Cfrtjryk

.mw-parser-output table.duchowny-ksiadz td.naglowek{color:white!important;background:black!important}.mw-parser-output table.duchowny-biskup td.naglowek{color:white!important;background:#E56DC4!important}.mw-parser-output table.duchowny-patriarcha td.naglowek{color:white!important;background:#BA55D3!important}.mw-parser-output table.duchowny-kardynal td.naglowek{color:white!important;background:#FF2400!important}.mw-parser-output table.duchowny-papiez td.naglowek{color:black!important;background:gold!important}.mw-parser-output table.duchowny-cywil td.naglowek{color:black!important;background:#C0C0C0!important}.mw-parser-output table.duchowny-ksiadz tr.naglowek{color:white!important;background:black!important}.mw-parser-output table.duchowny-biskup tr.naglowek{color:white!important;background:#E56DC4!important}.mw-parser-output table.duchowny-patriarcha tr.naglowek{color:white!important;background:#BA55D3!important}.mw-parser-output table.duchowny-kardynal tr.naglowek{color:white!important;background:#FF2400!important}.mw-parser-output table.duchowny-papiez tr.naglowek{color:black!important;background:gold!important}.mw-parser-output table.duchowny-cywil tr.naglowek{color:black!important;background:#C0C0C0!important}

Marian Ignacy Morawski
Data i miejsce urodzenia	1845-08-1515 sierpnia 1845 Gräfenberg
Data i miejsce śmierci	1901-05-066 maja 1901 Kraków
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	Towarzystwo Jezusowe
Odznaczenia
brązowy Krzyż Zasługi (Francja)
Cytaty w Wikicytatach

Marian Ignacy Morawski herbu Dzierżykraj (ur. 15 sierpnia 1845 w Gräfenbergu, zm. 6 maja 1901 w Krakowie) – jezuita, filozof. Najwybitniejszy na polskim gruncie neoscholastyk^[1].

Życiorys |

Jego ojcem był Wojciech, który owdowiawszy później sam został kapłanem, a matką siostrzenica Ks.Stanisława Chołoniewskiego, Marianna z Grocholskich.^[2] Był stryjem swego imiennika, zamęczonego przez Niemców, Mariana Morawskiego.

Kształcił się w kolegium jezuitów w Metzu. W 1863 wstąpił do zakonu jezuitów. W 1870 był jednym z redaktorów Tygodnika Soborowego. W 1871 był kapelanem jeńców francuskich w Poznaniu. Wykładał filozofię (1873-1879). Był pionierem i jednym z najwybitniejszych przedstawicieli neoscholastyki w Polsce. W 1879 został dyrektorem konwiktu w Tarnopolu, a potem rektorem tej uczelni. Będąc zwolennikiem szkoły wyznaniowej i humanistycznej, ukazującej wzory postępowania, wskrzeszał koła i rozwinął teatr szkolny. Wspierał nowy zakład naukowo-wychowawczy powstały w Bąkowicach w pobliżu Chyrowa.

Ksiądz Morawski był pierwszym redaktorem Przeglądu Powszechnego i przełożonym Kolegium Pisarzy. Od 1887 wykładał dogmatykę szczegółową na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie od 1891 był profesorem zwyczajnym, a także dziekanem Wydziału (1894-1895). W 1891 powstała z jego inicjatywy pierwsza w Polsce Sodalicja Akademików.

Ogólne jego stanowisko filozoficzne jest zgodne z neoscholastyką, szczegółowo zajął się kwestią stosunku rozumu do wiary, między którymi według Morawskiego nie może być niezgody, ale wzajemna pomoc.

Został odznaczony brązowym Krzyżem Zasługi rządu francuskiego.

Niektóre publikacje |

• 
  Filozofia i jej zadanie (Lwów 1877)


• 
  Celowość w naturze 1887, 3 wyd. 1891)


• 
  Ostatni dzień Flawiuszów (Kraków 1910, dramat dla teatru szkolnego)


• 
  Podstawy etyki i prawa (1891)


• 
  Wieczory nad Lemanem (1893)


• 
  Katechizm mniejszy (1888)


• 
  Katechizm większy (1888)


• 
  Świętych obcowanie – Pożycie mieszkańców nieba między sobą – Obcowanie ich z nami (I cz. 1903)


• 
  Dogmat łaski – 19 wykładów o porządku nadprzyrodzonym (1924)

Oprócz tego wydał kilka dzieł ascetycznych, wiele artykułów i recenzji.

Inne pisma |

• O nabożeństwie do Najświętszego Serca Jezusowego w stosunku do dogmatu i kultu katolickiego


• Dziewięć nauk o Sercu Jezusowym, jako Sercu Kościoła


• O ofierze krzyża


• O męce Pana Jezusa – Kazanie na Wielki Piątek


• 
  O rozmyślaniu i rachunku su­mienia podług św. Ignacego, wyd. 4 (1893)


• Homilia na niedzielę Wielkanocną


• Kazanie na niedzielę Zielonych Świątek – Czym jest Duch Święty w Kościele?


• O ofierze Serca Jezusowego w Najświętszym Sakramencie


• Kazanie na uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny


• Zarys nauki o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny


• Kazanie na uroczystość Serca Maryi


• Kazanie na uroczystość Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie


• Kazanie na uroczystość Matki Boskiej Różańcowej


• O Mądrości Krzyża. Kazanie na uroczystość św. Katarzyny


• Kazanie na uroczystość św. Franciszka Ksawerego


• Konferencja o poznaniu samego siebie


• 
  Skarb duchowny dla Braci Towarzystwa Je­zusowego (1894)


• 
  Novem officia erga Sacr. Cor Jesu ad mentem B. Margarithae Alacoque concinnata (Tar­nopol 1881)


• O Kościele jako znaku, któremu się sprzeciwiają


• Asemityzm. Kwestia żydowska wobec chrześcijańskiej etyki


• Podpieracz katolicyzmu


• 
  Podstawy etyki i prawa, wyd. 3 (1907)


• O pojedynku (1892)


• O związ­ku sztuki z moralnością 1887


• 
  Co to jest hipnotyzm (1889)


• Niebo nocne a dzienne (1900)


• „Wyznania” liberała


• „Spowiedź” Lwa Tołstoja


• Rezenzja „Bez dogmatu” Henryka Sienkiewicza


• 
  W sprawie sztuki z powodu książki Stanisława Witkiewicza „Sztuka i krytyka u nas” (1892)


• 
  W czym tkwi siła Renana, wyd. 2 (1896)


• Klasycyzm w szkołach średnich


• 
  Pielgrzymka życia, wyd. 2 (1892)


• U stóp Sfinksa


• Rzym – Koloseum – (Wrażenia z podróży)


• Narodowość wobec filozofii i wobec chrystianizmu

Przypisy |

Bibliografia |

• 
  Encyklopedia wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy, 1564-1995, (red.) Ludwik Grzebień i inni, Wydział Filozoficzny Towarzystwa Jezusowego, Kraków 1996.


• 
  Wielka Ilustrowana Encyklopedia Gutenberga (1928-1939)