267 Dywizja Piechoty – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, sformowana w Brunszwiku na mocy rozkazu z 26 sierpnia 1939 roku, w 4. fali mobilizacyjnej w XI. Okręgu Wojskowym.
Spis treści
1Struktura organizacyjna
2Dowódcy
3Szlak bojowy
4Bibliografia
Struktura organizacyjna |
Struktura organizacyjna w sierpniu 1939 roku:
467., 487. i 497. pułk piechoty, 267. pułk artylerii, 267. batalion pionierów, 267. oddział rozpoznawczy, 267. oddział przeciwpancerny, 267. oddział łączności, 267. polowy batalion zapasowy;
Struktura organizacyjna w styczniu 1943 roku:
467. i 487. pułk grenadierów, 267. pułk artylerii, 267. batalion pionierów, 267. batalion fizylierów, 267. oddział przeciwpancerny, 267. oddział łączności, 267. polowy batalion zapasowy;
Struktura organizacyjna w lutym 1944 roku:
467., 487. i 487. pułk grenadierów, 267. pułk artylerii, 267. batalion pionierów, 267. batalion fizylierów, 267. oddział przeciwpancerny, 267. oddział łączności, 267. polowy batalion zapasowy;
Dowódcy |
General Ernst Feßmann 26.VIII.1939 – 1.VI.1941;
Generalleutnant Friedrich – Karl von Wachter 1.VI.1941 – 10.XI.1941;
General Robert Martinek 10.XI.1941 – 1.I.1942;
Generalleutnant Friedrich – Karl von Wachter 1.I.1942 – 24.I.1942;
Generalleutnant Friedrich Stephan 24.I.1942 – 26.II.1942;
Generalmajor Karl Fischer 26.II.1942 – 31.III.1942;
Generalleutnant Friedrich Stephan 31.III.1942 – 8.VI.1943;
Generalleutnant Otto Drescher 8.VI.1943 – 13.VIII.1944;
Szlak bojowy |
Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.
Bibliografia |
Carell Paul, Operacja "Barbarossa"; Warszawa 2000; ISBN 831109199-4;
PaulP.CarellPaulP., Spalona ziemia. Odwrót Wehrmachtu na Wschodzie, KazimierzK.Szarski (tłum.), Warszawa: „Bellona”, 2003, ISBN 83-11-09475-6, OCLC 749204110.
Haupt Werner, Die deutschen Infanterie-Division b.m.w 1991;ISBN 3-89555-274-7;
Haupt Werner, Army Group Center. The Wehrmacht in Russia 1941 - 1945; b.m.w i 1998; ISBN 0-7643-0266-3;
Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;
267. Infanterie-Division na stronie axishistory.com. [dostęp 10 października 2009].
267. Infanterie-Division na stronie lexikon-der-wehrmacht.de. [dostęp 10 października 2009].
4. Welle Infantry Divisions na stronie World War II Armed Forces Orders of Battle and Organizations. [dostęp 10 października 2009].
Scott Moir Tessa Virtue i Scott Moir w 2016 r. Reprezentacja Kanada Data i miejsce urodzenia 2 września 1987 London Wzrost 180 cm Konkurencja Pary taneczne Partner sportowy Tessa Virtue Trener Marie-France Dubreuil, Patrice Lauzon, Romain Haguenauer Poprzednio: Marina Zujewa, Oleg Epstein, Igor Szpilband, Johnny Johns, Carol Moir, Paul MacIntosh, Suzanne Killing Klub Montreal International School of Skating Poprzednio: Arctic Edge FSC Ilderton Skating Club Lokalizacja treningowa Montreal Poprzednio: Canton Kitchener Rekordy życiowe ISU przed sezonem 2018/2019 Nota łączna 206,07 Igrzyska Olimpijskie 2018 Taniec krótki 83,67 Igrzyska Olimpijskie 2018 Taniec dowolny 122,40 Igrzyska Olimpijskie 2018 Dorobek medalowy Reprezentacja Kanada Igrzyska olimpijskie Złoto Vancouver 2010 pary taneczne Złoto Pjongczang 2018 pary taneczne Złoto Pjongczang 2018 drużynowo Srebro S...
Souastre — miejscowość i gmina — Herb Państwo Francja Region Hauts-de-France Departament Pas-de-Calais Okręg Arras Kod INSEE 62800 Powierzchnia 7,18 km² Populacja (1990) • liczba ludności 352 • gęstość 49 os./km² Kod pocztowy 62111 Położenie na mapie Francji Souastre 50°09′N 2°34′E / 50,150000 2,566667 Portal Francja Souastre – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Hauts-de-France, w departamencie Pas-de-Calais. Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwały 352 osoby, a gęstość zaludnienia wynosiła 49 osób/km² (wśród 1549 gmin regionu Nord-Pas-de-Calais Souastre plasuje się na 887. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 507.). Bibliografia | Francuski urząd statystyczny ( fr. ) . p • d • e Gminy okręgu Arras Ablain-Saint-Nazaire Ablainzevelle Acheville Achicourt Achiet-le-Grand Achiet-le-Pe...
Na tę stronę wskazuje przekierowanie z „ biegi ”. Zobacz też: bieg rzeki. Biegi w konkurencjach lekkoatletycznych dzielą się na: Bieg na 100 m przez płotki kobiet podczas Olimpiady w Atlancie 1996 Biegacz Start niski z bloku startowego Start wysoki sprinty (biegi krótkie), biegi średnie, biegi długie, biegi przez płotki. Sprint to bieg na krótkich dystansach: 60 metrów (hala), 100 metrów, 200 metrów, 400 metrów, sztafety 4 × 100 metrów i 4 × 400 metrów. Zawodnicy startują na sygnał (strzał) startera z bloków startowych. Każdy zawodnik biegnie po swoim torze (przed zawodami odbywa się losowanie torów albo też numer toru przydzielonego zawodnikowi wynika z miejsca, które zajął on w biegu eliminacyjnym). O kolejności na mecie decyduje pierś zawodnika. W biegach sztafetowych biorą udział zespoły czteroosobowe, konkurencja polega na biegu z pałeczką sztafetową trzymaną w dłoni. Zawodnicy podczas zmian przekazują sobie pałeczkę w wyznaczonej strefie zmian...
