Złoty Stok
| ||||
| ||||
Widok wzdłuż ulicy 3 Maja w kierunku rynku | ||||
| ||||
Państwo | Polska | |||
Województwo | dolnośląskie | |||
Powiat | ząbkowicki | |||
Gmina | Złoty Stok | |||
Burmistrz | Grażyna Orczyk (od 1.12.2014) | |||
Powierzchnia | 7,73 km² | |||
Wysokość | 350-430[1] m n.p.m. | |||
Populacja (30.06.2016) • liczba ludności • gęstość | 2888[2] 373,6 os./km² | |||
Strefa numeracyjna | +48 74 | |||
Kod pocztowy | 57-250 | |||
Tablice rejestracyjne | DZA | |||
Położenie na mapie gminy Złoty Stok Złoty Stok | ||||
Położenie na mapie powiatu ząbkowickiego Złoty Stok | ||||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Złoty Stok | ||||
Położenie na mapie Polski Złoty Stok | ||||
50°26′47″N 16°52′59″E/50,446389 16,883056 | ||||
TERC (TERYT) | 0224074 | |||
SIMC | 0984723 | |||
Urząd miejski Rynek 2257-250 Złoty Stok | ||||
Strona internetowa |
Złoty Stok (tuż po wojnie Równe[3], niem. Reichenstein, cz. Rychleby) – miasto w południowo-zachodniej Polsce, leżące na Śląsku (Dolnym Śląsku), w województwie dolnośląskim, w powiecie ząbkowickim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Złoty Stok.
Złoty Stok jest najstarszym ośrodkiem górniczo-hutniczym w Polsce. Ostatnią kopalnię (rud arsenu) zamknięto w 1961 roku. W ostatnich latach miasto straciło na znaczeniu jako ośrodek przemysłowy, równocześnie stając się ośrodkiem turystycznym znanym przede wszystkim z Muzeum Górnictwa i Hutnictwa Złota (potocznie "Kopalnia Złota")[4].
Szacuje się, że w czasie 700 lat eksploatacji z miejscowych złóż pozyskano 16 t czystego złota[5].
Spis treści
1 Położenie
2 Historia
3 Demografia
4 Zabytki
5 Turystyka
5.1 Muzeum - Kopalnia Złota
5.2 Inne atrakcje turystyczne
5.3 Szlaki Turystyczne
6 Sport
6.1 Infrastruktura
6.2 Kluby sportowe
6.3 Imprezy i wydarzenia sportowe
7 Edukacja
8 Zobacz też
9 Przypisy
10 Bibliografia
11 Linki zewnętrzne
Położenie |
Miasto położone jest na Przedgórzu Paczkowskim u podnóża północnego krańca Gór Złotych na Sudeckim uskoku brzeżnym bezpośrednio przy granicy z Czechami[1].
Przez miasto przebiega ruchliwa droga krajowa nr 46 będąca jedynym wjazdem od wschodu do Kotliny Kłodzkiej oraz droga wojewódzka nr 390[1].
W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. wałbrzyskiego.
Historia |
Średniowieczna osada górnicza powstała w związku z wydobywaniem w okolicy złota (ślady eksploatacji z X w.). Najstarsze dokumenty potwierdzające prawa miejskie Złotego Stoku datuje się na 1334 rok, jednak nie wiadomo, kiedy faktycznie je uzyskał. W 1273 r. Henryk IV Probus zezwolił cystersom z Kamieńca na prowadzenie tutaj robót górniczych[1]. W kolejnych latach miasto należało do Piastów śląskich i wchodziło w skład księstwa ziębickiego. W 1358 zostało wykupione przez Bolka II – księcia świdnickiego. Po śmierci Agnieszki Habsburżanki żony Bolka II w 1392 roku wraz będącym jej oprawą wdowią księstwem świdnicko-jaworskim zostało połączone z Koroną Czeską jako wiano bratanicy Bolka II, księżniczki Anny, żony króla czeskiego i cesarza niemieckiego Karola IV.
17 lutego 1491 roku Złoty Stok otrzymał herb, sztandar i rangę Wolnego Miasta Górniczego[1]. Na początku XVI wieku przypada szczytowy rozkwit górnictwa i hutnictwa złota oraz samego miasta[1]. O gwałtownym rozwoju górnictwa świadczy zainteresowanie się nim najpotężniejszych wówczas w Europie domów handlowych i spółek górniczo-hutniczych Fuggerów, Turzonów, Welsów, Imhoffów. W 1529 roku w Złotym Stoku było czynnych 145 kopalń i kilkanaście małych hut. Dwadzieścia lat później liczba kopalń wzrosła do 190, ilość wydobywanej rudy przekraczała 30 000 t, a roczna produkcja złota osiągnęła 60 kg (max. 140 kg) co dawało ok. 8% produkcji złota w Europie.
W 1507 książęta ziębicko-oleśniccy bracia Albrecht i Karol założyli mennicę, biła ona monety z wydobywanego tu złota do 1621 roku[6].
W 1565 r. w szybie "Złoty Osioł" zginęło 59 górników, co zahamowało rozwój wydobycia. Wkrótce potem do miasta przybył aptekarz Hans Scharffenberg, który z kopalnianych hałd postanowił uzyskiwać arsen i rozwinął produkcję arszeniku.
Od 1742 miasto wraz z całym Dolnym Śląskiem przeszło pod zwierzchnictwo Prus. W 1857 r. liczyło 1800 mieszkańców. W 1905 w mieście żyły już 2064 osoby, z czego 99,8% stanowili Niemcy. 84% mieszkańców było katolikami, 16% - ewangelikami[7].
W 1900 r. miasto uzyskało lokalne połączenie kolejowe z Kamieńcem Ząbkowickim[1][1]. Od 1920 r. działała tu Śląska Szkoła Leśna (Schlesische Forstschule), jedyna poza Berlinem uczelnia posiadająca uprawnienia w kształceniu leśników. Liczba mieszkańców wzrosła w r. 1939 do 2609. W wyniku kapitulacji Niemiec, 8 maja 1945 r. miejscowość została bez walki zajęta przez wojska radzieckie, a następnie przekazana administracji polskiej. Dotychczasową ludność miasta wysiedlono za Odrę. Początkowo miasto nosiło nazwę Równe, natomiast stacja kolejowa w nomenklaturze PKP do 1 września 1946 nazywała się Rychłowiec[8]; nazwę Złoty Stok wprowadzono rozporządzeniem ministerialnym w maju 1946 roku[9].
Głównym zakładem przemysłowym w Złotym Stoku po II wojnie światowej był zakład produkujący arsen i złoto zwany początkowo "Przemysł Arsenowy" w 1950 roku "Zakłady Przemysłu Arsenowego" w 1956 na "Kopalnia Arsenu Złoty Stok". W 1960 roku zamknięto kopalnię, tym samym skończył się prawie 700-letni okres działalności górniczej w Złotym Stoku[1]. Szacuje się, że istniejące w tym czasie kopalnie wydobyły około 2 mln ton rudy, z której otrzymano około 10 ton złota i 126 000 ton arszeniku. W 1962 r. w zakładzie produkowano mączki kamienne i pigmenty, zmienił on nazwę na "Zakłady Górniczo-Chemiczne Złoty Stok". W 1976 r. połączono zakład z przedsiębiorstwem "Termoplast" z Mąkolna tworząc "Zakłady Górniczo- Chemiczne Przemysłu Tworzyw i Farb", które zmieniły w 1977 r. nazwę na "Zakłady Tworzyw i Farb w Złotym Stoku"[10].
W 1989 zlikwidowano pasażerskie połączenie kolejowe z miastem. W roku 1997 powódź tysiąclecia zniszczyła most kolejowy na Nysie Kłodzkiej uniemożliwiając także przewozy towarów.
Obecnie miasto rozwija funkcje turystyczne – głównie za sprawą udostępnionych dla turystów w 1996 r. zespołu sztolni (Muzeum Kopalni Złota w Złotym Stoku, największy w Europie podziemny wodospad)[1]. Drobny ośrodek przemysłowo-handlowy (Zakłady Tworzyw i Farb w Złotym Stoku, przemysł drzewny, usługi).
Demografia |
Piramida wieku mieszkańców Złotego Stoku w 2014 roku[2].
Zabytki |
Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są[11]:
- ośrodek historyczny miasta
- kościół par. pw. Niepokalanego Poczęcia NMP, neogotycki, z l. 1875-76, jednonawowy na planie krzyża z wieżą, fasada wykładana kamieniem
- zespół dawny cmentarza ewangelickiego, ul. 3 Maja:
- kościół cmentarny pw. Świętej Trójcy, gotycki z 1583 r., XVII w., XVIII w., przebudowywany, z renesansowym portalem
- cmentarz, obecnie komunalny, z drugiej poł. XVI w., 1869 r., 1880 r.
- mauzoleum rodziny Guttlerów, z XIX w.
kościół do 1945 r. ewangelicki pierwotnie pw. św. Krzysztofa, od 1536 r.[12] pw. Najświętszego Zbawiciela, jednonawowy, renesansowy, z lat 1513-1517, wieża z 1545 r. z portalem ozdobionym herbami Złotego Stoku i księstwa ziębicko-oleśnickiego, - XVI w. odbudowany po pożarze w 1638 r., XVIII w., później zamieniony na salę gimnastyczną, obecnie hala sportowa, nieużytkowany- „sztolnia książęca”, obecnie muzeum
- budynek mennicy z dachem czterospadowym, później urzędu górniczego, obecnie mieszkania, pl. Kościelny 1, z 1520 r. - XVI, XIX w.
- dom, ul. Sudecka (dawna Kłodzka) 20, z XVIII w.
- dom, Rynek 11, z XVIII w., 1879 r.
- kamienica Fuggerów, barokowa, z ok. 1520 r., fasada przebudowana gruntownie po 1638 r. - XVII w., w pierwszej poł. XVIII w., 1960 r. z charakterystycznym wysokim szczytem, Rynek 20
- dom z restauracją „Złoty Jar”, ul. Wojska Polskiego 1, z 1870 r.
- dom, ul. Wojska Polskiego 2, z XVIII w., 1895 r.
- dom, ul. Wojska Polskiego 3, po 1840 r.
- dom, ul. Wojska Polskiego 18 a, z XVIII w., pocz. XX w.
- dom, ul. Wojska Polskiego 20, z XVIII w., pocz. XX w.
- dom, ul. Wojska Polskiego 22, z XVIII w., 1840 r.
inne:
- kaplica św. Anny na Kaplicznej Górze (Krzyżowej Górze), wybudowana w 1731 r. przez Z. Kahlera, wzniesiona na nowo w 1811 r. W 1855 r. postawiono obok domek pustelnika
Turystyka |
Muzeum - Kopalnia Złota |
W dawnej kopalni złota i arsenu 28 maja 1996 uruchomiono Muzeum Górnictwa i Hutnictwa Złota. Muzeum oferuje wystawę obrazującą historię górnictwa złota (stare mapy, narzędzia górnicze, kolekcja tablic ostrzegawczych i informacyjnych z czasów PRL) w sztolni transportowej "Gertruda", wyprawę do sztolni "Czarnej", w której można zobaczyć 10-metrowy podziemny wodospad, przejażdżkę kolejką kopalnianą, a także płukanie złota.
Inne atrakcje turystyczne |
Leśny Park Przygody "Skalisko" o powierzchni ok. 7 ha, nieopodal Muzeum Górnictwa i Hutnictwa Złota. Park oferuje m.in. zjazd tyrolką na dużej wysokości na linach o długości do 570 m (tyrolka supergigant)[15].- Paintball City - pole do gry w paintball
- Średniowieczny Park Techniki - jedyny w europie park, gdzie można zobaczyć maszyny górnicze jakie pracowały w średniowieczu (czołg Leonarda da Vinci) oraz Labirynt Strachu.
Hałda Storczykowa - użytek ekologiczny na południowych granicach miasta z liczną florą m.in. goryczuszka gorzkawa, dziewięćsił bezłodygowy, lilia złotogłów oraz liczna populacja storczyka męskiego.
Szlaki Turystyczne |
– Główny Szlak Sudecki im. Mieczysława Orłowicza
– im. J. Szczypińskiego: Bystrzyca Kłodzka - Stary Waliszów - Romanowo - Ołdrzychowice Kłodzkie - Rogówek - Droszków - Przełęcz Leszczynowa - Chwalisław - Złoty Stok
– do Barda
W 2009 przebiegi poniższych szlaków zostały zmienione:
– na Borówkową (był do Radochowa)
– z Mąkolna na Przełęcz pod Trzeboniem (poprzednio znaczony jako zielony do Radochowa)
Sport |
Infrastruktura |
- stadion sportowy (boisko piłkarskie oraz bieżnia lekkoatletyczna, trybuny)
- hala sportowa i siłownia przy Samorządowym Zespole Szkół
- boiska: piłkarskie i do koszykówki przy ulicy Sienkiewicza
- ziemny kort tenisowy przy Centrum Kultury i Promocji
- boisko do siatkówki przy Centrum Kultury i Promocji
- miasteczko do uprawiania paintballa
- ścieżki rowerowe o charakterze górskim jak i nizinnym
- staw kąpielowy
- kompleks boisk przy Samorządowym Zespole Szkół
Kluby sportowe |
- Klub Sportowy Unia Złoty Stok o ponad 50-letniej historii. Posiada sekcję piłkarską oraz szachową[16].
- „KTM Racing Team Złoty Stok" - klub kolarstwa górskiego[17].
Imprezy i wydarzenia sportowe |
- zawody w Kolarstwie Górskim MTB z cyklu Powerade MTB Maraton
- zawody w Kolarstwie Górskim MTB Złota Wstęga[18]
- mistrzostwa Polski w Dog Trekkingu[19]
- zawody w Nordic walking z cyklu Puchar Śląska[20]
- Bieg po Złoto - trasa w części prowadzi korytarzami Kopalni Złota
- turnieje szachowe, zawody wędkarskie oraz tenisa stołowego o charakterze lokalnym
Edukacja |
Szkolnictwo w Złotym Stoku obejmuje stopnie: przedszkolny, podstawowy, gimnazjalny. Uczniowie szkół średnich najczęściej dojeżdżają do Kłodzka, Ząbkowic Śląskich, Paczkowa lub Kamieńca Ząbkowickiego.
Placówki:
- Przedszkole "Bajka"
- Szkoła Podstawowa im. Tadeusza Kościuszki
- Gimnazjum Publiczne im. Mikołaja Kopernika
Zobacz też |
- Złoty Stok (stacja kolejowa)
- Byłe przejście graniczne Złoty Stok - Bílá Voda
Przypisy |
↑ abcdefghij Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 17: Góry Złote. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, s. 259-273. ISBN 83-85773-01-0.
↑ ab http://www.polskawliczbach.pl/Zloty_Stok, w oparciu o dane GUS.
↑ Pierwsza powojenna mapa Polski wydana przez WIG Sztabu Generalnego w roku 1945
↑ Tadeusz Mikoś, Eugeniusz Salwach, Janusz Chmura, Jerzy Tichanowicz: Złoty Stok Najstarszy ośrodek górniczo-hutniczy w Polsce. Kraków: Wyd. AGH, 2009. ISBN 978-83-7464-191-3. (pol.)
↑ "Podziemne Trasy Turystyczne. Część I", DeAgostini Warszawa 2012
↑ Eugeniusz Salwach: Mennica w Złotym Stoku (pol.). zlotystok.salwach.pl. [dostęp 30 stycznia 2011].
↑ Na podstawie danych ze spisu powszechnego z 1905 r., według deklarowanego języka ojczystego i religii, Gemeindelexikon für das Königreich Preußen. Heft VI. Provinz Posen, Berlin 1908.
↑ Kalendarium złotostockie (pol.). zlotystok.net. [dostęp 30 sierpnia 2010].
↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 7 maja 1946 r. (M.P. z 1946 r. nr 44, poz. 85, s. 1)
↑ Eugeniusz Salwach, Jerzy Tichanowicz: Kronika Złotego Stoku. [dostęp 2011-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-30)].
↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. NID. s. 251. [dostęp 10.11.2012].
↑ Wejście do dawnej kopalni w Złotym Stoku
↑ Lokomotywa kumulatorowa Gacek wykorzystywana do ciągnięcia pociągu z turystami
↑ Dane z oficjalnej strony Parku
↑ KS Unia Złoty Stok.
↑ KTM Racing Team Złoty Stok.
↑ Złota Wstęga 2010.
↑ Dog Trekking 2010.
↑ Puchar Śląska Spokey Nordic Walking. [zarchiwizowane z tego adresu].
Bibliografia |
Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 17: Góry Złote. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, ISBN 83-85773-01-0.
Linki zewnętrzne |
- Plan miasta w OpenStreetMap
- Miasto Złoty Stok
- Forum miasta i gminy Złoty Stok
Reichenstein w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. IX: Pożajście – Ruksze. Warszawa 1888.
|
|
|
Kontrola autorytatywna (miasto):
VIAF: 172851290
GND: 7521478-7
- WorldCat