Rozmieszczenie placówek SC Komisariatu Lubomia w 1926
Komisariat Straży Celnej „Lubomia” – jednostka organizacyjna Straży Celnej pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-niemieckiej w latach 1922–1928.
Spis treści
1Formowanie i zmiany organizacyjne
2Służba graniczna
3Kierownicy komisariatu SC
4Struktura organizacyjna
5Uwagi
6Przypisy
7Bibliografia
Formowanie i zmiany organizacyjne |
Na wniosek Ministerstwa Skarbu, uchwałą z 10 marca 1920 roku, powołano do życia Straż Celną[1]. Od połowy 1921 roku jednostki Straży Celnej rozpoczęły przejmowanie odcinków granicy od pododdziałów Batalionów Celnych[2]. Proces tworzenia Straży Celnej trwał do końca 1922 roku[3]. Komisariat Straży Celnej „Lubomia”, wraz ze swoimi placówkami granicznymi, wszedł w podporządkowanie Inspektoratu Straży Celnej „Rybnik”[4].
Początek działalności Straży Celnej na Śląsku datuje się na dzień 15 czerwca 1922 roku. W tym dniu polscy strażnicy celni w zielonych mundurach i rogatywkach wkroczyli na ziemia przyznane Polsce. W nocy z 15 na 16 czerwca 1922 roku Straż Celna przejęła ochronę granicy polsko–niemieckiej na Śląsku. W ramach Inspektoratu Straży Celnej „Rybnik” zorganizowany został komisariat Straży Celnej „Lubomia”[5]. Komisariat obejmował odcinek graniczny długości 21 kilometrów 500 metrów. Na prawym skrzydle graniczył z komisariatem SC „Łyski”, a na lewym z komisariatem SC „Gorzyce”. Biura komisariatu mieściły się w budynku szkolnym w Lubomi, a funkcjonariusze placówek spotykali się przy skrzynkach służbowych mieszczących się w korytarzach względnie w sieniach budynków[6]. Początkowo służbę pełniono bez broni. Dopiero w połowie lipca strażnicy uzbrojeni zostali w karabiny włoskie[7].
W marcu 1924 roku zlikwidowano placówki „Brzezie” i „Ligota Tworkowska”, a w styczniu 1925 roku na tyłach komisariatu utworzono placówkę „Rzuchowo”. Ta ostatnia zniesiona została w czerwcu 1925 roku[7].
W 1926 roku placówki przeniosły swoje siedziby do wynajętych ubikacji. „Odra” funkcjonowała w budynku szkolnym na parterze, „Buków” w budynku szkolnym na pierwszym piętrze, „Nieboszowy” w budynku dworskim w Nowym Dworze, „Lukasyna” w Fabryce Futer i Skór, „Kobyla” w szkole[8].
W kwietniu 1927 roku zmieniono nazwę placówki „Lukasyna” [a] na „Brzezie”[8].
W marcu 1928 roku placówka „Nieboczowy” przeniesiona została do Ligoty Tworkowskiej do domu p. Pytlika, zlikwidowano placówki „Odra” i „Kobyla”. Jednocześnie została utworzona placówka II linii „Kornowac”[9]. Po zlikwidowaniu komisariatu SC „Łyski”, jego placówka „Raszczyce” przydzielona została do komisariatu „Lubomia”[9].
placówka Straży Celnej „Ligota Tworkowska” – strażnik Stanisław Luleczka
placówka Straży Celnej „Nieboczowy”
placówka Straży Celnej „Brzezie” → zniesiona w 1924
placówka Straży Celnej „Lukasyn(a)”[10]
placówka Straży Celnej „Kobyla”
Organizacja komisariatu w 1926 roku[4]:
komenda – Lubomia
placówka Straży Celnej „Odra”
placówka Straży Celnej „Buków”
placówka Straży Celnej „Nieboczowy”
placówka Straży Celnej „Lukasyn” → w 1927 przemianowania na placówkę SC „Brzezie”
placówka Straży Celnej „Kobyla”[b]
Uwagi |
↑Nazwa placówki Straży Celnej „Lukasyna” pochodziła od miejscowości położonej za granicą polsko– niemiecką[8]
↑Autorzy Kalendarza z szematyzmem funkcjonariuszy Straży Celnej na rok 1927 i Piotr Kozłowski w: Straż Celna zapomnianą formacją graniczną II Rzeczypospolitej – dyslokacja jednostek granicznych w 1926 roku używają nazwy „Kobyle”[11][12]. Źródła archiwalne wymieniają miejscowość Kobyla.
Przypisy |
↑Dominiczak 1975 ↓, s. 126.
↑Piekarz 2017 ↓, s. 28.
↑Dominiczak 1997 ↓, s. 250.
↑ abKozłowski 2012 ↓, s. 31.
↑Kronika IG „Rybnik” ↓, s. 4.
↑ abcKronika komisariatu „Lubomia” ↓, s. 1.
↑ abcKronika komisariatu „Lubomia” ↓, s. 2.
↑ abcdeKronika komisariatu „Lubomia” ↓, s. 3.
↑ abKronika komisariatu „Lubomia” ↓, s. 4.
↑ abSzematyzm Straży Celnej 1927 ↓, s. 240.
↑Szematyzm Straży Celnej 1927 ↓, s. 198.
↑Kozłowski 2012 ↓, s. 27.
Bibliografia |
Henryk Dominiczak: Granica polsko–niemiecka 1919–1939. Z dziejów formacji granicznych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
Henryk Dominiczak: Granice państwa i ich ochrona na przestrzeni dziejów 966–1996. Warszawa: Wydawnictwo „Bellona”, 1997. ISBN 83-11-08618-4. OCLC 37244743. (pol.)
Kalendarz z szematyzmem funkcjonariuszy Straży Celnej na rok 1927. , 1927. Nakładem Zarządu Internatu imienia dra Władysława Rasińskiego dla Dzieci Funkcjonariuszy Straży Celnej.
Piotr Kozłowski. Straż Celna zapomnianą formacją graniczną II Rzeczypospolitej – dyslokacja jednostek granicznych w 1926 roku. „Problemy Ochrony Granic”. 50, 2012. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej. ISSN 1505-1757.
Henryk Mieczysław Kula: Polska Straż Graniczna w latach 1928-1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 8311082671.
Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne. Dokumenty organizacyjne. Wybór źródeł. T. 1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999. ISBN 83874246.
Szkic historyczny z działalności Inspektoratu Straży Granicznej „Rybnik” z lat 1918–1935. → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
Szkic historyczny z działalności komisariatu Straży Granicznej „Lubomia” z lat 1922–1935. → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
Morgemoulin — miejscowość i gmina — Państwo Francja Region Grand Est Departament Moza Okręg Verdun Kod INSEE 55357 Powierzchnia 6,82 km² Populacja (1990) • liczba ludności 75 • gęstość 11 os./km² Kod pocztowy 55400 Położenie na mapie Francji Morgemoulin 49°14′N 5°35′E / 49,233333 5,583333 Portal Francja Morgemoulin – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Grand Est, w departamencie Moza. Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwało 75 osób, a gęstość zaludnienia wynosiła 11 osób/km² (wśród 2335 gmin Lotaryngii Morgemoulin plasuje się na 970. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 848.). Bibliografia | Francuski urząd statystyczny ( fr. ) . p • d • e Gminy okręgu Verdun Abaucourt-Hautecourt • Aincreville • Ambly-sur-Meuse • Amel-sur-l'Étang • Ancemont • Arrancy-sur-Crusne • Aubréville • Autré...
Scott Moir Tessa Virtue i Scott Moir w 2016 r. Reprezentacja Kanada Data i miejsce urodzenia 2 września 1987 London Wzrost 180 cm Konkurencja Pary taneczne Partner sportowy Tessa Virtue Trener Marie-France Dubreuil, Patrice Lauzon, Romain Haguenauer Poprzednio: Marina Zujewa, Oleg Epstein, Igor Szpilband, Johnny Johns, Carol Moir, Paul MacIntosh, Suzanne Killing Klub Montreal International School of Skating Poprzednio: Arctic Edge FSC Ilderton Skating Club Lokalizacja treningowa Montreal Poprzednio: Canton Kitchener Rekordy życiowe ISU przed sezonem 2018/2019 Nota łączna 206,07 Igrzyska Olimpijskie 2018 Taniec krótki 83,67 Igrzyska Olimpijskie 2018 Taniec dowolny 122,40 Igrzyska Olimpijskie 2018 Dorobek medalowy Reprezentacja Kanada Igrzyska olimpijskie Złoto Vancouver 2010 pary taneczne Złoto Pjongczang 2018 pary taneczne Złoto Pjongczang 2018 drużynowo Srebro S...
Souastre — miejscowość i gmina — Herb Państwo Francja Region Hauts-de-France Departament Pas-de-Calais Okręg Arras Kod INSEE 62800 Powierzchnia 7,18 km² Populacja (1990) • liczba ludności 352 • gęstość 49 os./km² Kod pocztowy 62111 Położenie na mapie Francji Souastre 50°09′N 2°34′E / 50,150000 2,566667 Portal Francja Souastre – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Hauts-de-France, w departamencie Pas-de-Calais. Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwały 352 osoby, a gęstość zaludnienia wynosiła 49 osób/km² (wśród 1549 gmin regionu Nord-Pas-de-Calais Souastre plasuje się na 887. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 507.). Bibliografia | Francuski urząd statystyczny ( fr. ) . p • d • e Gminy okręgu Arras Ablain-Saint-Nazaire Ablainzevelle Acheville Achicourt Achiet-le-Grand Achiet-le-Pe...
II Rzeczpospolita
