Komisariat Straży Celnej „Szybeny”
.mw-parser-output table.zolnierz-lotnictwo td.naglowek{color:black!important;background:#95a7b9!important}.mw-parser-output table.zolnierz-marynarka td.naglowek{color:white!important;background:#6082B6!important}.mw-parser-output table.zolnierz-lądowe td.naglowek{color:white!important;background:#556B2F!important}.mw-parser-output table.zolnierz-paramilitarny td.naglowek{color:black!important;background:#b6b3c7!important}
| ||
Historia | ||
Państwo | II Rzeczpospolita | |
Sformowanie | 1921 | |
Rozformowanie | 1928 | |
Organizacja | ||
Dyslokacja | Szybeny | |
Formacja | Straż Celna | |
Podległość | Inspektorat SC „Worochta” |
Komisariat Straży Celnej „Szybeny” – jednostka organizacyjna Straży Celnej pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-rumuńskiej w latach 1921–1928.
Spis treści
1 Formowanie i zmiany organizacyjne
2 Służba graniczna
3 Funkcjonariusze komisariatu
4 Struktura organizacyjna
5 Uwagi
6 Przypisy
7 Bibliografia
Formowanie i zmiany organizacyjne |
Na wniosek Ministerstwa Skarbu, uchwałą z 10 marca 1920 roku, powołano do życia Straż Celną[1]. Jednostki Straży Celnej rozpoczęły przejmowanie odcinków granicy od pododdziałów Batalionów Celnych[2]. W 1921 roku w Szybenach stacjonował sztab 3 kompanii 10 batalionu celnego[3]. Proces tworzenia Straży Celnej trwał do końca 1922 roku[4]. Komisariat Straży Celnej „Szybeny”, wraz ze swoimi placówkami granicznymi, wszedł w podporządkowanie Inspektoratu Straży Celnej „Worochta”[5].
W drugiej połowie 1927 roku przystąpiono do gruntownej reorganizacji Straży Celnej[6]. W praktyce skutkowało to rozwiązaniem tej formacji granicznej. Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego z 22 marca 1928 roku w jej miejsce powoływano z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczną[7].
Służba graniczna |
- Sąsiednie komisariaty
komisariat Straży Celnej „Żabie” ⇔ komisariat Straży Celnej „Uścieryki” − 1926
Funkcjonariusze komisariatu |
Obsada personalna w 1926[8]:
- kierownik komisariatu – komisarz Seweryn Małek
- pomocnik kierownika komisariatu –
Struktura organizacyjna |
Organizacja komisariatu w 1926 roku[5]:
- komenda – Szybeny
placówka Straży Celnej „Szybene Klauza” (Szybeny Klauza)[a]
- placówka Straży Celnej „Burkut”
placówka Straży Celnej „Zelene” (Zełene)[b]
Uwagi |
↑ Według analizy mapy WIG'u (taktycznej z 1937), nazwa powinna brzmieć Szybeny Klauza
↑ Według analizy map WIG'u (taktycznej i operacyjnej z 1935 i 1930), nazwa powinna brzmieć Kukul
Przypisy |
↑ Dominiczak 1975 ↓, s. 126.
↑ Piekarz 2017 ↓, s. 28.
↑ OdeB batalionów celnych ↓, s. 10bc.
↑ Dominiczak 1997 ↓, s. 250.
↑ ab Kozłowski 2012 ↓, s. 33.
↑ Kula 1994 ↓, s. 40.
↑ Goryński 2012 ↓, s. 226.
↑ Szematyzm Straży Celnej 1927 ↓, s. 266.
Bibliografia |
- Henryk Dominiczak: Granica polsko–niemiecka 1919–1939. Z dziejów formacji granicznych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
- Henryk Dominiczak: Granice państwa i ich ochrona na przestrzeni dziejów 966–1996. Warszawa: Wydawnictwo „Bellona”, 1997. ISBN 83-11-08618-4. OCLC 37244743. (pol.)
Kalendarz z szematyzmem funkcjonariuszy Straży Celnej na rok 1927. , 1927. Nakładem Zarządu Internatu imienia dra Władysława Rasińskiego dla Dzieci Funkcjonariuszy Straży Celnej.
Piotr Kozłowski. Straż Celna zapomnianą formacją graniczną II Rzeczypospolitej – dyslokacja jednostek granicznych w 1926 roku. „Problemy Ochrony Granic”. 50, 2012. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej. ISSN 1505-1757.
- Henryk Mieczysław Kula: Polska Straż Graniczna w latach 1928-1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 8311082671.
Karolina Piekarz. Polskie formacje graniczne 1918 – 1924. „Mówią Wieki”. 2s, 2017. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Mówią Wieki”. ISSN 1897-8088.
- Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne. Dokumenty organizacyjne. Wybór źródeł. T. 1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999. ISSN 83874246.
- Ordre de Bataille batalionów celnych od numeru 1 do 19 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
|