North American Soccer League (1983)
| |||
| |||
| Szczegóły rozgrywek | |||
| Liczba zespołów | 12 | ||
| Liczba meczów | 180 | ||
| Bramki | 708 (3,93 na mecz) | ||
| Mistrz NASL | Tulsa Roughnecks | ||
| Król strzelców |  Roberto Cabañas (25 goli) | ||
1982
North American Soccer League 1983 - 16. sezon NASL, ligi zawodowej znajdującej się na najwyższym szczeblu rozgrywek w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Finał Soccer Bowl został rozegrany 1 października 1983 roku. Soccer Bowl zdobyła drużyna Tulsa Roughnecks.
Spis treści
1 Rozgrywki
2 Sezon zasadniczy
3 Drużyna gwiazd sezonu
4 Playoff
4.1 Ćwierćfinały
4.2 Półfinały
4.3 Soccer Bowl 1983
5 Nagrody
6 Przypisy
7 Linki zewnętrzne
Rozgrywki |
W rozgrywkach NASL w sezonie 1983 udział wzięły 12 zespołów. Z rozgrywek wycofały się: Edmonton Drillers, Jacksonville Tea Men i Portland Timbers, a dołączyła Team America, a San Jose Earthquakes zmienił nazwę na Golden Bay Earthquakes. Vancouver Whitecaps mimo wygrania największej liczby meczów w sezonie zasadniczym znów nie go wygrał z powodu systemu punktacji w rozgrywkach NASL.
Sezon zasadniczy |
W = Wygrane, P = Porażki, GZ = Gole strzelone, GS = Gole stracone, PKT = Liczba zdobytych punktów
Punktacja:
- 6 punktów za zwycięstwo
- 4 punkty za zwycięstwo po rzutach karnych
- 1 punkt każdy za gol zdobyty w trzech meczach
- 0 punktów za porażkę[1]
| Eastern Division | W | P | GZ | GS | PKT |
|---|---|---|---|---|---|
| New York Cosmos | 22 | 8 | 87 | 49 | 194 |
| Chicago Sting | 15 | 15 | 66 | 73 | 147 |
| Toronto Blizzard | 16 | 14 | 51 | 48 | 135 |
| Montreal Manic | 12 | 18 | 58 | 71 | 124 |
| Southern Division | W | P | GZ | GS | PKT |
|---|---|---|---|---|---|
| Tulsa Roughnecks | 17 | 13 | 56 | 49 | 145 |
| Fort Lauderdale Strikers | 14 | 16 | 60 | 63 | 136 |
| Tampa Bay Rowdies | 7 | 23 | 48 | 87 | 83 |
| Team America | 10 | 20 | 33 | 54 | 79 |
| Western Division | W | P | GZ | GS | PKT |
|---|---|---|---|---|---|
| Vancouver Whitecaps | 24 | 6 | 63 | 34 | 187 |
| Golden Bay Earthquakes | 20 | 10 | 71 | 54 | 169 |
| Seattle Sounders | 12 | 18 | 62 | 61 | 119 |
| San Diego Sockers | 11 | 19 | 53 | 65 | 106 |
Awans do playoff |
Mistrz rundy zasadniczej |
Drużyna gwiazd sezonu |
| Pozycja | Pierwsza drużyna[2] | Druga drużyna | Wyróżnienia |
|---|---|---|---|
| BR | Jan van Beveren (Fort Lauderdale Strikers) | Tino Lettieri (Vancouver Whitecaps) | brak |
| OB | David Watson (Vancouver Whitecaps) | Ray Evans (Seattle Sounders) | Dave Huson (Chicago Sting) |
| OB | Franz Beckenbauer (New York Cosmos) | Bruce Wilson (Toronto Blizzard) | Bruce Miller (Fort Lauderdale Strikers) |
| OB | Andranik Eskandarian (New York Cosmos) | Frantz Mathieu (Montreal Manic) | Gregg Thompson (Tampa Bay Rowdies) |
| OB | Barry Wallace (Tulsa Roughnecks) | Cho Young-jeung (Chicago Sting) | brak |
| PO | Vladislav Bogićević (New York Cosmos) | Karl-Heinz Granitza (Chicago Sting) | Ray Hudson (Fort Lauderdale Strikers) |
| PO | Stanisław Terlecki (Golden Bay Earthquakes) | Steve Daley (Seattle Sounders) | brak |
| PO | Frans Thijssen (Vancouver Whitecaps) | Kazimierz Deyna (San Diego Sockers) | brak |
| NA | Roberto Cabañas (New York Cosmos) | Giorgio Chinaglia (New York Cosmos) | brak |
| NA | Steve Zungul (Golden Bay Earthquakes) | Ricardo Alonso (Chicago Sting) | brak |
| NA | Pato Margetic (Chicago Sting) | David Byrne (Toronto Blizzard) | brak |
Playoff |
Ćwierćfinały |
| Drużyna 1 | Vs | Drużyna 2 | Pierwszy mecz | Drugi mecz | Trzeci mecz | |
|---|---|---|---|---|---|---|
| New York Cosmos | - | Montreal Manic | 2:4 | 0:1 (k. 2-3) | x | 6 września – 17,202 • 12 września – 20,726 |
| Tulsa Roughnecks | - | Fort Lauderdale Strikers | 3:2 (OT) | 4:2 | x | 6 września – 7,826 • 10 września – 8,873 |
| Golden Bay Earthquakes | - | Chicago Sting | 6:1 | 0:1 | 5:2 | 7 września – 16,572 • 12 września – 5,852 • 14 września – 17,361 |
| Vancouver Whitecaps | - | Toronto Blizzard | 1:0 | 3:4 | 0:1 | 8 września – 22,015 • 12 września – 7,958 • 15 września – 24,545 |
Półfinały |
| Drużyna 1 | Vs | Drużyna 2 | Pierwszy mecz | Drugi mecz | Trzeci mecz | |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Tulsa Roughnecks | - | Montreal Manic | 2:1 (k. ?–?) | 0:1 | 3:0 | 18 września – 10,625 • 26 września – 16,185 • 28 września – 18,090 |
| Golden Bay Earthquakes | - | Toronto Blizzard | 0:1 (k. 3-5) | 0:2 | x | 17 września – 19,027 • 22 września – 15,556 |
Soccer Bowl 1983 |
| 1 października 1983[3] | Tulsa Roughnecks | 2:0 2:0 | Toronto Blizzard | BC Place Stadium, Vancouver | | |
|---|---|---|---|---|---|---|
Pesa  55:36'Futcher 61:37' | Widzów: 53 326 Sędzia: Ed Bellion[4] | |||||
North American Soccer League 1983 Zwycięzcy |
|---|
Tulsa Roughnecks 1. Tytuł |
Nagrody |
MVP: Roberto Cabanas (New York Cosmos)
Trener Roku: Don Popovic (Golden Bay Earthquakes)
Odkrycie Roku: Gregg Thompson (Tampa Bay Rowdies)
Piłkarz Roku Ameryki Północnej: Tino Lettieri (Vancouver Whitecaps)[5]
MPV Soccer Bowl: Njego Pesa (Tulsa Roughnecks)[3]
Przypisy |
↑ NASL Record Shootout(ang.)
↑ NASL Homepage (ang.)
↑ ab Roughnecks claim first NASL title [dostęp:1983-10-02] (ang.)
↑ NASL Championships (ang.)
↑ NASL Honors Whitecap Goalie [dostęp:1983-09-19] (ang.)
Linki zewnętrzne |
NASL 1983 (ang.)
Statystyki sezonu (ang.)
Punkty kulminacyjne NASL 1983 (ang.)
| ||||||||
