Cfrtjryk

; ;	; Zadar;
	; Zadar;
	; ;
; ;	; ;
; Herb;	; Flaga;
; Państwo;	; Chorwacja;
; Żupania;	; zadarska;
; Burmistrz;	Božidar Kalmeta;
Powierzchnia;	194 km²;
Populacja (2006); • liczba ludności; • gęstość;	; ; 82 680; 426 os./km²;
; Nr kierunkowy;	(+385) 023;
; Kod pocztowy;	23 000;
; Tablice rejestracyjne;	ZD;
	; ; Położenie na mapie Chorwacji; ; ; ; Zadar; ; ; ;
	; 44°07′N 15°13′E/44,116667 15,216667;
; ;	; Multimedia w Wikimedia Commons;
; ;	; Hasło w Wikisłowniku;
; ;	; Informacje w Wikipodróżach;
	; Strona internetowa;

Ten artykuł dotyczy miasta. Zobacz też: Zadar (ujednoznacznienie).

Zadar

Ratusz

Panorama miasta

Brama Porta Terraferma

Przystań w Zadarze

Odtwórz plik multimedialny

Centrum Zadaru: kościoły św. Donata i św. Marii, morskie organy oraz układ planetarny przy nadmorskim deptaku

Zadar (wł. Zara,, węg. Zára, niem. Jadera) – miasto w Chorwacji (Dalmacja), nad Morzem Adriatyckim. Od 1991 należy do niepodległej Chorwacji. Zamieszkuje je ok. 82 tys. mieszkańców (2005).

Jest to centrum gospodarcze oraz kulturalne północnej Dalmacji i jednocześnie piąte co do wielkości miasto kraju. Stolica administracyjna żupanii zadarskiej.

Znajduje się tu port handlowy i rybacki, stocznia oraz port lotniczy. Zadar jest ważnym ośrodkiem przemysłowym (przemysł spożywczy, chemiczny i włókienniczy) oraz kulturalnym (wyższa szkoła pedagogiczna, liczne zabytki i muzea).

Spis treści

1 Historia

2 Zabytki i turystyka

3 Inne

4 Ludzie urodzeni w Zadarze

5 Miasta partnerskie

6 Przypisy

7 Linki zewnętrzne

Historia |

Mapa Zadaru w okresie przynależności do Włoch w latach 1920–1947

Historia miasta sięga IV w. p.n.e.. Na terenie dzisiejszego Zadaru istniała osada iliryjskiego plemienia Liburnów. 300 lat później miasto, nazywane wówczas Jadrea, znalazło się pod panowaniem rzymskim. Za czasów panowania Cezara i Augusta umocniono je, otaczając murami obronnymi z basztami i trzema bramami, wytyczono forum, wzniesiono świątynie i bazyliki, amfiteatr, a także akwedukt i cmentarz.

Po zniszczeniu Salony ok. roku 614 zostało wybrane na centrum administracji bizantyjskiej w Dalmacji. Około przełomu VI i VII w. w mieście urodził się przyszły papież Jan IV. W VIII w. wokół Zadaru, pozostającego pod zwierzchnictwem Bizancjum, zaczęli się osiedlać przybyli z północy Słowianie.

W średniowieczu miał on status wolnego miasta i dopiero w X w. uznał zwierzchność królów chorwackich.

Później, wskutek IV wyprawy krzyżowej i oblężenia z 1202 roku znajdował się pod panowaniem weneckim. Na XV w. i XVI w. przypada bujny rozwój życia kulturalnego miasta, z którego pochodziło wielu wybitnych literatów, twórców kultury i sztuki (m.in. Petar Zoranić, jeden z pierwszych poetów piszących po chorwacku).

Po okresie panowania weneckiego Zadar znalazł się w granicach habsburskiej Austrii. Po I wojnie światowej nie wszedł w skład Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców, ale stał się włoską enklawą wraz z kilkoma przyległymi, niewielkimi miejscowościami (oprócz Zadaru m.in. Bokanjac, Arbanasi, Crno, część miejscowości Diklo) – w sumie 104 km².

W okresie II wojny światowej Zadar stał się stolicą powiększonych terytoriów włoskich w Dalmacji (m.in. ze Splitem włącznie; odstąpionych przez marionetkowe Niepodległe Państwo Chorwackie); po upadku Benito Mussoliniego Chorwaci próbowali zająć miasto, ale ubiegły ich oddziały Wehrmachtu; do 1944 miasto było pod kontrolą Włoskiej Republiki Socjalnej. W październiku 1944, po wycofaniu wojsk niemieckich i ucieczce włoskich urzędników, Zadar zajęli partyzanci jugosłowiańscy. Od 1947 oficjalnie znalazł się w granicach Jugosławii, a od 1991 Chorwacji.

Zabytki i turystyka |

Turystyka w Zadarze rozwija się od ponad stu lat – w 1899 powstało tu pierwsze biuro podróży Liburnija, istniejące nieprzerwanie do dziś. Znajduje się tu bardzo interesujące Muzeum Archeologiczne ze zbiorami z czasów starożytnych i średniowiecza^[1]. W chorwackich folderach turystycznych stawiane bywa na równi z Dubrownikiem oraz Wenecją. Miasto znane jest ze słynnego wiśniowego likieru Maraschino. Niedaleko przystani promowej w nadbrzeże wbudowane są organy, które wydają niski dźwięk, gdy nadchodzi fala. Dlatego odnosi się wrażenie, że ten dźwięk pochodzi z morza.

Najciekawsze zabytki:

rzymskie forum i ruiny budowli rzymskich

kościół przedromański św. Donata z IX w.

romańska katedra św. Anastazji z przełomu XII w. i XIII w.

kościół św. Marii z charakterystyczną dzwonnicą z 1105

kościół gotycki św. Tomy z XIV w.

renesansowa loggia

budynek straży miejskiej z wieżą zegarową

brama Porta Terraferma

klasztor Franciszkanów z XVI w.

pałace barokowe

arsenał z XVIII w.

ratusz

kościół św. Szymona ze srebrnym sarkofagiem w środku

klasztory – św. Michała i franciszkanów.

Katedra św. Anastazji

Kościół św. Donata.

Kościół św. Marii.

Rzymskie forum

Inne |

Miasto odgrywa ważną rolę w transporcie^{[potrzebny przypis]}, gdyż zbiegają się tu drogi z Rijeki i Zagrzebia na południe kraju.

W mieście znajduje się hala sportowa Jazine, a także wybudowana w 2008 roku hala im. Krešimira Ćosića.

Ludzie urodzeni w Zadarze |

Z tym tematem związana jest kategoria: Ludzie urodzeni w Zadarze.

Miasta partnerskie |

Dundee, Wielka Brytania

Reggio nell’Emilia, Włochy

Romans-sur-Isère, Francja

Fürstenfeldbruck, Niemcy

Székesfehérvár, Węgry

Padwa, Włochy

Iquique, Chile

Bańska Bystrzyca, Słowacja

Przypisy |

↑ Dorothy Stannard: Podróże marzeń. Chorwacja. przygot. ed. pol. Bogdan Rudnicki; red. prow. Joanna Zaborowska; tłum. Maciej Falski. Warszawa: Mediaprofit Sp. z o.o., 2007, s. 201. ISBN 978-83-60174-64-7. Cytat: Muzeum Archeologiczne – najstarsze tego typu w Chorwacji.

Linki zewnętrzne |

Strona internetowa miasta Zadar

eZadar News Portal

Zdjęcia miasta Zadar

Zdjęcia starego miasta w Zadarze na crolove.pl

[1] Dorothy Stannard: Podróże marzeń. Chorwacja. przygot. ed. pol. Bogdan Rudnicki; red. prow. Joanna Zaborowska; tłum. Maciej Falski. Warszawa: Mediaprofit Sp. z o.o., 2007, s. 201. ISBN 978-83-60174-64-7. Cytat: Muzeum Archeologiczne – najstarsze tego typu w Chorwacji.

搜尋此網誌