PWSFTviT w Łodzi, które ukończył w 1954. Na początku kariery był asystentem reżysera w filmach Wandy Jakubowskiej i Andrzeja Wajdy (Kanał). Był II reżyserem w filmach Lotna, Pokolenie oraz Popiół i diament. Jako reżyser zadebiutował filmem Do widzenia, do jutra.


Największy rozgłos przyniosły mu oryginalne współczesne dramaty, poruszające problemy młodych ludzi: Do widzenia, do jutra, Jowita, Trzeba zabić tę miłość.


Wielką popularnością cieszyły się również zrealizowane przez niego pod koniec lat 60. seriale telewizyjne Stawka większa niż życie i Kolumbowie oraz późniejsze Polskie drogi.


Reżyserował też szereg spektakli Teatru Telewizji (m.in. Arszenik i stare koronki na podstawie sztuki Josepha Kesselringa). Od 1990 pracował jako producent filmów. W 2004 Antoni Krauze stworzył filmowy portret Morgensterna zatytułowany Ćwiczenia z niepamięci.


W 2008 Morgenstern otrzymał Orła w kategorii osiągnięcia życia (przyznawane za całokształt).


W 2010 został uhonorowany nagrodą honorową na Nowojorskim Festiwalu Filmów Polskich[4]. Został członkiem komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed przyspieszonymi wyborami prezydenckimi 2010[5].


7 kwietnia 2011 odsłonił swoją gwiazdę w Alei Gwiazd na ulicy Piotrkowskiej w Łodzi[6].


Janusz Morgenstern zmarł 6 września 2011 w Warszawie. Jego pogrzeb odbył się 12 września na stołecznym Cmentarzu Wojskowym na Powązkach. Reżyser spoczął w Alei Zasłużonych. W uroczystościach uczestniczyli m.in. prezydent Bronisław Komorowski, minister kultury Bogdan Zdrojewski, Roman Polański oraz wielu ludzi filmu i przyjaciół artysty[7]. W ostatniej drodze towarzyszyła mu muzyka Krzysztofa Komedy z filmu Do widzenia, do jutra i Andrzeja Kurylewicza z serialu Polskie drogi[8].



Odznaczenia |



  • Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski – 1997[9]


  • Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” – 2005[10]



Filmografia |



Jako reżyser |




  • 1954: Rzodkiewki (etiuda szkolna)


  • 1960: Przygoda w terenie (krótkometrażowy)

  • 1960: Do widzenia, do jutra


  • 1961: Ambulans (krótkometrażowy)


  • 1962: Jutro premiera (także scenariusz)


  • 1963: Dwa żebra Adama


  • 1964: Życie raz jeszcze


  • 1965: Potem nastąpi cisza (także scenariusz)


  • 1967–1968: Stawka większa niż życie (serial telewizyjny)

  • 1967: Jowita


  • 1970: Kolumbowie (serial telewizyjny)


  • 1972: Dama pikowa (w ramach cyklu telewizyjnego Klasyka światowa; także scenariusz)

  • 1972: Trzeba zabić tę miłość


  • 1974: S.O.S. (serial telewizyjny)


  • 1976: Polskie drogi (serial telewizyjny)


  • 1979: Godzina „W”


  • 1980: Mniejsze niebo


  • 1986: Legend of the White Horse (tytuł polski Biały smok, współreżyserowany z Jerzym Domaradzkim)


  • 2000: Żółty szalik (w ramach cyklu telewizyjnego Święta polskie)


  • 2009: Mniejsze zło (także scenariusz i produkcja; premiera 23 października[11])



Jako producent |




  • 1990: Europa, Europa (producent wykonawczy)

  • 1990: Femina

  • 1990: Korczak


  • 1993: Koloss

  • 1993: Do widzenia wczoraj. Dwie krótkie komedie o zmianie systemu


  • 1995: Zołotoje dno (film polsko-rosyjski, tytuł polski: Złote dno)


  • 1996: Panna Nikt


  • 1997: Ciemna strona Wenus


  • 1998: Złoto dezerterów


  • 1999: Palce lizać (serial telewizyjny; producent wykonawczy)


  • 2000: Chłopaki nie płaczą

  • 2000: Żółty szalik (w ramach cyklu telewizyjnego Święta polskie; producent wykonawczy)

  • 2000: Noc świętego Mikołaja (w ramach cyklu Święta polskie; producent wykonawczy)


  • 2001: Poranek kojota

  • 2001: Requiem (współproducentem był Jerzy Buchwald)


  • 2002: Wszyscy święci (w ramach cyklu Święta polskie; producent wykonawczy)

  • 2002: Zemsta


  • 2003: Biała sukienka (w ramach cyklu Święta polskie; producent wykonawczy)

  • 2003: Królowa chmur (w ramach cyklu Święta polskie; producent wykonawczy)


  • 2004: Długi weekend (w ramach cyklu Święta polskie; producent wykonawczy)

  • 2004: Piekło niebo (w ramach cyklu Święta polskie; producent wykonawczy)


  • 2005: Barbórka (w ramach cyklu Święta polskie; producent wykonawczy)

  • 2005: Przybyli ułani (w ramach cyklu Święta polskie; producent wykonawczy)

  • 2005: Komornik


  • 2006: Czeka na nas świat (współproducentem był Juliusz Machulski)

  • 2006: Miłość w przejściu podziemnym (w ramach cyklu Święta polskie; producent wykonawczy)


  • 2009: Mniejsze zło



Jako aktor |



  • 2011: Uwikłanie (profesor Andrzej Zieleniecki, ojciec Szackiej)


Przypisy |




  1. Janusz Morgenstern - wybitny reżyser i producent filmowy (pol.). wiadomosci.gazeta.pl, 2011-09-06. [dostęp 2013-06-04].


  2. ab Życie raz jeszcze. Z Januszem Morgensternem rozmawiają Katarzyna Bielas i Jacek Szczerba. „Duży Format”. 29 (dodatek do Gazety Wyborczej nr 271), s. 18, 2002-11-21. 


  3. „Nie bałem się Polaków, bałem się Ukraińców”. Newsweek, 2011-09-11. [dostęp 2013-06-04].


  4. New York Polish Film Festival → Nagrody. www.nypff.com. [dostęp 2012-02-24].


  5. Komitet poparcia Bronisława Komorowskiego. onet.pl, 16 maja 2010. [dostęp 26 kwietnia 2014].


  6. Konrad Ciężki: Janusz Morgenstern: od „Stawki większej niż życie” do łódzkiej Alei Gwiazd. mmlodz.pl. [dostęp 2011-04-08].


  7. „Żegnam mojego najstarszego przyjaciela”. tvn24.pl, 2011-09-12. [dostęp 2011-09-11].


  8. "Komorowski i Polański na pogrzebie Morgensterna", www.rp.pl.


  9. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 14 listopada 1997 r. o nadaniu orderu (M.P. z 1998 r. nr 6, poz. 113)


  10. Warszawa. Wręczono złote medale „Gloria Artis”. e-teatr.pl, 10 września 2005. [dostęp 21 czerwca 2011].


  11. film.wp.pl.



Linki zewnętrzne |




  • Janusz Morgenstern w bazie IMDb (ang.)


  • Janusz Morgenstern w bazie Filmweb


  • Janusz Morgenstern w bazie filmpolski.pl


  • Janusz Morgenstern w wirtualnym albumie w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”


  • Plakaty do filmów Janusza Morgensterna w galerii plakatu filmowego Filmoteki Narodowej „Gapla”



Bibliografia |



  • Marek Hendrykowski, Morgenstern, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2012.

  • Marek Hendrykowski, Do widzenia, do jutra, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2012.

  • Janusz Morgenstern, Jan Laskowski, Do widzenia, do jutra. Scenopis filmu , Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2013.

  • Publikacja zbiorowa. Musi zostać rysa. Przewodnik po twórczości Janusza Morgensterna, Muzeum Kinematografii w Łodzi, 2012.

  • Ewa Winnicka, Ja się nie spieszę, Polityka 2008, nr 24(2658), s.70–72.


  • Janusz Morgenstern w bazie filmpolski.pl










Popular posts from this blog

Morgemoulin

Scott Moir

Souastre