Komisariat Straży Celnej „Zaborowo”




.mw-parser-output table.zolnierz-lotnictwo td.naglowek{color:black!important;background:#95a7b9!important}.mw-parser-output table.zolnierz-marynarka td.naglowek{color:white!important;background:#6082B6!important}.mw-parser-output table.zolnierz-lądowe td.naglowek{color:white!important;background:#556B2F!important}.mw-parser-output table.zolnierz-paramilitarny td.naglowek{color:black!important;background:#b6b3c7!important}




































Komisariat SC „Zaborowo”

Historia

Państwo

 II Rzeczpospolita
Sformowanie

1921
Rozformowanie

1928
Tradycje
Kontynuacja

Komisariat Straży Granicznej „Zaborowo”
Organizacja
Dyslokacja

Zaborowo

Formacja

Straż Celna
Podległość

Inspektorat SC „Leszno”



Rozmieszczenie placówek Straży Celnej Komisariatu Zaborowo w 1926


Komisariat Straży Celnej „Zaborowo” – jednostka organizacyjna Straży Celnej pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-niemieckiej w latach 1921–1928.




Spis treści






  • 1 Formowanie i zmiany organizacyjne


  • 2 Służba graniczna


  • 3 Funkcjonariusze komisariatu


  • 4 Struktura organizacyjna


  • 5 Przypisy


  • 6 Bibliografia





Formowanie i zmiany organizacyjne |


Na wniosek Ministerstwa Skarbu, uchwałą z 10 marca 1920 roku, powołano do życia Straż Celną[1]. Od połowy 1921 roku jednostki Straży Celnej rozpoczęły przejmowanie odcinków granicy od pododdziałów Batalionów Celnych[2]. Proces tworzenia Straży Celnej trwał do końca 1922 roku[3]. Komisariat Straży Celnej „Zaborowo”, wraz ze swoimi placówkami granicznymi, wszedł w podporządkowanie Inspektoratu Straży Celnej „Leszno”[4].


W drugiej połowie 1927 roku przystąpiono do gruntownej reorganizacji Straży Celnej[5]. W praktyce skutkowało to rozwiązaniem tej formacji granicznej. Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego z 22 marca 1928 roku w jej miejsce powoływano z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczną[6].
Rozkazem nr 3 z 25 kwietnia 1928 roku w sprawie organizacji Wielkopolskiego Inspektoratu Okręgowego dowódca Straży Granicznej gen. bryg. Stefan Pasławski powołał komisariat Straży Granicznej „Leszno” z podkomisariatem „Włoszakowice”, który przejął ochronę granicy od rozwiązywanego komisariatu Straży Celnej[7].



 Osobny artykuł: komisariat Straży Granicznej „Zaborowo”.


Służba graniczna |


Sąsiednie komisariaty


  • komisariat Straży Celnej „Włoszakowice” ⇔ komisariat Straży Celnej „Bojanowo” − 1926


Funkcjonariusze komisariatu |


Obsada personalna w 1926[8]:



  • kierownik komisariatu – starszy komisarz Juliusz Kliński

  • pomocnik kierownika komisariatu – podkomisarz Józef Stróżyk



Struktura organizacyjna |


Organizacja komisariatu w 1926 roku[4]:



  • komenda – Zaborowo

  • placówka Straży Celnej „Tarnowa Łąka”

  • placówka Straży Celnej „Zaborowo”

  • placówka Straży Celnej „Lasocice”

  • placówka Straży Celnej „Długie Stare”

  • placówka Straży Celnej „Długie Nowe”



Przypisy |




  1. Dominiczak 1975 ↓, s. 126.


  2. Piekarz 2017 ↓, s. 28.


  3. Dominiczak 1997 ↓, s. 250.


  4. ab Kozłowski 2012 ↓, s. 27.


  5. Kula 1994 ↓, s. 40.


  6. Goryński 2012 ↓, s. 226.


  7. Jabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 22.


  8. Szematyzm Straży Celnej 1927 ↓, s. 189.



Bibliografia |



  • Henryk Dominiczak: Granica polsko–niemiecka 1919–1939. Z dziejów formacji granicznych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.

  • Henryk Dominiczak: Granice państwa i ich ochrona na przestrzeni dziejów 966–1996. Warszawa: Wydawnictwo „Bellona”, 1997. ISBN 83-11-08618-4. OCLC 37244743. (pol.)


  • Kalendarz z szematyzmem funkcjonariuszy Straży Celnej na rok 1927. , 1927. Nakładem Zarządu Internatu imienia dra Władysława Rasińskiego dla Dzieci Funkcjonariuszy Straży Celnej. 


  • Piotr Kozłowski. Straż Celna zapomnianą formacją graniczną II Rzeczypospolitej – dyslokacja jednostek granicznych w 1926 roku. „Problemy Ochrony Granic”. 50, 2012. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej. ISSN 1505-1757. 

  • Henryk Mieczysław Kula: Polska Straż Graniczna w latach 1928-1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 8311082671.


  • Karolina Piekarz. Polskie formacje graniczne 1918 – 1924. „Mówią Wieki”. 2s, 2017. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Mówią Wieki”. ISSN 1897-8088. 

  • Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne. Dokumenty organizacyjne. Wybór źródeł. T. 1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999. ISBN 83874246.





Popular posts from this blog

Morgemoulin

Scott Moir

Souastre