Irkut MC-21
| ||
Dane podstawowe | ||
Państwo | Rosja | |
Producent | Irkut & Jakowlew | |
Typ | projekt samolotu pasażerskiego | |
Konstrukcja | dolnopłat z dwoma silnikami turbowentylatorowymi | |
Historia | ||
Data oblotu | 28 maja 2017 | |
Lata produkcji | od 2019 (planowane) | |
Dane techniczne | ||
Napęd | 2× Aviadvigatel PD-14 lub 2× Pratt & Whitney PW1000G | |
Ciąg | 120 000–150 000 kg (2× 60 000–75 000 kg) | |
Wymiary | ||
Rozpiętość | 35,90 m | |
Długość | 36,80–44,20 m[1] | |
Szerokość kadłuba | 4,06 m[1] | |
Wysokość | 11,50 m | |
Masa | ||
Startowa | 72 560–79 250 kg[1] | |
Do lądowania | 63 100-69 100 kg[1] | |
Paliwa | 20 400 kg[1] | |
Osiągi | ||
Prędkość przelotowa | 870 km/h[1] | |
Zasięg | 6000–6400 km[1] | |
Dane operacyjne | ||
Liczba miejsc | ||
132–211[1] |
Irkut MC-21 (MS-21) - seria współczesnych pasażerskich samolotów wąskokadłubowych średniego zasięgu produkcji rosyjskiej. Obecnie w rozwoju znajdują się dwa typy, mogące pomieścić od 132 do 211 pasażerów; możliwe jest opracowanie większych maszyn. Samolot został zaprojektowany przez firmę Irkut oraz biuro konstrukcyjne Jakowlewa. Oznaczenie МС-21 pochodzi od rosyjskiego skrótu "Магистральный самолёт 21 века" – Magistralnyj Samolot 21 wieka (samolot liniowy 21 wieku) i początkowo było transliterowane z cyrylicy jako MS-21, lecz ostatecznie przyjęto na rynki zachodnie nazwę MC-21, zgodną z zapisem w cyrylicy[2]. MC-21 jest ulepszoną wersją samolotu Jakowlew Jak-242, który nigdy nie został wyprodukowany. Samolot ma zastąpić wysłużone maszyny Tupolew Tu-154, oraz w przyszłości samoloty Tupolew Tu-204. Certyfikacja i rozpoczęcie produkcji samolotu planowane było na 2018 rok[1]. W 2013 r. zdecydowano, że seryjne samoloty MC-21 będą nosiły nazwę Jak-242, lecz ostatecznie zrezygnowano z tego[1].
Spis treści
1 Projektowanie
2 Warianty
3 Zamówienia i opcje na zamówienia
4 Podobne samoloty
5 Przypisy
Projektowanie |
Projekt wywodził się z projektu samolotu Jak-242, nad którym prace rozpoczęto w 1987 roku, lecz w 1993 wstrzymano je z braku funduszy[1]. Ulepszony projekt MC-21 został opracowany na konkurs agencji Rosawiakosmos ogłoszony w 2002 roku. Pierwotnie był on wspólnym dziełem biur Jakowlewa i Iljuszyna, lecz w 2008 roku Iljuszyn wycofał się z projektu (na rzecz własnego Ił-214), a głównym projektantem została korporacja Irkut, która w 2004 roku wykupiła biuro Jakowlewa[1].
Pierwotnie projekt miał zawierać około 33% materiałów kompozytowych, podnosząc tą wartość do 40-45% pod warunkiem, że kompozytowe skrzydło zastanie dodane w 2015. W marcu 2008 została podpisana umowa ze spółką Suchoj Civil Aircraft Company na projektowanie i produkowanie skrzydeł do samolotu[3]. Samolot zostanie wyposażony w dwa rodzaje silników. Samoloty zamówione przez linie lotnicze z Rosji otrzymają silniki Aviadvigatel PD-14[4], natomiast samoloty przeznaczone na eksport otrzymają silniki Pratt & Whitney PW1000G[5]. Awionikę do samolotu dostarczy Rockwell Collins oraz jego rosyjski partner Avionika.
Samolot ten ma być o 10-15% bardziej ekonomiczny, niż popularne Airbusy A320, oraz Boeingi 737, również ma spalać o około 15% mniej paliwa, a koszty eksploatacji mają być niższe nawet o 20%. Szerokość kadłuba, wynosząca 4,06 m, jest odpowiednio o 11 i 36 cm większa, niż w tych samolotach, co ma zapewnić większy komfort[1]. Producent planuje sprzedaż 1060 MC-21 w latach 20. i 30. XXI wieku[1].
W lutym 2014 rozpoczęto budowę pierwszego prototypu, oblot MC-21-300 nastąpił 28 maja 2017[1].
Warianty |
MC-21-100 – Model, który nie wejdzie do produkcji, zabierający na pokład około 130 pasażerów, mógł stwarzać konkurencję dla samolotu Suchoj SuperJet 100.
MC-21-200 – Model podstawowy zabierający na pokład 165 pasażerów lub 132 w konfiguracji dwuklasowej (12+120)[1] (podobnie jak Airbus A319 i Boeing 737-700).
MC-21-300 – Wersja ta ma pojemność 211 pasażerów lub 163 w konfiguracji dwuklasowej(16+147)[1] (podobnie jak Airbus A320 i Boeing 737-800)
MC-21-400 – Największa proponowana wersja mogąca zabrać do 230 pasażerów, tak jak Airbus A321, Boeing 737-900, Boeing 757.
Zamówienia i opcje na zamówienia |
Data | Linia lotnicza | Rok rozpoczęcia służby | Typ | opcje | ||
---|---|---|---|---|---|---|
MC-21-200 | MC-21-300 | MC-21-400 | ||||
7 czerwca 2010 | Crecom Burj Resources[6] | 2016 | 25 | 25 | ||
20 lipca 2010 | Iljuszyn Finance Co.[7] | 2019 | 28 | 22 | ||
21 lipca 2010 | VEB Leasing | ? | 15 | 15 | ||
21 lipca 2010 | Nordwind Airlines | ? | 2 | 2 | ||
1 września 2010 | Aerofłot[8] | 2016 | 50 | 0 |
Na 2017 rok złożono zamówienia na 285 samolotów Irkut MC-21-200 i 300, w 185 przypadkach wpłacono zaliczki[1].
Podobne samoloty |
- Airbus A320
- Boeing 737
- Comac C919
- Tu-204
Przypisy |
↑ abcdefghijklmnopqr Bartosz Głowacki: Wielka nadzieja Rosji, "Skrzydlata Polska" nr 7(2453)/2017, s.4-13
↑ Alex Thomas: PARIS: Irkut to build first MC-21 by year-end, FlightGlobal, 18 czerwca 2013 [dostęp 23-9-2018]
↑ Sukhoi wins bid to build wings for new MS-21 passenger plane - Sputnik International, en.rian.ru [dostęp 2017-11-24] (ang.).
↑ Russia firms 'PD-14' domestic engine concept for MS-21, www.flightglobal.com [dostęp 2017-11-24] (ang.).
↑ Press Releases
↑ Malaysia's CRECOM to buy 50 Russia-produced MS-21 jets - Sputnik International, en.rian.ru [dostęp 2017-11-24] (ang.).
↑ "Ильюшин Финанс Ко." займется продажей самолётов МС-21 - AEX.RU, www.aex.ru [dostęp 2017-11-24] .
↑ Aeroflot plans up to 50 MS-21s as part of effort to support Russia’s airliner industry, www.flightglobal.com [dostęp 2017-11-24] (ang.).