MFV Walery Gdy-116
| ||
Następne nazwy |
| |
Bandera | PRL | |
Call sign | SPDO | |
Port macierzysty | * do marca 1949: Gdynia;
| |
Armator | * do marca 1949: Przedsiębiorstwo Połowów Dalekomorskich „Dalmor”, spółka z o.o., Gdynia;
| |
Nadzorujące towarzystwo klasyf. | Polski Rejestr Statków | |
Dane podstawowe | ||
Typ | * trawler motorowy (do marca 1949),
| |
Historia | ||
Stocznia | James V. Hepburn & Co, Ltd, Aberdeen | |
Data oddania do eksploatacji | 14 maja 1947 | |
Data wycofania ze służby | po 1970 | |
Dane techniczne | ||
Nośność (DWT) | 40 ton | |
Liczba członków załogi | 6-8 osób | |
Długość całkowita (L) | 24,0 m | |
Szerokość (B) | 5,8 m | |
Zanurzenie (D) | około 2,5 m | |
Pojemność brutto | 72 RT GT | |
Pojemność netto | 28 RT NT | |
Napęd mechaniczny | ||
Silnik | 1 silnik Ruston & Hornsby, 6-cylindrowy, o mocy 240 KM | |
Liczba śrub napędowych | 1 | |
Prędkość maks. | 9 węzłów w. |
MFV Walery Gdy-116 – polski superkuter rybacki. Jednostki bliźniacze MFV Hilary Gdy-115, MFV January Gdy-117, MFV Ksawery Gdy-118, MFV Aleksy Gdy-119, MFV Damazy Gdy-120. Statek podniósł polską banderę 14 maja 1947 roku, wycofany z eksploatacji został po 1970 roku.
Spis treści
1 Historia
1.1 Budowa
1.2 Służba
1.3 Losy końcowe
2 Pełna charakterystyka
3 Przypisy
4 Bibliografia
Historia |
Budowa |
Mały trawler motorowy typu „y” (w końcu lat 40. przeklasyfikowany na superkuter rybacki typu MFV-75), zbudowany dla Polski, w ramach pomocy UNRRA (nr kontraktu D 3148), przez szkocką stocznię James V. Hepburn & Co, Ltd z Aberdeen.
Polską banderę podniósł 14 maja 1947 roku[1].
Służba |
Po podniesieniu polskiej bandery, rozpoczął służbę w barwach Przedsiębiorstwa Połowów Dalekomorskich „Dalmor”, spółka z o.o. z Gdyni; był klasyfikowany wówczas jako „trawler motorowy 75-stopowy” i poławiał na Bałtyku[2]. W 1948 roku dokonał nieudanych próbnych połowów na Fladen Grund na Morzu Północnym w oparciu o porty duńskie. W początku marca 1949 roku, przekazany nowo powstałemu Państwowemu Przedsiębiorstwu Połowów Morskich „Barka” ze Świnoujścia, zmienił wtedy nazwę na Świ-58[3]. W wyniku reorganizacji „Barki” w dniu 1 stycznia 1951 roku został przekazany do Przedsiębiorstwa Połowów i Usług Rybackich „Arka” w Gdyni, co spowodowało zmianę nazwy na Arka 96 Gdy-252. Jeszcze w tym samym miesiącu zmieniono mu znak rybacki na Wła-67, a kuter przebazowano do władysławowskiego oddziału „Arki”[1]. 1 stycznia 1955 roku wszedł w skład nowo utworzonego Przedsiębiorstwa Połowów i Usług Rybackich „Szkuner” we Władysławowie i zmienił nazwę na Wła-67[4]. W 1959 roku przekazany został do Przedsiębiorstwa Połowów i Usług Rybackich „Koga” w Helu, przemianowano go na Hel-103[1]. W 1962 roku został przebudowany na statek łącznikowy, pod nową nazwą Iwona, woził pracowników „Kogi” z Gdyni do Helu.
Losy końcowe |
Wycofany z eksploatacji po roku 1970.
Pełna charakterystyka |
Radiowy sygnał wywoławczy SPDO
Nazwy i oznaki rybackie
do marca 1949: Walery Gdy-116
od marca 1949: Świ-58
od 1 stycznia 1951: Arka 96 Gdy-252
od stycznia 1951: Arka 96 Wła-67
od 1 stycznia 1955: Wła-67
od 1959: Hel-103
od 1962: Iwona
Klasyfikacja (rodzaj) statku
do marca 1949: trawler motorowy
od marca 1949: superkuter rybacki
od 1962: statek łącznikowy
Podniesienie bandery 14 maja 1947
Stocznia James V. Hepburn & Co., Ltd, Aberdeen (Wielka Brytania)
Pojemność brutto 78 RT
Pojemność netto 26 RT
Nośność 40 ton
Długość całkowita 24,0 m
Długość między pionami 22,0 m
Szerokość 5,8 m
Zanurzenie około 2,5 m
Napęd 1 silnik Ruston & Hornsby, 6-cylindrowy
Moc napędu 240 KM
Liczba śrub 1
Prędkość eksploatacyjna 9 węzłów
Liczba pokładów 1
Liczba członków załogi 6-8 osób
Armator
do marca 1949: Przedsiębiorstwo Połowów Dalekomorskich „Dalmor”, spółka z o.o., Gdynia
od marca 1949: Państwowe Przedsiębiorstwo Połowów Morskich „Barka”, Świnoujście
od 1 stycznia 1951: Przedsiębiorstwo Połowów i Usług Rybackich „Arka”, Gdynia
od 1 stycznia 1955: Przedsiębiorstwo Połowów i Usług Rybackich „Szkuner”, Władysławowo
od 1959: Przedsiębiorstwo Połowów i Usług Rybackich „Koga”, Hel
Port macierzysty
do marca 1949: Gdynia
od marca 1949: Świnoujście
od 1 stycznia 1951: Gdynia
od 1 stycznia 1955: Władysławowo
od 1959: Hel
Bandera polska
Towarzystwo klasyfikujące statek Polski Rejestr Statków
Numer PRS 41108
wycofany z eksploatacji po 1970
Jednostki bliźniacze: mfv Hilary Gdy-115, mfv January Gdy-117, mfv Ksawery Gdy-118, mfv Aleksy Gdy-119, mfv Damazy Gdy-120
Przypisy |
↑ abc Jerzy Miciński, Stefan Kolicki: Pod polską banderą. Gdynia: Wydawnictwo Morskie, 1962, s. 70.
↑ Andrzej Ropelewski: Półwiecze „Dalmoru” na oceanach świata 1946-1996. Gdańsk: Marpress, 1996. ISBN 83-85349-59-6.
↑ Wojciech Budziński. Jak powstała „Barka”. „Głos Pomorza”. Październik 1988. 253.
↑ Zbiorowe: „Szkuner” – 50 lat. Gdańsk: Fundacja Promocji Przemysłu Okrętowego i Gospodarki Morskiej, 2005. ISBN 83-919488-9-7.
Bibliografia |
Andrzej Ropelewski: Półwiecze „Dalmoru” na oceanach świata 1946-1996. Marpress, 1996. ISBN 83-85349-59-6.Nieznane pola: 1.
Jerzy Miciński, Stefan Kolicki: Pod polską banderą. Wydawnictwo Morskie, 1962.Nieznane pola: 1.
Wiesław Blady: Polska flota rybacka 1921-2001. Morski Instytut Rybacki, 2002. ISBN 83-908885-9-9.Nieznane pola: 1.
Zbiorowe: Działalność Przedsiębiorstwa Połowów Dalekomorskich i Usług Rybackich „DALMOR” w Gdyni w latach 1946-1986. Dalmor, 1986.Nieznane pola: 1.
Zbiorowe: „Szkuner” – 50 lat. Fundacja Promocji Przemysłu Okrętowego i Gospodarki Morskiej, 2005. ISBN 83-919488-9-7.Nieznane pola: 1.
Wojciech Budziński. Jak powstała „Barka”. „Głos Pomorza”. Październik 1988. nr 253.
Rejestry Statków Morskich. Polski Rejestr Statków, 1959-1970.Nieznane pola: 1.