Scott Moir
| Scott Moir | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 Tessa Virtue i Scott Moir w 2016 r. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Reprezentacja |  Kanada | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 2 września 1987 London | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 180 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Konkurencja | Pary taneczne | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Partner sportowy | Tessa Virtue | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Trener | Marie-France Dubreuil, Patrice Lauzon, Romain Haguenauer Poprzednio: Marina Zujewa, Oleg Epstein, Igor Szpilband, Johnny Johns, Carol Moir, Paul MacIntosh, Suzanne Killing | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Klub | Montreal International School of Skating Poprzednio: Arctic Edge FSC Ilderton Skating Club | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Lokalizacja treningowa | Montreal Poprzednio: Canton Kitchener | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Rekordy życiowe ISU przed sezonem 2018/2019 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Strona internetowa | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Scott Patrick Moir (ur. 2 września 1987 w London) – kanadyjski łyżwiarz figurowy, startujący w parach tanecznych z Tessą Virtue. Trzykrotny mistrz olimpijski – z Vancouver (2010) i Pjongczangu (2018, w konkurencji par tanecznych i drużynowo), dwukrotny wicemistrz olimpijski z Soczi (w parach tanecznych i drużynowo), trzykrotny mistrz świata (2010, 2012, 2017), trzykrotny mistrz czterech kontynentów (2008, 2012, 2017), multimedalista finału Grand Prix (zwycięstwo w 2016 r.) oraz ośmiokrotny mistrz Kanady(2008–2010, 2012–2014, 2017, 2018).
Virtue i Moir wielokrotnie bili rekordy świata w notach otrzymywanych od sędziów, należy do nich historyczny rekord świata w tańcu oryginalnym przed zmianą przepisów w 2010 r[1]. Nie zajęli oni miejsca poniżej podium od 2008 r. Po igrzyskach olimpijskich w 2014 r. ogłosili zakończenie kariery, jednak po dwóch sezonach przerwy, ogłosili swój powrót do zawodów 20 lutego 2016 r[2]. W pierwszym sezonie po powrocie byli niepokonani[3].
9 lutego 2018 roku Virtue i Moir byli chorążymi reprezentacji Kanady na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018 w Pjongczangu. Po raz pierwszy w historii flaga Kanady była niesiona przez dwóch chorążych[4].
Dokładnie 2 lata po powrocie do zawodów, 20 lutego 2018 roku zdobyli swój trzeci złoty medal olimpijski zostając najbardziej utytułowaną parą taneczną w historii łyżwiarstwa figurowego i niejednokrotnie określaną mianem legendarnej[5].
Spis treści
1 Życie prywatne
2 Kariera
2.1 Początki
2.2 Kariera juniorska
2.3 Kariera seniorska
2.3.1 Sezon 2006–07
2.3.2 Sezon 2007–08
2.3.3 Sezon 2008–09
2.3.4 Sezon 2009–10
2.3.5 Sezon 2010–11
2.3.6 Sezon 2011–12
2.3.7 Sezon 2012–13
2.3.8 Sezon 2013–14
2.3.9 Sezon 2014–15 i 2015–16
2.3.10 Sezon 2016–17
2.3.11 Sezon 2017–18
2.4 Inne
3 Programy
4 Osiągnięcia
5 Rekordy świata
6 Rekordy życiowe
7 Nagrody i odznaczenia
8 Przypisy
9 Bibliografia
10 Linki zewnętrzne
Życie prywatne |
Scott Moir urodził się w London w kanadyjskiej prowincji Ontario, a dorastał w Ilderton, Ontario.
Scott pochodzi z łyżwiarskiej rodziny[6]. Jego matka Alma jest trenerką w lokalnym klubie łyżwiarskim, a ojciec Joe grał w hokeja[7]. Jego dwóch starszych braci, Danny (ur. 1980) oraz Charlie, również trenowali łyżwiarstwo[8][9]. Danny Moir wraz z ich kuzynką Sheri Moir zdobył brąz i srebro mistrzostw Kanady juniorów[10]. Obecnie Danny jest trenerem łyżwiarskim, a drugi brat Charlie jest strażakiem w Calgary[8]. Jego kuzynki Sheri Moir i Cara Moir zdobyły brąz na mistrzostwach świata w łyżwiarstwie synchronicznym 2007 z kanadyjską drużyną Nexxice[11]. Scott jest współwłaścicielem rodzinnego sklepu ze sprzętem łyżwiarskim Moir's Skate Shop w London, Ontario[7].
Od piętnastego roku życia mieszkał i trenował pod okiem rosyjskiej trenerki – Mariny Zuevy w Canton, Michigan w USA. W tym czasie należał do klubu sportowego Arctic Edge FSC, którego członkami – obok Tesst Virtue – byli m.in. Meryl Davis i Charlie White. Po Igrzyskach Olimpijskich w 2014 r. Tessa i Scott powrócili do Kanady rozpoczynając treningi w Montrealu.
W 2010 r. – po zwycięstwie na Igrzyskach Olimpijskich w kanadyjskim Vancouver – Virtue, Moir oraz Steve Milton wydali książkę o charakterze biograficznym, opowiadającą o karierze Tessy i Scotta, zatytułowaną: Tessa And Scott: Our Journey From Childhood Dream To Gold.[12] W 2013 r. wraz z Tessą wzięli udział w programie telewizyjnym Tessa and Scott, który opowiadał o ich przygotowaniach do nadchodzących Igrzysk Olimpijskich w Soczi.[13]
Scott Moir i jego partnerka sportowa Tessa Virtue deklarują, że w życiu prywatnym są przyjaciółmi, choć nie chcą oficjalnie definiować swojej relacji określając ją mianem "wyjątkowej".[14]
Kariera |
Początki |
Zaczął jeździć w wieku 3 lat. Początkowo jego pasją - jak większości chłopców w rodzinnym mieście - był hokej. Nieco później, uległ sugestiom rodziny i zdecydował się spróbować swoich sił w łyżwiarstwie. Kiedy miał 9 lat, jego partnerką została Tessa Virtue. Oboje trenowali jazdę indywidualną, jednak zostali dobrani w parę przez ciotkę Scotta i ich trenerkę – Carol Moir[6]. Moir porzucił myśli o zawodowej karierze hokeisty, chociaż do dzisiaj ten sport jest jego pasją.
Kariera juniorska |
Mistrzostwa świata juniorów 2005
W 2002 r. Tessa i Scott zdobyli brąz mistrzostw Kanady juniorów młodszych. Rok później na mistrzostwach Kanady juniorów zajęli 7 miejsce. W tym samym roku wyjechali do Canton w stanie Michigan by trenować pod okiem rosyjskich trenerów Igora Szpilbandem i Mariny Zuevej.[15]
W sezonie 2003/2004 zadebiutowali w Grand Prix juniorów. Po zwycięstwie w mistrzostwach Kanady juniorów, zakwalifikowali się na mistrzostwa świata juniorów, gdzie zajęli 11 pozycję.
W kolejnym sezonie 2004/2005 Virtue i Moir rozpoczęli rywalizację na konkursach krajowych w Kanadzie jako seniorzy, pozostając przy tym juniorami na arenie międzynarodowej. Zdobyli swoje pierwsze medale Grand Prix juniorów – srebro we Francji i złoto w Chinach. Dało im to kwalifikację do Finału Grand Prix juniorów, w którym zajęli 2 miejsce. W debiucie na mistrzostwach Kanady seniorów zajęli 4 lokatę, a udany sezon zwieńczyli srebrem mistrzostw świata juniorów ustępując na podium tylko amerykańskiej parze Morgan Matthews & Maxim Zavozin.
W sezonie 2005/2006 zwyciężali we wszystkich zawodach juniorskich w jakich brali udział. Najpierw dwa zwycięstwa w zawodach cyklu Grand Prix juniorów i w Finale, później pierwsze w historii Kanady złoto mistrzostw świata juniorów. Na mistrzostwach Kanady seniorów zdobyli swój pierwszy medal – brąz, dzięki czemu zostali rezerwowymi na zbliżające się wtedy Igrzyska Olimpijskie 2006 w Turynie. Pomimo tego, nie wzięli udziału w Igrzyskach. Na mistrzostwach czterech kontynentów zajęli 3 miejsce za dwoma amerykańskimi parami Belbin/Agosto oraz Matthews/Zavozin.
Kariera seniorska |
Mistrzostwa czterech kontynentów 2008
Podnoszenie "The Goose" (2009)
Sezon 2006–07 |
Tessa i Scott wój pierwszy sezon w kategorii seniorów rozpoczęli drugim miejscem w Skate Canada International. W następnych zawodach, Trophée Eric Bompard uplasowali się na 4 pozycji. W tym samym roku zostali wicemistrzami Kanady oraz obronili brąz mistrzostw czterech kontynentów. Zadebiutowali również na mistrzostwach świata, gdzie zajęli 6 miejsce.
Sezon 2007–08 |
W kolejnym sezonie zostali zgłoszeni do Skate Canada i NHK Trophy, gdzie zajęli odpowiednio 1 i 2 miejsce. Wysokie lokaty dały im awans do Finału Grand Prix seniorów. W swoim debiucie zajęli 4 miejsce. W 2008 r. po raz pierwszy wywalczyli tytuł najlepszej pary w Kanadzie, dzięki czemu zakwalifikowali się na mistrzostwa czterech kontynentów oraz mistrzostwa świata.
Podczas mistrzostw czterech kontynentów zdobyli swój pierwszy złoty medal w karierze seniorskiej. Na mistrzostwach świata w szwedzkim Göteborgu zdobyli srebro, zwyciężając w segmencie tańca dowolnego ze swoim programem do soundtracka z filmu The Umbrellas of Cherbourg. Od tego momentu duet Virtue/Moir nie zajął w swojej karierze miejsca poniżej podium.
Sezon 2008–09 |
Na początku sezonu 2008/2009 Tessa i Scott byli zmuszeni zrezygnować z dwóch zawodów wchodzących w skład Grand Prix. W październiku 2008 roku Virtue przeszła operację w związku z problemami z golenią (przewlekły wysiłkowy zespół cieśni mięśni udowych). Tessa powróciła do treningów już na początku grudnia 2008 r., po kilku latach stwierdziła, że prawdopodobnie zrobiła to zbyt wcześnie[16]. Podczas rehabilitacji Tessy, Scott nadal pozostawał w intensywnym treningu indywidualnym. Po powrocie mimo długiej absencji Tessa i Scott obronili tytuł mistrzów Kanady.
Udział na mistrzostwach czterech kontynentów zakończyli na 2 pozycji, tuż za amerykańskim zespołem Davis/White, którzy należeli do tego samego klubu i również trenowali pod okiem Zuevy. Na mistrzostwach świata w łyżwiarstwie figurowym 2009 Virtue/Moir zdobyli brązowy medal, dając się wyprzedzić jedynie rosyjskiej parze Domnina/Szabalin oraz amerykańskiemu zespołowi Belbin/Agosto.
W tym sezonie podczas tańca oryginalnego do piosenki The Great Gig In The Sky zespołu Pink Floyd, po raz pierwszy zaprezentowali podnoszenie, które w przyszłości stało się ich znakiem rozpoznawczym – tzw. The Goose.
Sezon 2009–10 |
Tessa i Scott ze złotymi medalami olimpijskimi w 2010 r.
Taniec dowolny na mistrzostwach świata 2010
Sezon olimpijski zaczęli zwycięstwem w Trophée Eric Bompard zdecydowanie wyprzedzając (z marginesem 16,07 punktów) parę reprezentującą gospodarzy: Nathalie Péchalat i Fabian Bourzat. Kolejne zwycięstwo odnieśli podczas konkursu Skate Canada, ponownie wyprzedzając Francuzów, tym razem o 19,31 punktów. Zdobyli 204,38 punkty, a jeden z sędziów przyznał im 10 punktów za komponenty, co zdarzyło się pierwszy raz w historii[17]. W Finale Grand Prix Virtue i Moir przegrali złoto o nieco ponad punkt z amerykańską parą Meryl Davis i Charliem White'em.
W styczniu 2010 r. odbyły się mistrzostwa Kanady, które były ich ostatnim startem przed Igrzyskami Olimpijskimi w Vancouver. Po raz trzeci wywalczyli tytuł mistrzowski, wyprzedzając drugą parę o ponad 37 punktów. Uplasowali się pierwsi we wszystkich trzech segmentach zawodów i uzyskali w sumie 221,95 punktów. Ustanowili tym samym rekord Kanady za taniec dowolny i ocenę łączną.
Rywalizacja par tanecznych na Igrzyskach Olimpijskich w ich ojczyźnie rozpoczęła się 19 lutego tańcem obowiązkowym. Po nim, ustanawiając swój rekord życiowy 42,74 punktów, zajmowali 2 miejsce za Oksaną Domniną i Maksimem Szabalinem, którzy wyprzedzali ich zaledwie o 1,02 punkta. Dwa dni później zdobyli najwyższą notę za taniec oryginalny – widowiskowe paso doble – i objęli prowadzenie. Trzypunktową przewagę nad amerykańską parą Meryl Davis i Charliem White'em udało się powiększyć perfekcyjnym wykonaniem ostatniego tańca do 5 Symfonii Gustava Mahlera. Tessa i Scott otrzymali 110,42 punktów, co dało im w sumie 221,57 punktów. Za taniec dowolny otrzymali od czterech sędziów najwyższą notę[18]. Tessa i Scott zostali pierwszymi mistrzami olimpijskimi z Kanady oraz Ameryki Północnej oraz najmłodszymi w historii mistrzami olimpijskimi w tańcach na lodzie (w momencie startu mieli 20 i 22 lata). Są również pierwszymi mistrzami olimpijskimi w tańcach na lodzie, którzy zdobyli złoty medal w rodzimym kraju oraz pierwszymi debiutantami, którzy wygrali swoją konkurencję.
Po sukcesie na igrzyskach, wzięli udział w mistrzostwach świata w Turynie, poprawiając rekord życiowy w tańcu obowiązkowym i rekord świata w tańcu oryginalnym, zdobywając swój pierwszy tytuł mistrzów świata.
Sezon 2010–11 |
Taniec krótki na mistrzostwach czterech kontynentów 2011
W sezonie 2010/2011 zgłoszeni byli do Skate Canada i Trophee Eric Bompard, jednakże w październiku konieczna okazała się ponowna operacja Tessy. Wykluczyło ich to z udziału w Grand Prix oraz mistrzostwach Kanady[19]. Powrócili oni do udziału w zawodach na mistrzostwa czterech kontynentów. Prowadzili po tańcu krótkim, ale musieli się wycofać z powodu odnawiającej się kontuzji Tessy,[20] która w połowie tańca dowolnego poczuła skurcz w lewej nodze, tuż po podnoszeniu. Na mistrzostwach świata prowadzili z niewielką przewagą po tańcu krótkim, lecz przewagi tej nie udało się im utrzymać i ostatecznie przegrali po raz kolejny z duetem Davis/White o 3,48 punktów.
Sezon 2011–12 |
Drugi tytuł mistrzów świata (2012)
Virtue i Moir rozpoczęli zwycięstwem w Finlandia Trophy. Odnieśli też zwycięstwo w Skate Canada, jak również w kolejnej edycji Trophee Eric Bompard, co zapewniło im kwalifikację do finałów Grand Prix. W finale Grand Prix w grudniu 2011 r. uplasowali się na drugiej pozycji, zdobywając srebrny medal. W grudniu 2011 r. federacja ISU poinformowała, że podczas oceniania tańca dowolnego nastąpił błąd – Virtue i Moir powinni otrzymać pół punkta więcej za taniec dowolny, co dałoby im zwycięstwo. Jednakże mimo to – punktacja pozostała niezmieniona i nie przyznano im należnego zwycięstwa.
W styczniu 2012 r. Tessa i Scott zdobyli swój czwarty tytuł mistrzów Kanady. W lutym zdobyli drugi złoty medal na mistrzostwach czterech kontynentów w karierze. W marcu po raz drugi zostali mistrzami świata, zdobywając w Nicei złoty medal po zaprezentowaniu tańców latynoamerykańskich w segmencie tańców krótkich oraz mistrzowskiego tańca dowolnego do muzyki z filmu The Funny Face.
W związku z rezygnacją Igora Szpilbanda z funkcji trenera na Arctic Edge Arena w czerwcu 2012 r., Virtue i Moir zdecydowali się zakończyć swoją współpracę z Shpilbandem, dalej pozostając pod opieką rosyjskiej trenerki Mariny Zuevy.
Taniec krótki na igrzyskach olimpijskich 2014
Na podium igrzysk olimpijskich 2014
Sezon 2012–13 |
Tessa i Scott zrezygnowali z udziału z Finlandia Trophy w wyniku lekkiego urazu szyjnego Scotta. Po powrocie zdobyli pierwsze miejsce podczas Skate Canada z łącznym wynikiem 169,41 punktów, wyprzedzając Annę Capellini i Lucę Lanottę z Włoch. W listopadzie zwyciężyli w obydwu segmentach podczas rosyjskiego Rostelecom Cup (dawniej Cup of Russia), zdobywając złoty medal.
Podczas finałów Grand Prix w grudniu, ponownie zajęli drugie miejsce za parą Davis/White. Po tych zawodach zdecydowali się zmodyfikować swój taniec krótki do muzyki Anthony'ego Hopkinsa The Waltz Goes On, którego nową wersję zaprezentowali podczas mistrzostw Kanady w styczniu 2013 r. Tym występem oraz własną interpretacją suity Carmen w tańcu dowolnym, po raz piąty zdobyli tytuł mistrzów Kanady. Podczas mistrzostw czterech kontynentów zajmowali pierwsze miejsce po tańcu krótkim. Jednak podczas tańca dowolnego Carmen Virtue poczuła skurcz w nogach tuż przed podnoszeniem, co skutkowało trzyminutową pauzą w występie. Tessa i Scott dokończyli Carmen, finalnie plasując się na drugim miejscu. Podczas mistrzostw świata w ich rodzinnym London zajęli drugie miejsce.
Sezon 2013–14 |
W trakcie sezonu olimpijskiego ich przygotowania do obrony tytułu mistrzów olimpijskich zostały uwiecznione w reality show Tessa & Scott. Byli wymieniani jako jedni z głównych kandydatów do złotego medalu olimpijskiego obok amerykańskiego duetu Davis/White, którzy trenowali z tymi samymi trenerami w Canton, Michigan. Virtue i Moir rozpoczęli sezon kolejnym zwycięstwem w Finlandia Trophy. Zdobyli złote medale w kolejnych edycjach Skate Canada i Trophée Eric Bompard. Podczas finałów Grand Prix zajęli drugie miejsce, poprawiając swój najlepszy wynik sezonu do 190 punktów.
W trakcie sezonu pojawiły się pogłoski, iż Tessa i Scott zamierzają zakończyć karierę po Igrzyskach Olimpijskich w Soczi. Ich taniec dowolny miał być zwieńczeniem ich olimpijskiej kariery.
W styczniu 2014 r. po raz szósty wygrali mistrzostwa Kanady. W tym czasie podczas wywiadów obydwoje potwierdzili pogłoski o tym, iż poważnie myślą o zakończeniu kariery po występie w Soczi. Przed igrzyskami, Tessa i Scott borykali się z narastającym napięciem na treningach i długoletnią rywalizacją z Amerykanami. Podczas przygotowań do Olimpiady, partner Tessy - Scott miał problemy z plecami, jednak nie była to trwała kontuzja, która mogła wykluczyć ich z udziału w igrzyskach. Igrzyska Olimpijskie rozpoczęli zawodami grupowymi, podczas których – wraz z zespołem pozostałych kanadyjskich łyżwiarzy – zdobyli srebrny medal. W zawodach indywidualnych po tańcu krótkim zajęli zaskakujące i kontrowersyjne drugie miejsce. Po zaprezentowaniu tańca dowolnego do muzyki Seasons Alexandra Glazunova, pobili rekord świata, który jednak kilka minut później został pobity po raz kolejny przez amerykański zespół Davis/White. Finalnie zdobyli srebrny medal. Zaraz po Olimpiadzie zakończyli współpracę ze sztabem Mariny Zuevy i wrócili do rodzinnej Kanady.
Nie wzięli udziału w mistrzostwach świata, podobnie jak rywale – Meryl Davis i Charlie White.
Sezon 2014–15 i 2015–16 |
Tessa Virtue i Scott Moir opuścili sezon 2014/2015 oraz 2015/2016. W tym czasie realizowali swoje prywatne plany, jednocześnie nie zaprzestając treningów. Wzięli udział w dwóch sezonach Stars On Ice oraz Holidays on Ice, jak również w rewiach w Europie, Chinach i Japonii. W styczniu i w marcu 2016 r. współpracowali z kanadyjską telewizją sportową jako komentatorzy i konferansjerzy podczas Mistrzostw Kanady i Mistrzostw Świata w Łyżwiarstwie Figurowym. W kwietniu 2016 r. zostali zaproszeni do udziału w rewii Stephana Lambiel – Legends on Ice, której celem jest wskrzeszenie najlepszych programów legendarnych łyżwiarzy. Tessa i Scott zaprezentowali wariację programu "Carmen" z sezonu 2012-2013. Obok Kanadyjczyków w rewii wzięły udział tak ważne postacie światowego łyżwiarstwa, jak Tetiana Wołosożar i Maksim Trańkow, Mao Asada, Daisuke Takahashi, Carolina Kostner oraz Stéphane Lambiel.
Z trenerami Marie-France Dubreuil i Romainem Haguenauerem (GPF 2016)
Pomimo ogłoszenia zakończenia kariery zawodowej, Tessa i Scott rozpoczęli trening w Montrealu. W późniejszych wywiadach Marie-France Dubreuil potwierdziła, że Tessa i Scott już w 2014 r. wyrazili pierwszą chęć dalszej rywalizacji i poprosili o ewentualne wsparcie ich powrotu w przyszłości.
W dniu 20 lutego 2016 r. Tessa i Scott potwierdzili, że w sezonie 2016 – 2017 wracają do udziału w zawodach krajowych i międzynarodowych[2] . W związku z napięciem, jakie miało miejsce między parą a ich dotychczasowymi trenerami – Mariną Zuevą i Olegiem Epsteinem – w trakcie Igrzysk Olimpijskich w Soczi, Tessa i Scott zdecydowali się na zmianę sztabu trenerskiego. Od 2 czerwca 2016 roku rozpoczęli treningi w Gadbois Center w Montrealu pod okiem Marie-France Dubreuil oraz Patrice Lauzon – małżeńskiej pary tanecznej, wielokrotnych zdobywców tytułów międzynarodowych oraz kilkukrotnych mistrzów Kanady, a przy okazji – przyjaciół i mentorów Tessy i Scotta. W skład zespołu trenerskiego wchodzi także Romain Haguenauer, były francuski łyżwiarz, zaś za choreografię odpowiadają David Wilson i Samuel Chouinard. Od początku ogłoszenia powrotu, Tessa i Scott potwierdzili, że ich głównym celem są Igrzyska Olimpijskie w Pjongczangu oraz wsparcie drużyny Kanady.
Prince medley
Prince medley
Prince medley
Prince medley
Prince medley
Prince medley
Prince medley
Prince medley
Prince medley
Prince medley
Prince medley
Prince medley
Prince medley
Prince medley
Prince medley
Prince medley
Prince medley
Prince medley
Pilgrims on a Long Journey / Latch
Pilgrims on a Long Journey / Latch
Pilgrims on a Long Journey / Latch
Pilgrims on a Long Journey / Latch
Pilgrims on a Long Journey / Latch
Pilgrims on a Long Journey / Latch
Pilgrims on a Long Journey / Latch
Pilgrims on a Long Journey / Latch
Sezon 2016–17 |
Pomimo dwuletniej nieobecności na międzynarodowej tafli, w trakcie całego sezonu Virtue i Moir trzykrotnie pobili rekord świata za taniec krótki oraz za notę łączną, a w konsekwencji – pozostali niepokonani. Eksperci zwrócili uwagę na widoczną zmianę stylu Kanadyjczyków, który w powrotnym sezonie nacechowany był większą dozą artyzmu i akrobatyki, przy niezmiennie wysokim poziomie technicznym. Był to jak dotychczas najlepszy sezon w ich karierze.
Tessa i Scott rozpoczęli sezon zwycięstwem z tzw. challengerze – Autumn Classic International w Montrealu. Za taniec krótki do kompilacji przebojów Prince'a (Kiss, 5 Woman i Purple Rain) z elementami obowiązkowego w sezonie Midnight Blues uzyskali 77.72 pkt, bijąc tym samym swój własny rekord. W tańcu dowolnym do akustycznej wersji piosenki Latch Sama Smitha uzyskali 111.48 pkt, łącznie 189.20 pkt, czym zapewnili sobie zwycięstwo w rywalizacji par tanecznych.
Następnymi zawodami pary były zawody z serii Grand Prix – Skate Canada International, które Tessa i Scott wygrali. W programie krótkim uzyskali 77.23 pkt, zaś w tańcu dowolnym – po lekkim zachwianiu Tessy w twizzlach – 111.83 pkt, łącznie 189.06 pkt.[21]
W listopadowych zmaganiach z serii GP w japońskim Sapporo – NHK Trophy – Virtue i Moir okazali się być nie do pobicia dla innych zawodników. Ich perfekcyjny taniec krótki zdobył rekordową ilość punktów – 79.47 pkt. Tym samym Kanadyjczycy pobili dotychczasowy rekord świata należący od Igrzysk Olimpijskich w Soczi do Meryl Davis i Charliego White'a. Następny dzień zmagań był dla Tessy i Scotta równie udany – za bezbłędny taniec dowolny uzyskali 116.37 pkt – ich personalny rekord, zaś łącznie zdobyli 195.84 pkt. Tym samym po raz kolejny w ciągu dwóch dni pobili rekord świata, tym razem w nocie łącznej, który do tej pory również należał do pary Davis/White[22]. Tessa i Scott stali się pierwszą parą taneczną, której udało się pobić dwukrotnych mistrzów świata i Europy – niepokonanych od dwóch sezonów Francuzów – Gabriellę Papadakis i Guillaume Cizerona. Francuski zespół trenuje razem z Kanadyjczykami w Montrealu, pod okiem tych samych trenerów, choć to Virtue i Moir jako pierwsi wyrazili chęć współpracy z trenerami Dubreuil/Lazon. Wygrywając kolejne zawody z serii GP, Tessa i Scott zakwalifikowali się do Finału Grand Prix.
Pierwsze zwycięstwo w finale Grand Prix (2016)
Trzecie mistrzostwo świata (2017)
Dwa tygodnie później, podczas grudniowego Finału Grand Prix w Marsylii, Virtue i Moir pobili własne rekordy. Stali się pierwszą parą taneczną w historii, która przekroczyła pułap 80 punktów w programie krótkim, zdobywając 80.50 pkt. Za taniec krótki uzyskali 116.82 pkt, zaś łącznie – 197.22 pkt, czym po raz kolejny pobili rekord świata. Kanadyjczycy wygrali swój pierwszy w karierze Finał GP (wcześniej czterokrotnie zajmowali 2 miejsce), przed francuskim duetem Papadakis/Cizeron (2 miejsce) oraz amerykańskim rodzeństwem – Maią i Alexem Shibutani (3 miejsce)[23].
W styczniu 2017 r. Tessa Virtue i Scott Moir zdobyli siódmy tytuł mistrzów Kanady z łączną notą 203.45 pkt, ustanawiając nowy rekord kraju w tańcu krótkim, dowolnym i za notę łączną[24]. Sędziowie przyznali im za prezentację maksymalną ilość punktów.
W lutym 2017 r. Virtue i Moir wystartowali w Mistrzostwach Czterech Kontynentów w Łyżwiarstwie Figurowym w Gangneung w Korei Południowej. Zawody te były przedsmakiem Igrzysk Olimpijskich, które w 2018 r. odbyły się właśnie w Korei Południowej. Tessa i Scott zdobyli na nich kolejny złoty medal, wyprzedzając amerykańskie zespoły Shibutani/Shibutani oraz Chock/Bates oraz ustanowili swój rekord życiowy za taniec dowolny – 117.20 pkt.[25]
Virtue i Moir podczas Mistrzostw Świata w Łyżwiarstwie Figurowym w Helsinkach zdobyli trzeci tytuł mistrzów świata[3]. Po tańcu krótkim prowadzili potężną 5.5 pkt przewagą nad broniącym tytułu francuskim duetem Papadakis/Cizeron, zdobywając 82.43 pkt, a tym samym – łamiąc po raz kolejny rekord świata. Po programie dowolnym zajmowali drugie miejsce – po podparciu Scotta w trakcie sekwencji choreograficznej – uzyskując 116.19 pkt. Uprzednia przewaga pozwoliła im jednak na zdobycie złotego medalu i pobicie rekordu świata za notę łączną – 198.62 pkt.[26][27]
Sympathy for the Devil / Hotel California / Oye Como Va
Sympathy for the Devil / Hotel California / Oye Como Va
Sympathy for the Devil / Hotel California / Oye Como Va
Sympathy for the Devil / Hotel California / Oye Como Va
Sympathy for the Devil / Hotel California / Oye Como Va
Sympathy for the Devil / Hotel California / Oye Como Va
Sympathy for the Devil / Hotel California / Oye Como Va
Sympathy for the Devil / Hotel California / Oye Como Va
Sympathy for the Devil / Hotel California / Oye Como Va
Sympathy for the Devil / Hotel California / Oye Como Va
Sympathy for the Devil / Hotel California / Oye Como Va
Sympathy for the Devil / Hotel California / Oye Como Va
Sympathy for the Devil / Hotel California / Oye Como Va
Sympathy for the Devil / Hotel California / Oye Como Va
Sympathy for the Devil / Hotel California / Oye Como Va
Sympathy for the Devil / Hotel California / Oye Como Va
Sympathy for the Devil / Hotel California / Oye Como Va
Sympathy for the Devil / Hotel California / Oye Como Va
Moulin Rouge! medley
Moulin Rouge! medley
Moulin Rouge! medley
Moulin Rouge! medley
Moulin Rouge! medley
Moulin Rouge! medley
Moulin Rouge! medley
Moulin Rouge! medley
Moulin Rouge! medley
Moulin Rouge! medley
Moulin Rouge! medley
Moulin Rouge! medley
Moulin Rouge! medley
Moulin Rouge! medley
Moulin Rouge! medley
Moulin Rouge! medley
Moulin Rouge! medley
Moulin Rouge! medley
Moulin Rouge! medley
Moulin Rouge! medley
Sezon 2017–18 |
Sezon 2017/18 był docelową przyczyną powrotu Tessy i Scotta do kariery zawodowej, dlatego każdy ich ruch był bacznie śledzony przez środowisko łyżwiarskie oraz kanadyjskie media. Szczególne zainteresowanie budził wybór ścieżki dźwiękowej do programów olimpijskich. Do tańca krótkiego, który miał być występem tańca latynoskiego, Virtue i Moir wraz z trenerami wybrali Sympathy for the Devil zespołu The Rolling Stones, Hotel California zespołu the Eagles oraz Oye Como Va Santany. W wywiadach zarówno Tessa i Scott jak i trenerzy pary podkreślali, że motyw przewodni ich tańca dowolnego jest osobistą decyzją pary tanecznej. W dokumencie Roxanne Virtue/Moir przedstawiają powody wyboru popularnego w łyżwiarstwie figurowym soundtracku z filmu Moulin Rouge! do ich tańca dowolnego.
Tessa i Scott rozpoczęli sezon zwycięstwem w Autumn Classic International we wrześniu, a następnie kontynuowali passę zwycięstw w Skate Canada oraz NHK Trophy. Podczas finału Grand Prix przegrali jedyny raz w sezonie z francuskim duetem Papadakis/Cizeron. W styczniu 2018 r. Tessa i Scott zdobyli ósmy tytuł mistrzów Kanady z notą łączną 209.82 zdobywając perfekcyjną notę za taniec dowolny. Pomimo uznania dla tańca dowolnego z którym spotkali się w rodzimym kraju, jedno z podnoszeń zostało uznane przez opinię publiczną za ryzykowne i kontrowersyjne. Tessa i Scott zdecydowali się zmodyfikować podnoszenie na czas olimpijskiego konkursu drużynowego, jednak w ostatecznym konkursie indywidualnym powrócili do oryginalnej wersji.
9 lutego 2018 roku byli chorążymi reprezentacji Kanady na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018. Po raz pierwszy w historii flaga Kanady była niesiona przez dwóch chorążych[4]
W zawodach drużynowych wygrali rywalizację zarówno w tańcu krótkim jak i dowolnym osiągając kolejno noty łączne 80.51 i 118.10. 12 lutego reprezentacja Kanady zdobyła złoty medal, a Tessa i Scott swój drugi złoty, a czwarty ogółem medal olimpijski. Virtue/Moir występowali w indywidualnym konkursie olimpijskim z numerem XX, który symbolicznie oznaczał 20-letnią współpracę Tessy i Scotta. 19 lutego Virtue/Moir osiągnęli 83.67 punktów za taniec krótki i tym samym pobili własny rekord świata[28].
Ceremonia kwiatowa po zdobyciu drugiego indywidualnego mistrzostwa olimpijskiego (2018)
Przed tańcem dowolnym mieli 1.74 pkt przewagi nad francuską parą. Dzień później, przegrali rywalizację w tańcu dowolnym z Papadakis/Cizeron, którzy pobili rekord świata w tańcu dowolnym i nocie łącznej, jednak ich przewaga wystarczyła do zdobycia trzeciego złotego, a piątego ogółem medalu olimpijskiego oraz pobicia kilkuminutowego rekordu świata notą łączną 206.07[29]. Tym samym Tessa Virtue i Scott Moir stali się najbardziej utytułowaną parą taneczną w historii[5].
Inne |
Tessa Virtue i Scott Moir biorą udział w największych rewiach i galach łyżwiarskich w wielu krajach. Począwszy od 2007 r. pojawili się w m.in. Festa On Ice, Shall We Dance On Ice, Stars On Ice (m.in. w Japonii i Korei), Medalists On Ice, All That Skate, Art on Ice, Ice Legends. Wchodzą w skład regularnej obsady Stars On Ice Canada, obok takich kanadyjskich gwiazd jak Kurt Browning, Elvis Stojko, Jeffrey Buttle, Patrick Chan, Kaetlyn Osmond, Meagan Duhamel / Eric Radford oraz Kaitlyn Weaver / Andrew Poje[30].
Do sponsorów Tessy i Scotta należą: Air Canada, Visa, Acura, General Mills oraz Lindt[31].
W maju 2018 r. po ponad trzech miesiącach występów gościnnych w rewiach łyżwiarskich w Kanadzie, Japonii i Korei, Virtue i Moir ogłosili rozpoczęcie przygotowań do własnej rewii łyżwiarskiej The Thank You Canada Tour do której jako współproducenci zaprosili swoich rodaków m.in. Kaetlyn Osmond, Kaitlyn Weaver / Andrew Poje, Elvis Stojko, Patrick Chan, Meagan Duhamel / Eric Radford[32]. Tournee łyżwiarskie ma odbyć się w październiku i listopadzie 2018 r. w małych kanadyjskich miejscowościach jako podziękowanie za wsparcie jakie kibice okazywali duetowi przez ponad 20 lat kariery.
Programy |
| Sezon | Taniec krótki | Taniec dowolny | Gala |
|---|---|---|---|
| 2017–18 |
|
|
|
| 2016–17 |
|
|
|
| 2015–16 | Nie współzawodniczyli w tym sezonie |
| |
| 2014–15 | Nie współzawodniczyli w tym sezonie |
| |
| 2013–14 |
|
|
|
| 2012–13 |
|
|
|
| 2011–12 |
|
|
|
| 2010–11 |
|
|
|
| Taniec oryginalny | |||
| 2009–10 |
|
|
|
| 2008–09 |
|
|
|
| 2007–08 |
|
|
|
| 2006–07 |
|
|
|
| 2005–06 |
|
|
|
| 2004–05 |
|
|
|
| 2003–04 |
|
|
|
| 2002–03 |
|
| |
Osiągnięcia |
| Zawody | 01–02 | 02–03 | 03–04 | 04–05 | 05–06 | 06–07 | 07–08 | 08–09 | 09–10 | 10–11 | 11–12 | 12–13 | 13–14 | 16–17 | 17–18 | |||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Międzynarodowe[33] | ||||||||||||||||||
| Igrzyska olimpijskie | 1 | 2 | 1 | |||||||||||||||
| Mistrzostwa świata | 6 | 2 | 3 | 1 | 2 | 1 | 2 | WD | 1 | WD | ||||||||
| Mistrzostwa czterech kontynentów | 3 | 3 | 1 | 2 | WD | 1 | 2 | 1 | ||||||||||
GP Finał Grand Prix | 4 | 2 | 2 | 2 | 2 | 1 | 2 | |||||||||||
GP NHK Trophy | 2 | 1 | 1 | |||||||||||||||
GP Rostelecom Cup | 1 | |||||||||||||||||
GP Skate Canada International | 2 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | ||||||||||
GP Trophée Eric Bompard | 4 | 1 | 1 | 1 | ||||||||||||||
| Finlandia Trophy | 1 | 1 | ||||||||||||||||
| Autumn Classic International | 1 | 1 | ||||||||||||||||
| Międzynarodowe: Kategorie młodzieżowe[33] | ||||||||||||||||||
| Mistrzostwa świata juniorów | 11 | 2 | 1 | |||||||||||||||
JGP Finał | 2 | 1 | ||||||||||||||||
JGP w Andorze | 1 | |||||||||||||||||
JGP w Chinach | 1 | |||||||||||||||||
JGP w Chorwacji | 4 | |||||||||||||||||
JGP we Francji | 2 | |||||||||||||||||
JGP w Kanadzie | 1 | |||||||||||||||||
JGP w Słowacji | 6 | |||||||||||||||||
| NACS Thornhill | 1 | |||||||||||||||||
| Krajowe[33] | ||||||||||||||||||
| Mistrzostwa Kanady | 3 N | 7 J | 1 J | 4 | 3 | 2 | 1 | 1 | 1 | WD | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | |||
| Western Ontario | 1 J | 1 J | 1 J | |||||||||||||||
| Zawody zespołowe[33] | ||||||||||||||||||
| Igrzyska olimpijskie | 2 T 2 P | 1 T 1 P | ||||||||||||||||
| World Team Trophy | 2 T 2 P | 3 T 2 P | ||||||||||||||||
Rekordy świata |
Ówczesny rekord świata w tańcu krótkim na igrzyskach olimpijskich (2018)
Ówczesny rekord świata w tańcu dowolnym na igrzyskach olimpijskich (2014)
Historyczny rekord świata w tańcu oryginalnym na mistrzostwach świata przed zmianą przepisów (2010)
Rekordy i inne osiągnięcia, w parze ze Tessą Virtue:
- Najbardziej utytułowana para taneczna w historii Igrzysk Olimpijskich
- Najbardziej utytułowana para taneczna w Kanadzie
- Czwarte miejsce wśród najbardziej utytułowanych Olimpijczyków kanadyjskich w historii
- Najdłużej trwające partnerstwo wśród kanadyjskich par tanecznych
- Pierwsza i jedyna para taneczna, która zdobyła złoty medal olimpijski w debiucie olimpijskim
- Pierwsza i jedyna para taneczna, która zdobyła złoty medal olimpijski niebędąca wcześniej mistrzami świata
- Najmłodsza para taneczna, która zdobyła złoty medal olimpijski
- Jedyna para taneczna, która zdobyła złoty medal olimpijski w swojej ojczyźnie
- Pierwsza para taneczna z Ameryki Północnej, która zdobyła złoty medal olimpijski (po 34 latach)
- Pierwsza para taneczna, która zdobyła złoty medal olimpijski będąca wcześniej mistrzami świata juniorów
- Pierwsza i jedyna kanadyjska para taneczna, która wygrała finał Grand Prix juniorów
- Pierwsza i jedyna para taneczna, która wygrała mistrzostwa świata i finał Grand Prix na poziomie juniorskim i seniorskim
- Pierwsza para, która otrzymała cztery noty 10.0 pkt od sędziów ISU
- Pierwsi łyżwiarze figurowi od 38 lat, którzy zdobyli 3 złote medale olimpijskie
- 3-krotni mistrzowie świata
- 7-krotni medaliści mistrzostw świata
- 8-krotni mistrzowie Kanady
- 10-krotni medaliści mistrzostw Kanady
- Historyczni rekordziści w tańcu oryginalnym
- Pierwsza para w Kanadzie, która była chorążymi olimpijskimi
Przed sezonem 2017/2018
| Data | Punkty | Zawody | Uwagi | |
|---|---|---|---|---|
| Rekordy w nocie łącznej[34] | ||||
| 20 lutego 2018 | 206,07 | Igrzyska Olimpijskie 2018 | ||
| 28 października 2017 | 199,86 | Skate Canada International 2017 | ||
| 1 kwietnia 2017 | 198,62 | Mistrzostwa Świata 2017 | ||
| 10 grudnia 2016 | 197,22 | Finał Grand Prix 2017 | ||
| 27 listopada 2016 | 195,84 | NHK Trophy 2016 | ||
| 7 grudnia 2013 | 190,00 | Finał Grand Prix 2013 | ||
| 30 kwietnia 2011 | 181,79 | Mistrzostwa Świata 2011 | ||
| Rekordy w tańcu krótkim[35] | ||||
| 19 lutego 2018 | 83,67 | Igrzyska Olimpijskie 2018 | ||
| 27 października 2017 | 82,68 | Skate Canada International 2017 | ||
| 31 marca 2017 | 82,43 | Mistrzostwa Świata 2017 | ||
| 9 grudnia 2016 | 80,50 | Finał Grand Prix 2017 | ||
| 26 listopada 2016 | 79,47 | NHK Trophy 2016 | ||
| 6 grudnia 2013 | 77,59 | Finał Grand Prix 2014 | ||
| 29 kwietnia 2011 | 74,29 | Mistrzostwa Świata 2011 | ||
| 17 lutego 2011 | 69,40 | Mistrzostwa Czterech Kontynentów 2011 | ||
| Rekordy w tańcu dowolnym[36] | ||||
| 17 lutego 2014 | 114,66 | Igrzyska Olimpijskie 2014 | ||
| 11 grudnia 2011 | 112,33 | Finał Grand Prix 2012 | ||
| 30 kwietnia 2011 | 107,50 | Mistrzostwa Świata 2011 | ||
Przed sezonem 2010/2011
| Data | Punkty | Zawody | Uwagi | |
|---|---|---|---|---|
| Rekordy w tańcu oryginalnym[37] | ||||
25 marca 2010 | 70,27 | Mistrzostwa Świata 2010 | Historyczny rekord świata przed sezonem 2010/2011. | |
Rekordy życiowe |
Tessa Virtue / Scott Moir
| Historyczne rekordy życiowe przed sezonem 2018/2019[38] | ||||
|---|---|---|---|---|
| Segment | Data | Punkty | Zawody | Uwagi |
TSS | 20 lutego 2018 | 206,07 | Igrzyska Olimpijskie 2018 | Rekord świata do 24 marca 2018. |
SD | 19 lutego 2018 | 83,67 | Igrzyska Olimpijskie 2018 | Rekord świata do 23 marca 2018. |
SD TES | 19 lutego 2018 | 44,53 | Igrzyska Olimpijskie 2018 | |
SD PCS | 19 lutego 2018 | 39,14 | Igrzyska Olimpijskie 2018 | |
FD | 20 lutego 2018 | 122,40 | Igrzyska Olimpijskie 2018 | |
FD TES | 20 lutego 2018 | 63,35 | Igrzyska Olimpijskie 2018 | |
FD PCS | 20 lutego 2018 | 59,05 | Igrzyska Olimpijskie 2018 | |
| Historyczne rekordy życiowe przed sezonem 2010/2011[38] | ||||
| Segment | Data | Punkty | Zawody | Uwagi |
CD | 23 marca 2010 | 44,13 | Mistrzostwa Świata 2010 | |
CD TES | 23 marca 2010 | 22,22 | Mistrzostwa Świata 2010 | |
CD PCS | 23 marca 2010 | 21,91 | Mistrzostwa Świata 2010 | |
OD | 25 marca 2010 | 70,27 | Mistrzostwa Świata 2010 | Historyczny rekord świata w tańcu oryginalnym. |
OD TES | 14 lutego 2008 | 34,74 | Mistrzostwa Czterech Kontynentów 2008 | |
OD PCS | 25 marca 2010 | 35,97 | Mistrzostwa Świata 2010 | |
Nagrody i odznaczenia |
- Canada's Walk of Fame – 1 grudnia 2018[39]
Przypisy |
↑ Chris Iorfida: Virtue, Moir set original dance record (ang.). CBC Sports, 2010-03-25. [dostęp 2018-05-31].
↑ ab Tessa Virtue and Scott Moir returning to competition for 2016-2017 season (ang.). Skate Canada, 2016-02-20. [dostęp 2018-03-08].
↑ ab Paula Nichols: Virtue and Moir cap undefeated comeback season with third world title (ang.). Olympic Canada, 2014-04-01. [dostęp 2018-05-31].
↑ ab Pjongczang: dwoje chorążych reprezentacji Kanady (pol.). Onet, 2018-01-17. [dostęp 2018-08-30].
↑ ab Rachel Lutz: Tessa Virtue and Scott Moir are the most decorated figure skaters in Olympic history (ang.). NBC, 2018-02-20. [dostęp 2018-03-08].
↑ ab Interview with Tessa Virtue and Scott Moir (ang.). Golden Skate, 2007-09-17. [dostęp 2018-05-31].
↑ ab Moir's Skate Shop - A little about us (ang.). Moir's Skate Shop. [dostęp 2018-05-31].
↑ ab Rosie Dimanno: Ice dancer Moir celebrated gold by kissing the ice (ang.). The Star, 2010-02-23. [dostęp 2018-05-31].
↑ Melissa Locker: Gold Medal Ice Dancer Scott Moir Did His Most Impossible Jump for a Hug (ang.). Time, 2018-02-21. [dostęp 2018-05-31].
↑ International Skating Union Biography - Sheri Moir & Danny Moir (ang.). ISU. [dostęp 2018-05-31].
↑ Ryan Pyette: Moir no stranger to world events (ang.). canoe.com, 2007-03-29. [dostęp 2018-05-31].
↑ Tessa Virtue and Scott Moir: Our Journey from Childhood Dream to Gold (Lifeskate) (ang.). Life Skate. [dostęp 2015-12-27].
↑ Tessa & Scott (ang.). WNetwork. [dostęp 2018-03-08].
↑ Bianca Britton, Amanda Davies: Skaters Tessa Virtue and Scott Moir on their relationship: It's 'unique' (ang.). CNN, 2018-02-22. [dostęp 2018-03-08].
↑ Virtue and Moir Win Canada’s First Junior Worlds Dance Crown (ang.). Skate Today. [dostęp 2006-05-01].
↑ Virtue and Moir in Prime Form for Olympics (ang.). Golden Skate. [dostęp 2015-12-27].
↑ Virtue, Moir win dance at Skate Canada (ang.). icenetwork.com. [dostęp 2009-11-22].
↑ XXI Winter Olympics, Ice Dance FD Scores (ang.). isu.org. [dostęp 2010-02-22].
↑ Virtue, Moir withdraw from Canadian Champs (ang.). icenetwork.com. [dostęp 2011-01-17].
↑ Injury knocks Virtue, Moir out of Four Continents (ang.). CBC. [dostęp 2011-02-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-02-20)].
↑ Canada’s Tessa Virtue & Scott Moir Return To Ice with Skate Canada 2016. Just Jared Jr.. [dostęp 2017-04-13].
↑ Tessa Virtue and Scott Moir storm to NHK Trophy title with world-record performance. Eurosport, 2016-11-27. [dostęp 2017-04-13].
↑ Virtue and Moir set a new world record in Marseille. Golden Skate, 2016-12-11. [dostęp 2017-04-13].
↑ Tessa Virtue, Scott Moir set national record at Canadian figure skating championships. Ottawa Sun. [dostęp 2017-04-13].
↑ Tessa Virtue, Scott Moir claim ice dance gold at Four Continents (ang.). CBC Sports. [dostęp 2017-04-13].
↑ Kanadyjscy mistrzowie znów ze złotem. rp.pl. [dostęp 2017-04-13].
↑ Tessa Virtue, Scott Moir win third world figure skating title. Toronto Sun. [dostęp 2017-04-13].
↑ Kristina Rutherford: World record puts Virtue, Moir in prime position for gold (ang.). sportsnet.ca, 2018-02-19. [dostęp 2018-03-08].
↑ Virtue, Moin win second ice dance gold with world record (ang.). ewn.co.za, 2018-02-20. [dostęp 2018-03-08].
↑ Bruce Demara: Virtue among them — have too much fun as they put competitive skating behind them (ang.). The Star, 2018-05-02. [dostęp 2018-05-31].
↑ Tessa and Scott's Sponsors (ang.). virtuemoir.com. [dostęp 2018-05-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-27)].
↑ The Thank You Canada Tour 2018 (ang.). thethankyoucanadatour.ca. [dostęp 2018-07-18].
↑ abcd Competition Results – Tessa VIRTUE / Scott MOIR (ang.). ISU. [dostęp 2018-05-30].
↑ Progression of Highest Score (Historic Record achieved before 2018/2019 season) – Ice Dance – Total Score (ang.). ISU, 2018-03-24. [dostęp 2018-08-21].
↑ Progression of Highest Score (Historic Record achieved before 2018/2019 season) – Ice Dance – Short Dance Score (ang.). ISU, 2018-03-24. [dostęp 2018-08-21].
↑ Progression of Highest Score (Historic Record achieved before 2018/2019 season) – Ice Dance – Free Dance Score (ang.). ISU, 2018-03-24. [dostęp 2018-08-21].
↑ Personal Best – Ice Dance (historic records achieved before 2010/2011) – Original Dance Score (ang.). ISU. [dostęp 2018-08-21].
↑ ab Personal Bests (Historic Record achieved before 2018/2019 season) – Tessa VIRTUE / Scott MOIR (ang.). ISU. [dostęp 2018-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-18)].
↑ Virtue and Moir among Canada’s Walk of Fame inductees (ang.). Sportsnet, 2018-07-23. [dostęp 2018-07-23].
Bibliografia |
- International Skating Union Biography – Tessa Virtue / Scott Moir (ang.). ISU. [dostęp 2018-03-08].
- Skate Canada Biography – Tessa Virtue / Scott Moir (ang.). Skate Canada. [dostęp 2018-03-08].
Linki zewnętrzne |
- Oficjalna strona internetowa Tessy Virtue i Scotta Moira
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||
Kontrola autorytatywna (osoba):
ISNI: 0000 0001 0488 6644
VIAF: 157066589
- WorldCat
