Łopuszka Mała

















































Łopuszka Mała


Państwo

 Polska

Województwo

podkarpackie

Powiat

przeworski

Gmina

Kańczuga

Liczba ludności (2011)
537[1][2]

Strefa numeracyjna
16

Kod pocztowy
37-220

Tablice rejestracyjne
RPZ

SIMC
0604301


Położenie na mapie gminy Kańczuga


Mapa lokalizacyjna gminy Kańczuga

Łopuszka Mała

Łopuszka Mała






Położenie na mapie powiatu przeworskiego


Mapa lokalizacyjna powiatu przeworskiego

Łopuszka Mała

Łopuszka Mała






Położenie na mapie województwa podkarpackiego


Mapa lokalizacyjna województwa podkarpackiego

Łopuszka Mała

Łopuszka Mała






Położenie na mapie Polski


Mapa lokalizacyjna Polski

Łopuszka Mała

Łopuszka Mała





Ziemia49°58′03″N 22°25′03″E/49,967500 22,417500

Łopuszka Mała – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przeworskim, w gminie Kańczuga[3][4].


W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.


Łopuszka Mała to miejscowość położona jest na południe od Kańczugi, na prawym brzegu rzeki Mleczki, w podmokłej dolinie.
W 1448 roku wieś została sprzedana Pileckim. Od tej pory Łopuszka Mała na stałe weszła w skład dóbr Kańczuckich. Po Pileckich należała do rodów: Odrowążów, Ostrogskich, Lubomirskich, za których czasów tereny te dotknęły największe spustoszenia dokonane przez Tatarów (1623, 1624), Szwedów (1655), Kozaków i Siedmiogrodzian (1657) oraz ponownie przez Tatarów (1672).


W XVIII - XIX wieku kolejnymi właścicielami Łopuszki Małej były rodziny: Nowosielskich, Jakubowskich i Pogonowskich. Tej ostatniej rodzinie zawdzięczamy zbudowanie istniejącego do dziś, okazałego dworu.


Zespół dworsko - parkowy z uwagi na dobre gospodarowanie majątkiem jest najlepiej zachowanym z wszystkich istniejących w gminie Kańczuga. Leżący w północno - wschodniej części wsi, przy drodze prowadzącej do Kańczugi, składa się z dworu, budynku bramnego, spichlerza i zabudowy gospodarczej. Całości dopełnia park krajobrazowy. Około 1895 roku wybudowali go Pogonowscy. Po II wojnie światowej zespół dworski użytkowało Przedsiębiorstwo Gospodarki Zwierzętami Rzeźnymi w Rzeszowie - Tuczarnia Trzody Chlewnej. Od końca lat 80. do 1993 roku był nieużytkowany, co spowodowało jego dewastację. Nie chcąc doprowadzić do całkowitego zniszczenia, przeprowadzono gruntowny remont. Obecnie Fundacja Pomocy Młodzieży im. Jana Pawła II „Wzrastanie" wykorzystuje go na cele domu dla dzieci.


Wolno stojący, murowany dwór ma ciekawe położenie - na stoku schodzącym w kierunku stawu. Od wschodu główna aleja parkowa oddziela go od zabudowy gospodarczej dawnego folwarku i parku. W głównej części budynek jest jednokondygnacyjny, zaś w południowo - wschodniej składa się z dwóch kondygnacji. Przy elewacji frontowej znajdują się reprezentacyjne, lustrzane schody zewnętrzne z balustradą.


Na uwagę zasługuje urozmaicona dekoracja architektoniczna elewacji dworu. Obecnie z zabytkowego wyposażenia nie zachowały się żadne elementy.


Dworkowi uroku dodaje XIX wieczny park krajobrazowy ze stawem, alejami oraz starodrzewem. Przeważają gatunki drzew liściasty. Z krajowych najokazalsze są dęby szypułkowe, lipy szerokolistne i drobnolistne, z obcych zaś szczególnie platan klonolistny.


U podnóża dworu rozciąga się staw z niewielką wysepką, na której stoi altanka i figura Najświętszej Marii Panny.




Spis treści






  • 1 Warto zobaczyć


  • 2 Zobacz też


  • 3 Przypisy


  • 4 Linki zewnętrzne





Warto zobaczyć |


  • zespół dworski Pogonowskich


  1. murowany dwór (koniec XIX w.) - gruntownie odrestaurowany

  2. budynki gospodarcze (II poł. XIX w.)

  3. XIX-wieczny park krajobrazowy


  • zbiornik retencyjny


Zobacz też |


  • Łopuszka Wielka


Przypisy |




  1. Portal polskawliczbach.pl


  2. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2018-04-12].


  3. GUS. Wyszukiwarka TERYT


  4. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)



Linki zewnętrzne |



  • Łopuszka 1 w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. V: Kutowa Wola – Malczyce. Warszawa 1884.




Popular posts from this blog

Morgemoulin

Scott Moir

Souastre