Cfrtjryk

Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
Kościół parafialny
Państwo	Polska
Województwo	podkarpackie
Siedziba	Zagórz
Adres	ul. Piłsudskiego 137 38-540 Zagórz
Data powołania	1750
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Archidiecezja	przemyska
Dekanat	Sanok II
Kościół	Wniebowzięcia NMP
Filie	Kaplica Miłosierdzia Bożego w Zasławiu
Proboszcz	ks. Józef Kasiak
Wspomnienie liturgiczne	Zwiastowanie Najświętszej Maryi Panny, Nawiedzenie Świętej Elżbiety
Położenie na mapie Zagórza Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
Położenie na mapie gminy Zagórz Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
Położenie na mapie powiatu sanockiego Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
Położenie na mapie województwa podkarpackiego Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
Położenie na mapie Polski Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
49°30′08,0″N 22°15′46,4″E/49,502222 22,262889
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Zagórzu (łac. Parochia Ritus Latini In Zagórz) — parafia rzymskokatolicka pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Zagórzu należąca do dekanatu Sanok II w archidiecezji przemyskiej.

Historia |

Parafia rzymskokatolicka w Starym Zagórzu została wyodrębniona z parafii Matki Boskiej Gromnicznej w Porażu, co było naturalną konsekwencją konsekracji nowego kościoła. Wcześniej bo w 1697 ustanowiono tu prebendę, której uposażenie powiększył w 1724 kasztelan biecki Piotr Konstanty Stadnicki. Istnieją też podstawy, by sądzić, że stała tu niegdyś gotycka kaplica filialna parafii w Porażu – legenda przypisuje jej fundację Kazimierzowi Wielkiemu.

W 1730 ukończono budowę klasztoru oo. Karmelitów Bosych na wzgórzu nad Osławą (od tego czasu nazwanym Mariemontem), co pozwoliło zakonnikom na pracę duszpasterską wśród mieszkańców Zagórza. W 1750 biskup przemyski Wacław Hieronim Sierakowski na prośbę Józefa z Tęczyna Ossolińskiego i jego żony Teresy ze Stadnickich ustanowił w Zagórzu parafię, do której od początku należały: Zagórz, Wielopole i Zasław.

W przeszłości zasięg terytorialny parafii oraz liczba wiernych była znacznie większa niż obecnie. W 1990 z parafii zagórskiej wydzieliła się jej północna, bardziej zaludniona część obejmująca Nowy Zagórz tworząc nową parafię pw. św. Józefa Robotnika^[1].

Obecnie |

W skład parafii wchodzą: Stary Zagórz, Wielopole oraz Zasław choć w tym ostatnim istnieje kaplica filialna, w której odprawiane są regularnie nabożeństwa. Od 2003 parafia wydaje własny miesięcznik Verbum. W parafii działają: Parafialna Rada Duszpasterska, ministranci, lektorzy, schola oraz chór młodzieżowy^[2].

Własność parafii |

Dom zakonny i przedszkole

Dom Opieki im. św. Brata Alberta. Widok od ulicy Gubrynowicza

• Kościół parafialny

  
   Osobny artykuł: Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Zagórzu.
  

  
  


• Dom Zakonny Sióstr Służebniczek Starowiejskich.


• Przedszkole Niepubliczne im. Edmunda Bojanowskiego.


• Budynek plebanii wraz z zabudowaniami gospodarczymi położony na rozległej działce.


• Dom Opieki im. św. Brata Alberta - (wspólna inicjatywa z Gminą Zagórz).
  


• Cmentarze grzebalne:
  
  
  
  • Nieistniejący cmentarz, umiejscowiony wokół kościoła; upamiętnia go tablica pamiątkowa
  
  
  • Stary Cmentarz
  
  
  • 
    Nowy Cmentarz przy ulicy Stefana Batorego
  
  
  
  

Przypisy |

Bibliografia |

• 
  Księgi metrykalne parafii rzymskokatolickiej pw. Wniebowzięcia NMP w Zagórzu, manuskrypt w jęz. łacińskim, Parafia Wniebowzięcia NMP w Zagórzu


• Kułakowska-Lis Joanna, Tarnawski Jerzy (współautorzy), Sanktuarium Matki Bożej w Zagórzu, Zagórz 2007

Zobacz też |

• Klasztor oo. Karmelitów Bosych w Zagórzu


• Parafia św. Józefa Rzemieślnika w Nowym Zagórzu

Linki zewnętrzne |

• Strona archidiecezji