Grand Prix Monako 1950






















































Grand Prix Monako 1950
XI Grand Prix Automobile de Monaco


Tor Circuit de Monaco (1929–1971)
Monako Circuit de Monaco (1929–1971)
2. wyścig z 7 w sezonie
2. wyścig mistrzostw Formuły 1
Data

21 maja 1950
Trasa
Liczba okrążeń
100
Długość okrążenia
3,181 km
Dystans
318,100 km
Zgłoszenia
Zgłoszenia
25 kierowców
Zakwalifikowało się
21 kierowców
Ukończyło wyścig
7 kierowców
Najlepsze wyniki
Pole position

Juan Manuel Fangio
(1:50,2, Alfa Romeo)
Zwycięzca

Juan Manuel Fangio
(3h:13m:18,7, Alfa Romeo)
Najszybsze
okrążenie

Juan Manuel Fangio
(1:51, Alfa Romeo)

Grand Prix Wielkiej Brytanii w sezonie 1950 Indianapolis 500
Grand Prix Monako 1955

Grand Prix Monako 1950 (oryg. XI Grand Prix Automobile de Monaco) – druga runda Mistrzostw Świata Formuły 1 w sezonie 1950. Grand Prix odbyła się 21 maja na torze Circuit de Monaco w Monako.


Juan Manuel Fangio z Alfa Romeo zdobył pole position, zwyciężył w wyścigu oraz wywalczył najszybsze okrążenie w wyścigu. Na drugim stopniu podium znalazł się Alberto Ascari z Ferrari, a na trzecim Louis Chiron, również z Alfa Romeo.




Spis treści






  • 1 Tło


  • 2 Kwalifikacje


  • 3 Wyścig


  • 4 Lista startowa


  • 5 Wyniki


    • 5.1 Kwalifikacje


    • 5.2 Wyścig


    • 5.3 Najszybsze okrążenie




  • 6 Prowadzenie w wyścigu


  • 7 Klasyfikacja kierowców po wyścigu


  • 8 Przypisy


  • 9 Linki zewnętrzne





Tło |


Pierwsze Grand Prix w Monako odbywały się przed II wojną światową w latach 1929–1937[1]. W 1948 roku ponownie zorganizowano Grand Prix, którego zwycięzcą został Giuseppe Farina z Maserati[2]. Tor został utworzony na ulicach miasta za propozycją Anthoniego Noghèsa w 1929 roku[3].


Do wyścigu zostało zgłoszonych 24 kierowców z dziewięciu prywatnych i czterech fabrycznych zespołów[4].



Kwalifikacje |


Dwunastu kierowców rozpoczęło Grand Prix z oponami Pirelli, siedmiu z oponami Dunlop, a pozostała dwójka użyła opon Englebert[4].


Peter Whitehead był nieobecny podczas kwalifikacji[5] z powodu wielu problemów z silnikiem[6]. Alfredo Pián również nie wystartował w kwalifikacjach, a Harry Schell nie ustanowił czasu[7].


Pierwsze i trzecie miejsce zostało wywalczone przez kierowców Alfa Romeo – Juana Manuela Fangio i Louisa Chirona, drugą pozycję wywalczył Alberto Ascari z Ferrari[7].



Wyścig |





Talbot-Lago T26C Johnny’ego Claesa z zespołu Écurie Belge


W czasie wyścigu panowała łagodna i słoneczna pogoda[8]. Kierowcy ustawili się na pozycjach w formie siedmiu rzędów po trzy i dwa bolidy na przemian, w ósmym rzędzie ustawił się jeden bolid[9].


W niedzielę pogoda była wietrzna, zakręt Tabac z powodu zalania wodą z portu był raczej śliski[6]. Po starcie, za prostą startową doszło do karambolu, Giuseppe Farina stracił kontrolę nad bolidem i został uderzony przez José Froilána Gonzáleza[10], Luigi Fagioli wykonał nagły skręt, aby się zatrzymać. Louis Rosier uniknął zderzenia z bolidem Fagiolego, jednak po uderzeniu przez Roberta Manzona miał z nim kontakt. W wyniku wypadku wraz z Emmanuelem de Graffenriedem, Maurice Trintignantem, Cuthem Harrisonem, Franco Rolem, Harrym Schellem, Alfredo Piánem i Peterem Whiteheadem musieli oni wycofać się z wyścigu[6], José Froilán González wycofał się na następnym okrążeniu[11]. Podczas gdy Fangio wyprzedził wraki bolidów Villoresi zwalniając utknął między nimi, przez co został wyprzedzony przez wszystkich kierowców, Ascari awansował na drugie miejsce[6]. Villoresi powrócił do czołówki i przez kilkanaście okrążeń walczył z Ascarim[12], kiedy to na 63.[11] okrążeniu w bolidzie Villoresiego doszło awarii skrzyni biegów i musiał on zakończyć jazdę. Juan Manuel Fangio utrzymywał prowadzenie przez cały wyścig, przez pewien czas miał przewagę jednego okrążenia nad drugim Ascarim. Na drugim miejscu podium znalazł się Alberto Ascari, a na trzecim Louis Chiron[10].


Najszybsze okrążenie wyścigu ustanowił Juan Manuel Fangio[13].


Grand Prix Monako 1950 jest najwolniejszym wyścigiem Formuły 1[10], średnia prędkość zwycięzcy wyścigu wyniosła 98,701 km/h[11].



Lista startowa |



























































































































































































Nr
Kierowca
Zespół
Samochód
Silnik
Opony
2

Argentyna José Froilán González

Scuderia Achille Varzi (prywatnie)

Maserati 4CLT/48

Maserati 1.5 R4T

P
4

Argentyna Alfredo Pián

Scuderia Achille Varzi (prywatnie)

Maserati 4CLT/50

Maserati 1.5 R4T

P
6

Belgia Johnny Claes

Écurie Belge (prywatnie)

Talbot-Lago T26C

Talbot 4.5 R6

D
8

Stany Zjednoczone Harry Schell
Horschell Racing Corporation (prywatnie)

Cooper T12

JAP 1.1 V2

D
10

Francja Robert Manzon

Equipe Gordini

Simca-Gordini T15

Gordini 1.5 R4T

E
12

Francja Maurice Trintignant

Equipe Gordini

Simca-Gordini T15

Gordini 1.5 R4T

E
14

Francja Philippe Étancelin
Philippe Étancelin (prywatnie)

Talbot-Lago T26C

Talbot 4.5 R6

D
16

Francja Louis Rosier

Ecurie Rosier (prywatnie)

Talbot-Lago T26C

Talbot 4.5 R6

D
24

Wielka Brytania Cuth Harrison
Cuth Harrison (prywatnie)

ERA B-Type

ERA 1.5 R6T

D
26

Wielka Brytania Bob Gerard
Bob Gerard (prywatnie)

ERA B-Type

ERA 1.5 R6T

D
28

Wielka Brytania Peter Whitehead
Peter Whitehead (prywatnie)

Ferrari 125 F1

Ferrari 1.5 V12T

D
32

Włochy Giuseppe Farina

Alfa Romeo

Alfa Romeo 158

Alfa Romeo 1.5 R8T

P
34

Argentyna Juan Manuel Fangio

Alfa Romeo

Alfa Romeo 158

Alfa Romeo 1.5 R8T

P
36

Włochy Luigi Fagioli

Alfa Romeo

Alfa Romeo 158

Alfa Romeo 1.5 R8T

P
38

Włochy Luigi Villoresi

Ferrari

Ferrari 125 F1

Ferrari 1.5 V12T

P
40

Włochy Alberto Ascari

Ferrari

Ferrari 125 F1

Ferrari 1.5 V12T

P
42

Francja Raymond Sommer

Ferrari

Ferrari 125 F1

Ferrari 1.5 V12T

P
44

Włochy Franco Rol

Maserati

Maserati 4CLT/48

Maserati 1.5 R4T

P
48

Monako Louis Chiron

Maserati

Maserati 4CLT/48

Maserati 1.5 R4T

P
50

Tajlandia Prince Bira

Scuderia Enrico Platé (prywatnie)

Maserati 4CLT/48

Maserati 1.5 R4T

P
52

Szwajcaria Emmanuel de Graffenried

Scuderia Enrico Platé (prywatnie)

Maserati 4CLT/48

Maserati 1.5 R4T

P
Nr
Kierowca
Zespół
Samochód
Silnik
Opony


Wyniki |



Kwalifikacje |


Źródło: Wyprzedź Mnie![7][14]
































































































































































































































































P
Nr
Kierowca
Konstruktor(-silnik)
Opony
Czas
Odstęp
Strata
Poz.s.
1
34

Argentyna Juan Manuel Fangio

Alfa Romeo

P

1:50,2
-
- 1
2
38

Włochy Luigi Villoresi

Ferrari

P
1:52,3
0:02,1
0:02,1 6
3
32

Włochy Giuseppe Farina

Alfa Romeo

P
1:52,8
0:00,5
0:02,6 2
4
40

Włochy Alberto Ascari

Ferrari

P
1:53,8
0:01
0:03,6 7
5
14

Francja Philippe Étancelin

Talbot-Lago

D
1:54,1
0:00,3
0:03,9 4
6
36

Włochy Luigi Fagioli

Alfa Romeo

P
1:54,2
0:00,1
0:04 5
7
48

Monako Louis Chiron

Maserati

P
1:56,3
0:02,1
0:06,1 8
8
42

Francja Raymond Sommer

Ferrari

P
1:56,6
0:00,3
0:06,4 9
9
2

Argentyna José Froilán González

Maserati

P
1:57,3
0:00,7
0:07,1 3
10
16

Francja Louis Rosier

Talbot-Lago

D
1:57,7
0:00,4
0:07,5 10
11
52

Szwajcaria Emmanuel de Graffenried

Maserati

P
2:00,7
0:03,0
0:10,5 12
12
12

Francja Maurice Trintignant

Simca-Gordini

E
2:01,4
0:00,7
0:11,2 13
13
24

Wielka Brytania Cuth Harrison

ERA

D
2:01,6
0:00,2
0:11,4 14
14
50

Tajlandia Prince Bira

Maserati

P
2:02,2
0:00,6
0:12 15
15
26

Wielka Brytania Bob Gerard

ERA

D
2:03,4
0:01,2
0:13,2 16
16
10

Francja Robert Manzon

Simca-Gordini

E
2:04
0:00,6
0:13,8 11
17
44

Włochy Franco Rol

Maserati

P
2:04,5
0:00,5
0:14,3 17
18
6

Belgia Johnny Claes

Talbot-Lago

D
2:12
0:07,5
0:21,8 18
19
8

Stany Zjednoczone Harry Schell

Cooper

D
-
-
- 19
19
4

Argentyna Alfredo Pián

Maserati

P
-
-
- NW
19
28

Wielka Brytania Peter Whitehead

Ferrari

D
-
-
- NW
P
Nr
Kierowca
Konstruktor(-silnik)
Opony
Czas
Odstęp
Strata
Poz.s.


Wyścig |


Źródło: Wyprzedź Mnie![11]










































































































































































































































P
 + / – 
Nr
Kierowca
Konstruktor
Okr.
Czas / Strata
Komentarz
1
 Bez zmian
34

Argentyna Juan Manuel Fangio

Alfa Romeo
100
3h:13m:18,7

2

Awans 5
40

Włochy Alberto Ascari

Ferrari
99
+1 okr.

3

Awans 5
48

Monako Louis Chiron

Maserati
98
+2 okr.

4

Awans 5
42

Francja Raymond Sommer

Ferrari
97
+3 okr.

5

Awans 10
50

Tajlandia Prince Bira

Maserati
95
+5 okr.

6

Awans 10
26

Wielka Brytania Bob Gerard

ERA
94
+6 okr.

7

Awans 11
6

Belgia Johnny Claes

Talbot-Lago
94
+6 okr.


Niesklasyfikowani

 
38

Włochy Luigi Villoresi

Ferrari
63

skrzynia biegów[10]

 
14

Francja Philippe Étancelin

Talbot-Lago
38

wyciek oleju

 
2

Argentyna José Froilán González

Maserati
1

wypadek/pożar

 
32

Włochy Giuseppe Farina

Alfa Romeo
0

wypadek

 
36

Włochy Luigi Fagioli

Alfa Romeo
0

wypadek

 
16

Francja Louis Rosier

Talbot-Lago
0

wypadek

 
10

Francja Robert Manzon

Simca-Gordini
0

wypadek

 
52

Szwajcaria Emmanuel de Graffenried

Maserati
0

wypadek

 
12

Francja Maurice Trintignant

Simca-Gordini
0

wypadek

 
24

Wielka Brytania Cuth Harrison

ERA
0

wypadek

 
44

Włochy Franco Rol

Maserati
0

wypadek

 
8

Stany Zjednoczone Harry Schell

Cooper
0

kolizja/wypadek

 
4

Argentyna Alfredo Pián

Maserati
0

nie wystartował – wypadek

 
28

Wielka Brytania Peter Whitehead

Ferrari
0

nie wystartował – silnik
P
 + / – 
Nr
Kierowca
Konstruktor
Okr.
Czas / Strata
Komentarz


Najszybsze okrążenie |


Źródło: Wyprzedź Mnie![13]

















Nr
Kierowca
Konstruktor
Czas
Okr.
34

Argentyna Juan Manuel Fangio

Alfa Romeo
1:51
0


Prowadzenie w wyścigu |


Źródło: Racing-Reference.info[15]
















Nr
Kierowca
Okrążenia
Suma
34

Argentyna Juan Manuel Fangio
1-100
100







Klasyfikacja kierowców po wyścigu |


Pierwsza piątka otrzymywała punkty według klucza 8-6-4-3-2, 1 punkt przyznawany był dla kierowcy, który wykonał najszybsze okrążenie w wyścigu[16]. Klasyfikacja konstruktorów została wprowadzona w 1958 roku[17].



Przypisy |




  1. MONACO (ang.). kolumbus.fi. [dostęp 2013-04-15].


  2. 1948 Monaco GP (ang.). chicanef1.com. [dostęp 2013-04-15].


  3. Marek Roczniak: Monte Carlo (pol.). f1wm.pl, 2004-05-16. [dostęp 2013-04-14].


  4. ab Grand Prix de Monaco 1950 – Lista zgłoszeń (pol.). f1wm.pl. [dostęp 2013-04-14].


  5. Grand Prix de Monaco 1950 (pol.). f1ultra.pl. [dostęp 2013-04-15].


  6. abcd GRAND PRIX RESULTS: MONACO GP, 1950 (ang.). grandprix.com. [dostęp 2013-04-15].


  7. abc Grand Prix de Monaco 1950 – Wyniki kwalifikacji (pol.). f1wm.pl. [dostęp 2011-06-02].


  8. 1950 Monaco GP (ang.). chicanef1.com. [dostęp 2013-04-14].


  9. Grand Prix de Monaco 1950 – Kolejność startowa (pol.). f1wm.pl. [dostęp 2013-04-14].


  10. abcd Grand Prix de Monaco 1950 (pol.). f1ultra.pl. [dostęp 2013-04-15].


  11. abcd Grand Prix de Monaco 1950 – Rezultat wyścigu (pol.). f1wm.pl. [dostęp 2011-06-02].


  12. MONACO 1950 (ang. • fr. • hiszp. • niem. • wł. • port.). statsf1.com. [dostęp 2013-04-16].


  13. ab Grand Prix de Monaco 1950 – Najszybsze okrążenia w wyścigu (pol.). f1wm.pl. [dostęp 2013-03-20].


  14. Pierwsze pięć pozycji startowych zostało zarezerwowane dla pięciu najszybszych zawodników z pierwszej sesji kwalifikacyjnej


  15. 1950 Grand Prix of Monaco (ang.). racing-reference.info. [dostęp 2013-04-14].


  16. Sezon 1950 > Klasyfikacje generalne (pol.). f1wm.pl. [dostęp 2012-06-25].


  17. 1950 > Konstruktorzy > Podsumowanie rezultatów (pol.). f1wm.pl. [dostęp 2012-06-25].



Linki zewnętrzne |



  • Oficjalna strona Grand Prix Monako (ang. • fr.). formula1monaco.com. [dostęp 2011-05-29].

  • Strona Grand Prix Monako 1950 na oficjalnej stronie Formuły 1 (ang.). formula1.com. [dostęp 2011-06-02].






Popular posts from this blog

Morgemoulin

Scott Moir

Souastre