Rektor
Polski rektor w uroczystym stroju akademickim
Rektor – godność osoby zarządzającej szkołą wyższą. Najczęściej jest to jeden z profesorów tej uczelni.
Wyraz pochodzi od łacińskiego rector – „władca”, „zarządca”; od łac. regere – „rządzić”. Za cesarstwa rzymskiego oznaczał namiestnika podwładnego prefektom, czyli egzarchom. Na przełomie XIX i XX wieku tytuł ten oznaczał zwierzchników niektórych zgromadzeń zakonnych i kościołów oraz przełożonych uniwersytetów, gimnazjów i zakładów naukowych.
Zastępcy rektora nazywani są prorektorami (przedrostek pro oznacza po łacinie ”zamiast”, „zastępujący”).
Funkcja rektora w Polsce |
Rektorem uczelni może być osoba posiadająca co najmniej stopień naukowy doktora, zatrudniona w uczelni jako podstawowym miejscu pracy. Rektora zwyczajowo tytułuje się Jego/Jej Magnificencja (skrót: JM). W stroju reprezentacyjnym występuje w czerwonym lub purpurowym płaszczu (todze) z gronostajowego lub sobolowego futra (lub jego namiastce), często z berłem oraz ozdobnym łańcuchem z symbolami kierowanej uczelni. Prorektorzy na oficjalnych uroczystościach ubrani są w taką samą togę, lecz z mniejszą liczbą ozdób (najczęściej bez futra). Tóg nie noszą np. rektorzy uczelni wojskowych i cywilnych szkół kształcących marynarzy– a jedynie mundur odpowiedni do stopnia oficerskiego oraz naszyjnik z symbolami uczelni.
W uczelniach publicznych kadencja rektora od 2008 roku trwa 4 lata (wcześniej 3 lata) i rozpoczyna się w dniu 1 września w roku wyborów, a kończy w dniu 31 sierpnia w roku, w którym upływa kadencja. Jedna osoba nie może być wybrana do pełnienia funkcji rektora więcej niż dwie następujące po sobie kadencje. W uczelniach niepublicznych sprawy te reguluje statut uczelni.
Zobacz też |
- dziekan
- magnificencja
Linki zewnętrzne |
- Rektorzy w Polsce
Kontrola autorytatywna (stanowisko):
GND: 4199252-0
