Placówka Straży Celnej „Antonia-Grądzkie”
.mw-parser-output table.zolnierz-lotnictwo td.naglowek{color:black!important;background:#95a7b9!important}.mw-parser-output table.zolnierz-marynarka td.naglowek{color:white!important;background:#6082B6!important}.mw-parser-output table.zolnierz-lądowe td.naglowek{color:white!important;background:#556B2F!important}.mw-parser-output table.zolnierz-paramilitarny td.naglowek{color:black!important;background:#b6b3c7!important}
| ||
Historia | ||
Państwo | II Rzeczpospolita | |
Tradycje | ||
Kontynuacja | Placówka SG I linii „Grądzkie” | |
Organizacja | ||
Dyslokacja | Antonia–Grądzkie | |
Formacja | Straż Celna | |
Podległość | Komisariat SC „Dąbrowy” |
Placówka Straży Celnej „Antonia-Grądzkie”[a] – jednostka organizacyjna Straży Celnej pełniąca w okresie międzywojennym służbę ochronną na granicy polsko-niemieckiej.
Spis treści
1 Geneza
2 Formowanie i zmiany organizacyjne
3 Służba graniczna
4 Funkcjonariusze placówki
5 Uwagi
6 Przypisy
7 Bibliografia
Geneza |
Po zakończeniu wojny polsko-bolszewickiej rozwiązano formację Strzelców Granicznych[3]. Ich rolę na granicy zachodniej i południowej przejęły Bataliony Wartownicze[4]. Z dniem 1 kwietnia 1921 Bataliony Wartownicze przeorganizowano na Bataliony Celne[5]. W 1921 roku w Lemanie stacjonował sztab 1 kompani 1 batalionu celnego. 1 kompania celna wystawiła między innymi placówkę w Antonii[6].
Formowanie i zmiany organizacyjne |
Na wniosek Ministerstwa Skarbu, uchwałą z 10 marca 1920 roku, powołano do życia Straż Celną[7]. Od połowy 1921 roku jednostki Straży Celnej rozpoczęły przejmowanie odcinków granicy od pododdziałów Batalionów Celnych[8]. Proces tworzenia Straży Celnej trwał do końca 1922 roku[9]. Placówka Straży Celnej „Antonia-Grądzkie” weszła w podporządkowanie komisariatu Straży Celnej „Dąbrowy” z Inspektoratu SC „Chorzele”[2].
W drugiej połowie 1927 roku przystąpiono do gruntownej reorganizacji Straży Celnej[10]. W praktyce skutkowało to rozwiązaniem tej formacji granicznej. Ochronę granicy północnej, zachodniej i południowej granicy państwa przejęła powołana z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczna[11].
Rozkazem nr 9 z 18 października 1929 roku w sprawie reorganizacji Mazowieckiego Inspektoratu Okręgowego komendant Straży Granicznej płk Jan Jur-Gorzechowski powołał komisariat Straży Granicznej „Krukowo”[12]. W 1937 roku placówka Straży Granicznej I linii „Grądzkie” znajdowała się w jego strukturze, a w 1939 w strukturze komisariatu SG „Myszyniec”[13].
Służba graniczna |
- Sąsiednie placówki
placówka Straży Celnej „Warmiak” ⇔ placówka Straży Celnej „Dąbrowy” − 1926[1][14]
Funkcjonariusze placówki |
- Kierownicy placówki
stopień | imię i nazwisko, numer | okres pełnienia służby | kolejne stanowisko |
---|---|---|---|
starszy strażnik | Ludwik Wesołowski (575)[b] | był w 1926[1] |
Obsada personalna placówki w 1926[1]:
- starszy strażnik Ludwik Wesołowski (575)
- strażnik Antoni Kopeć (508)
- strażnik Jan Dąbrówka (1015)
- strażnik Aleksander Myślak (1019)
Uwagi |
↑ Autorzy Kalendarza z szematyzmem funkcjonariuszy Straży Celnej na rok 1927 używają nazwy „Antonja-Grondzkie”[1], a Piotr Kozłowski w: Straż Celna zapomnianą formacją graniczną II Rzeczypospolitej – dyslokacja jednostek granicznych w 1926 roku nazwy „Antonja-Gromadzkie”[2]. Według map WIG (operacyjnej z 1932 i taktycznej z 1931) chodzi o dwie sąsiadujące ze sobą miejscowości − Antonia i Grądzkie.
↑ Przy nazwiskach w nawiasach podano numery służbowe funkcjonariuszy Straży Celnej[1]
Przypisy |
↑ abcde Szematyzm Straży Celnej 1927 ↓, s. 169.
↑ ab Kozłowski 2012 ↓, s. 25.
↑ Dominiczak 1975 ↓, s. 114.
↑ Dominiczak 1975 ↓, s. 117.
↑ Dominiczak 1975 ↓, s. 122.
↑ OdeB batalionów celnych ↓, s. 1bc.
↑ Dominiczak 1975 ↓, s. 130.
↑ Piekarz 2017 ↓, s. 28.
↑ Dominiczak 1997 ↓, s. 250.
↑ Kula 1994 ↓, s. 40.
↑ Goryński 2012 ↓, s. 226.
↑ Jabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 56.
↑ Polak 1998 ↓, s. 65.
↑ WIG – mapa operacyjna Polski 1:300 000 ↓.
Bibliografia |
- Henryk Dominiczak: Granica polsko–niemiecka 1919–1939. Z dziejów formacji granicznych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
- Henryk Dominiczak: Granice państwa i ich ochrona na przestrzeni dziejów 966–1996. Warszawa: Wydawnictwo „Bellona”, 1997. ISBN 83-11-08618-4. OCLC 37244743. (pol.)
- Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Tom II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999. ISBN 83-87424-77-3.
Kalendarz z szematyzmem funkcjonariuszy Straży Celnej na rok 1927. , 1927. Nakładem Zarządu Internatu imienia dra Władysława Rasińskiego dla Dzieci Funkcjonariuszy Straży Celnej.
Piotr Kozłowski. Straż Celna zapomnianą formacją graniczną II Rzeczypospolitej – dyslokacja jednostek granicznych w 1926 roku. „Problemy Ochrony Granic”. 50, 2012. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej w Kętrzynie. ISSN 1505-1757.
- Henryk Mieczysław Kula: Polska Straż Graniczna w latach 1928-1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 8311082671.
Karolina Piekarz. Polskie formacje graniczne 1918 – 1924. „Mówią Wieki”. 2s, 2017. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Mówią Wieki”. ISSN 1897-8088.
- Grzegorz Goryński: Powstanie, organizacja i funkcjonowanie straży granicznej w latach 1928-1939. 2012. [dostęp 2017-06-28].
- Ordre de Bataille batalionów celnych od numeru 1 do 19 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
|