Cfrtjryk

MFV Aleksy Gdy-119
Następne nazwy	Michał Siedlecki Gdy-119 (od 6 listopada 1948), Gdy-119 (od 1956),
Bandera	PRL
Call sign	SPDR
Port macierzysty	Gdynia
Armator	do czerwca 1948: Przedsiębiorstwo Połowów Dalekomorskich "Dalmor", spółka z o.o., Gdynia; od czerwca 1948: Morskie laboratorium Rybackie, Gdynia; od 1 stycznia 1949: Morski Instytut Rybacki, Gdynia; od 1956: J. Niegrzybowski, Gdynia
Nadzorujące towarzystwo klasyf.	Polski Rejestr Statków
Dane podstawowe
Typ	trawler motorowy (do listopada 1948), statek badawczy (od listopada 1948), superkuter rybacki (od 1956).
Historia
Stocznia	James V. Hepburn & Co, Ltd, Aberdeen
Data oddania do eksploatacji	4 października 1947
Data zatonięcia	22 lipca 1961
Dane techniczne
Nośność (DWT)	40 ton
Liczba członków załogi	6-8 osób
Długość całkowita (L)	25,0 m
Szerokość (B)	5,8 m
Zanurzenie (D)	około 2,5 m
Pojemność brutto	85 RT GT
Pojemność netto	30 RT NT
Napęd mechaniczny
Silnik	1 silnik Petters, 4-cylindrowy, o mocy 200 KM;
Liczba śrub napędowych	1
Prędkość maks.	około 8 węzłów w.

MFV Aleksy Gdy-119 – polski superkuter rybacki. Jednostki bliźniacze MFV Hilary Gdy-115, MFV Walery Gdy-116, MFV January Gdy-117, MFV Ksawery Gdy-118, MFV Damazy Gdy-120. Statek podniósł polską banderę 4 października 1947 roku, zatonął 22 lipca 1961 roku.

Historia |

Budowa |

Mały trawler motorowy typu "y", zbudowany dla Polski, w ramach pomocy UNRRA (nr kontraktu D 3148), przez szkocką stocznię James V. Hepburn & Co, Ltd z Aberdeen.
Polską banderę podniósł 4 października 1947 roku^[1].

Służba |

Po podniesieniu polskiej bandery, rozpoczął służbę w barwach Przedsiębiorstwa Połowów Dalekomorskich „Dalmor”, spółka z o.o. z Gdyni; był klasyfikowany wówczas jako „trawler motorowy 75-stopowy” i poławiał na Bałtyku^[2]. W czerwcu 1948 roku, przekazano go Morskiemu Laboratorium Rybackiemu w Gdyni, po czym został skierowany do Stoczni Rybackiej w Gdyni, w celu przebudowy na statek badawczy. 6 listopada 1948 roku odbyło się uroczyste przekazanie statku do eksploatacji, który przy tej okazji otrzymał nazwę r/v Michał Siedlecki i nadal używał dotychczasowy znak rybacki (Gdy-119)^[3], szyprem został znany rybak Józef Lipski. 8 grudnia kuter wyszedł w swój pierwszy rejs badawczy, w czasie którego badano południowe krańce Głębi Gotlandzkiej, a potem południowe krańce Rynny Słupskiej. 1 stycznia 1949 roku Morski Instytut Rybacki „wchłonął” Morskie Laboratorium Rybackie, tym samym stając się właścicielem statku. W kolejnym rejsie, który trwał od 7 do 11 lutego, r/v Michał Siedlecki kontynuował badania Rynny Słupskiej. Powrócił tam, wraz z dwoma kutrami gdyńskiej „Arki”, 10 marca prowadząc połowy dorsza, w których uzyskano bardzo dobre wyniki, pomimo złych warunków pogodowych, które zmusiły kutry do powrotu po dwóch dniach połowów. 20 marca statek rozpoczął rozpoznanie wschodniej części Zatoki Gdańskiej, w rejonie Bałtijska. 21 kwietnia r/v Michał Siedlecki wyszedł na rozpoznanie zachodniego Bałtyku, przy czym najlepsze wyniki uzyskano na Głębi Bornholmskiej. W połowie maja statek pobierał próbki planktonowe i hydrologiczne na Głębi Gotlandzkiej. W sierpniu 1949 roku dokonywał próbnych połowów na zachodnim Bałtyku. Ostatnim rejsem w tym roku był kurs do Skagen, w celu zakupienia tuki pelagicznej Larsena, nie jako przy okazji przetestowano nową sieć na wodach duńskich i 23 grudnia kuter zacumował w Gdyni. 29 marca 1950 roku r/v Michał Siedlecki wyruszył dwutygodniowe na rozpoznanie łowisk w Kattegacie i Skagerraku. Pod koniec II dekady listopada 1951 roku statek miał dokonać rozpoznawczych połowów śledzia w Skagerraku, lecz pogoda pokrzyżowała te plany i w połowie grudnia zawinął do Gdyni. W lipcu 1952 roku r/v Michał Siedlecki zlokalizował wydajne łowisko w rejonie Kłajpedy. 12 sierpnia kuter wyszedł w rejs na Morze Północne, aby przetestować połowy tuńczyków na haki, próby zakończyły się fiaskiem. W drodze powrotnej do Gdyni, gdzie zjawił się 17 października r/v Michal Siedlecki zawinął do Sassnitz i Rostocku. 4 listopada 1953 roku statek wyszedł w rejs do Rygi z delegacją MIR-u na pokładzie, skąd powrócił 21 tego miesiąca. W roku tym zmienił się szyper Michała Siedleckiego, dowodzącego dotychczas Józefa Lipskiego zastąpił Władysław Kilanowski, później funkcję "pierwszego po Bogu" pełnili Stefan Musielak oraz Hubert Konkol^[4]. W połowie 1956 roku statek został sprzedany J. Niegrzybowskiemu, rybakowi z Gdyni, zmienił nazwę na Gdy-119. Poławiał na Bałtyku i Morzu Północnym^[1].

Losy końcowe |

22. lipca 1961 roku zatonął na Morzu Północnym, po kolizji z wschodnioniemieckim kutrem rybackim „Sas-291”^[1].

Pełna charakterystyka |

• 
  Radiowy sygnał wywoławczy SPDR


• 
  Nazwy i oznaki rybackie
  
  
  
  • 
    do 6 listopada 1948: Aleksy Gdy-119
  
  
  • 
    od 6 listopada 1948: Michał Siedlecki Gdy-119
  
  
  • 
    od 1956: Gdy-119
  
  
  
  


• 
  Klasyfikacja (rodzaj) statku
  
  
  
  • 
    do 6 listopada 1948: trawler motorowy
  
  
  • 
    od 6 listopada 1948: statek badawczy
  
  
  • 
    od 1956: superkuter rybacki
  
  
  
  


• 
  Podniesienie bandery 4 października 1947


• 
  Stocznia James V. Hepburn & Co., Ltd, Aberdeen (Wielka Brytania)


• 
  Pojemność brutto 85 RT


• 
  Pojemność netto 30 RT


• 
  Nośność 40 ton


• 
  Długość całkowita 25,0 m


• 
  Długość między pionami 22,9 m


• 
  Szerokość 5,8 m


• 
  Zanurzenie około 2,5 m


• 
  Napęd 1 silnik Petters, 4-cylindrowy


• 
  Moc napędu 200 KM


• 
  Liczba śrub 1


• 
  Prędkość eksploatacyjna około 8 węzłów


• 
  Liczba pokładów 1


• 
  Liczba członków załogi 6-8 osób


• 
  Armator
  
  
  
  • 
    do czerwca 1948: Przedsiębiorstwo Połowów Dalekomorskich „Dalmor”, spółka z o.o., Gdynia
  
  
  • 
    od czerwca 1948: Morskie Laboratorium Rybackie, Gdynia
  
  
  • 
    od 1 stycznia 1949: Morski Instytut Rybacki, Gdynia
  
  
  • 
    od 1956: J. Niegrzybowski, Gdynia
  
  
  
  


• 
  Port macierzysty Gdynia


• 
  Bandera polska


• 
  Towarzystwo klasyfikujące statek Polski Rejestr Statków


• 
  Zatonął 22 lipca 1961


• 
  Jednostki bliźniacze: mfv Hilary Gdy-115, mfv Walery Gdy-116, mfv January Gdy-117, mfv Ksawery Gdy-118, mfv Damazy Gdy-120
  

Przypisy |

Bibliografia |

• 
  Andrzej Ropelewski: Półwiecze "Dalmoru" na oceanach świata 1946-1996. Marpress, 1996. ISBN 83-85349-59-6.Nieznane pola: 1.
  


• 
  Andrzej Ropelewski: Morski Instytut Rybacki. Ludzie i wydarzenia 1921-2001. Morski Instytut Rybacki, 2001. ISBN 83-908885-5-6.Nieznane pola: 1.
  


• 
  Jerzy Miciński, Stefan Kolicki: Pod polską banderą. Wydawnictwo Morskie, 1962.Nieznane pola: 1.
  


• 
  Wiesław Blady: Polska flota rybacka 1921-2001. Morski Instytut Rybacki, 2002. ISBN 83-908885-9-9.Nieznane pola: 1.
  


• 
  Zbiorowe: Działalność Przedsiębiorstwa Połowów Dalekomorskich i Usług Rybackich "DALMOR" w Gdyni w latach 1946-1986. Dalmor, 1986.Nieznane pola: 1.
  


• 
  Rejestry Statków Morskich. Polski Rejestr Statków, 1959-1963.Nieznane pola: 1.