David Dacko
| ||
Data i miejsce urodzenia | 24 marca 1930 Bouchia | |
Data i miejsce śmierci | 20 listopada 2003 Jaunde | |
Prezydent Republiki Środkowoafrykańskiej | ||
Okres | od 21 września 1979 do 1 września 1981 | |
Przynależność polityczna | Środkowoafrykański Związek Demokratyczny | |
Poprzednik | Jean-Bédel Bokassa (Jako Cesarz) | |
Następca | André Kolingba | |
Prezydent Republiki Środkowoafrykańskiej | ||
Okres | od 14 sierpnia 1960 do 1 stycznia 1966 | |
Przynależność polityczna | Ruch Rozwoju Społecznego Czarnej Afryki | |
Poprzednik | urząd utworzony | |
Następca | Jean-Bédel Bokassa |
David Dacko (ur. 24 marca 1930 r. w Bouchia w prefekturze Lobaye, zm. 20 listopada 2003 r. w Jaunde w Kamerunie) – polityk środkowoafrykański, pierwszy prezydent Republiki Środkowoafrykańskiej[1][2].
Z zawodu nauczyciel[2]. W czasach kolonialnych uczestniczył w ruchu niepodległościowym[1]. W rządzie autonomicznej Republiki Środkowoafrykańskiej objął stanowiska ministerialne. W 1959 roku po śmierci Barthélemy Boganda objął stanowisko prezydenta. W 1962 roku z łatwością wygrał wybory prezydenckie. Od tamtej pory rządził Republikę Środkowoafrykańską w sposób jednopartyjny stojąc na czele partii Ruch Rozwoju Społecznego Czarnej Afryki[1][2]. Od września 1964 roku Dacko i jego ekipa zaczęła zbliżać się politycznie do Chin[3]. Polityka ta wzbudziła w wojsku obawy o komunizację państwa. 1 stycznia 1966 roku Dacko został obalony w zamachu stanu przez Jean-Bédela Bokassę[1][2]. Do polityki powrócił w 1976 roku gdy Bokassa mianował go osobistym doradcą. 21 września 1979 roku z pomocą wojsk francuskich przeprowadził pucz i obalił Bokassę. Zamach pozwolił mu na powrót do władzy. Dacko przywrócił republikę i rządy cywilne. Umożliwił powstanie licznych partii politycznych, zwolnił więźniów politycznych i założył Środkowoafrykański Związek Demokratyczny, którego został przewodniczącym. W styczniu 1981 roku wprowadzono nową konstytucję a marcowe wybory prezydenckie wygrał Dacko nieznaczną większością głosów. Wyniki wyborów zaskarżyła opozycja. Na niepokoje społeczne rząd odpowiedział kilkukrotnym wprowadzaniem stanu wyjątkowego[4]. 1 września tego samego roku został obalony przez André Kolingbę[4]. Bezskutecznie startował w wyborach prezydenckich w 1992 i 1999. Zmarł w 2003 roku[1][2].
Przypisy |
↑ abcde David, Dacko (ang.). http://www.encyclopedia.com.
↑ abcde Uganda. Historia. (ang.). https://www.britannica.com.
↑ Brian Titley: Dark Age: The Political Odyssey of Emperor Bokassa. Montreal: McGill-Queen's University Press, 1997. ISBN 0-7735-1602-6.
↑ ab Republika Środkowoafrykańska. Historia (pol.). encyklopedia.pwn.pl.
|
|
Kontrola autorytatywna (osoba):
ISNI: 0000 0000 9839 7552
VIAF: 69243438
LCCN: n87125908
GND: 128561432
BnF: 155470785
SUDOC: 115683887
- WorldCat