Ił-96





















































































Iliuszyn Ił-96


Ił-96-300 linii Cubana de Aviación
Ił-96-300 linii Cubana de Aviación
Dane podstawowe
Państwo

 Rosja
Producent

Iljuszyn, Woroneskie Zakłady Lotnicze
Typ

Samolot pasażerski
Załoga
3 (Ił-96-300), 3 (Ił-96M, Ił-96T)
Historia
Data oblotu

22 września 1988
Lata produkcji
od 1993
Egzemplarze
26
Dane techniczne
Napęd
4 x silnik turbowentylatorowy Aviadvigatel PS-90A
Pratt & Whitney PW2000
Wymiary
Rozpiętość
60,11 m
Długość
55,3 m (Ił-96 300), 64,7 (Ił-96M), 63,9 (Ił-96T)
Wysokość
17,50 m
Powierzchnia nośna
392 m²
Masa

Własna
183,000 kg

Startowa
250,000 kg
Zapas paliwa
150,000
Osiągi
Zasięg
11 482 km (Ił-96M)
9 700 (Ił-96T)
Dane operacyjne
Liczba miejsc
259 - 307 (zależy od wersji)
Użytkownicy

Aerofłot, Polet Airlines, Rossiya Airlines, Cubana de Aviación

Ił-96 (ros. Ил-96) - rosyjski samolot pasażerski, zaprojektowany w biurze konstrukcyjnym Iljuszyna. Samolot został oblatany we wrześniu 1988 roku. 28 września 1988 roku samolot wystartował po raz pierwszy, pilotowany przez pilota S. G. Bliznuka. W 1993 roku wszedł do produkcji seryjnej. Przewóz pasażerów rozpoczął w lipcu 1993 roku. Jest jednym z nowocześniejszych samolotów rosyjskich.


Z samolotu tej serii korzystają najwyższe władze Rosji - prezydent i premier.




Spis treści






  • 1 Projekt


  • 2 Warianty


    • 2.1 Ił-96-300


    • 2.2 Ił-96M


    • 2.3 Ił-96T


    • 2.4 Ił-96-400




  • 3 Produkcja


  • 4 Operatorzy


  • 5 Galeria


  • 6 Linki zewnętrzne





Projekt |


Ił-96 to skrócona konstrukcja pierwszego radzieckiego samolotu szerokokadłubowego Ił-86. Oprócz tego zwiększono zasięg maszyny, czyniąc ją samolotem dalekodystansowym, oraz zastosowano nowoczesną awionikę i szklany kokpit z sześcioma kolorowymi wyświetlaczami LCD. Samolot jest przystosowany do lotów z dwuosobową załogą oraz pozwala na lądowanie w trudnych warunkach pogodowych (kategoria ILS III A). Skrzydła samolotu zakończone są wingletami, a sterowanie samolotem odbywa się za pomocą systemu Fly-by-wire. Pierwszy lot miał miejsce w 1988, a certyfikacja płatowca zakończyła się w 1992. Pierwszą wersja, która weszła do użytku to Ił-96-300. Wersje rozwojowe to Ił-96M/T i Ił-96-400.


Ił-96-300 w standardowej konfiguracji dwuklasowej zabiera na pokład 262 pasażerów, w tym 18 miejsc z odstępem 54 cali (140 cm) między fotelami, pozostałe 244 miejsca z odstępem 32 cali (81 cm) w układzie 3-3-3. Możliwy jest także bardziej komfortowy układ 2-4-2. Choć cena katalogowa jednego Iła-96-300 jest około 30% niższa od popularnych zachodnich samolotów tej wielkości, to samoloty te nie są chętnie kupowane przez linie lotnicze. W 2006 w służbie cywilnej było tylko 17 samolotów Ił-96, 6 w liniach Aerofłot, 2 w KrasAir, 3 w Domodedovo Airlines, 1 w Atlant-Soyuz Airlines, 3 w Cubana de Aviación oraz 2 w Rossiya Airlines. Linie lotnicze Aerofłot oraz Transaero zostały zwolnione z podatku od sprowadzanych samolotów z zachodu, w zamian miały zamówić kilka sztuk samolotów Ił-96.


Air Zimbabwe złożyło zamówienia na 5 maszyn Ił-96, jednak po rozmowach z władzami rosyjskimi zamówienia zostały anulowane.


11 sierpnia 2009 rosyjski minister przemysłu i handlu Wiktor Christienko ogłosił, że produkcja samolotów dalekiego zasięgu Ił-96 będzie anulowana ze względu na wyniki tych maszyn odbiegające od popularnych Airbusów i Boeingów. Ponadto zakłady produkcyjne nie wprowadziły masowej produkcji, co znacznie zmniejszyłoby koszty. Samoloty towarowe Ił-96T będą nadal produkowane.



Warianty |



Ił-96-300 |


Model bazowy całej serii. Wyposażony jest w 4 silniki turowentylatorowe Aviadvigatel PS-90A, każdy o sile ciągu 157 kN. Prace nad tym samolotem zaczęły się w połowie lat 80. Pierwszy egzemplarz wzniósł się w powietrze 28 września 1988. Pierwszy Ił-96 wszedł do służby w 1993. Samolot zabiera na pokład 262 pasażerów, jego zasięg to około 11 000 km, który umożliwia m.in. bezpośrednie loty z Moskwy do Los Angeles. Dwa takie egzemplarze wykorzystywane są przez prezydenta Rosji.


Wersja ze zwiększonym zasięgiem została oznaczona jako Ił-96-300V



Ił-96M |


Samolot ten przeznaczony był na eksport. Jego kadłub został przedłużony o 10 m, a jego masa zwiększyła się o 15 ton. Zamontowano zachodnią awionikę, napęd stanowiły 4 silniki Pratt & Whitney PW2337, każdy o sile ciągu 165 kN. Zabiera na pokład 312 pasażerów lub 92 tony ładunku. Jego zasięg to 10 400 km. Samolot jest porównywany do Airbusa A330-300 lub do MD-11CF, jednak jest od nich o wiele tańszy. Wyprodukowano jedynie jeden egzemplarz, maszyna nigdy nie weszła do czynnej służby cywilnej. Jednym z powodów był ograniczony dostęp do zachodniej awioniki i silników.



Ił-96T |


Jest to wersja towarowa samolotu Ił-96M oraz Ił-96-400. Zasilany jest przez silniki turbowentylatorowe Aviadvigatel PS-90A.



Ił-96-400 |


Oparty na kadłubie Iła-96M jednak z rosyjskimi silnikami oraz awioniką. Zasilany jest przez silniki turowentylatorowe Aviadvigatel PS-90A1. Maksymalnie może pomieścić do 436 pasażerów. Jego zasięg w trzyklasowej konfiguracji (315 pasażerów) wynosi 10 000 km.



Produkcja |





























































rok 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2017
ilość
1 1 2 0 2 1 3 2 0 1 0 1 0 0 0 1 2 1 2 2 0 2 0 1 1 3


Operatorzy |


Stan na 28 maja 2018























Operator Liczba

KubaCubana de Aviación
5

RosjaIljuszyn AB
1

RosjaRossija
20
Razem
26


Galeria |




Linki zewnętrzne |




  • Ił 96-300 na stronie zakładów Iliuszyna (ang.)


  • Ił 96-400T na stronie zakładów Iliuszyna (ang.)





Popular posts from this blog

Morgemoulin

Scott Moir

Souastre