Belgia w Konkursie Piosenki Eurowizji
| |||||||
| |||||||
Informacje ogólne | |||||||
Nadawcy | Vlaamse Radio- en Televisieomroep (VRT) Radio-Télévision belge de la Communauté française (RTBF) | ||||||
Rok i miejsce debiutu | 1956, Lugano | ||||||
Liczba udziałów | 60 (51 finałów) | ||||||
Organizacja konkursu | 1 raz w 1987 | ||||||
| |||||||
| |||||||
| |||||||
| |||||||
Belgia jest jednym z sześciu członków-założycieli Konkursu Piosenki Eurowizji, uczestniczy w nim od 1956[1]. Od czasu debiutu konkursem w kraju zajmują się belgijscy nadawcy publiczni: flamandzki Vlaamse Radio- en Televisieomroep (VRT) i waloński RTBF, którzy wymieniają się corocznie organizacją selekcji lub wyborem wewnętrznym reprezentanta[2].
Kraj wygrał konkurs tylko raz: 31. Konkurs Piosenki Eurowizji w 1986 pierwsze miejsce zajęła Sandra Kim z utworem „J’aime la vie”. Piosenkarka deklarowała w piosence, że ma 15 lat, jednak w rzeczywistości była dwa lata młodsza. Nadawcy kilku krajów domagali się unieważnienia wyników, jednak Europejska Unia Nadawców (EBU) nie zareagowała w tej sprawie[3], a Kim została tym samym najmłodszym zwycięzcą konkursu w historii[4].
Belgia nie wystawiła swojego reprezentanta na konkurs w 1994, 1997 i 2001 z powodu niskich wyników zajętych rok wcześniej[5][6][7].
Spis treści
1 Historia Belgii w Konkursie Piosenki Eurowizji
1.1 Plebiscyty
1.1.1 Nagroda im. Barbary Dex
1.1.2 Nagroda im. Kate Ryan
2 Uczestnictwo
3 Historia głosowania w finale (1956–2018)
4 Konkursy Piosenki Eurowizji w Belgii
5 Uwagi
6 Przypisy
Historia Belgii w Konkursie Piosenki Eurowizji |
Plebiscyty |
Nagroda im. Barbary Dex |
W 1993 Belgię reprezentowała Barbara Dex z utworem „Iemand als jij”, z którym zajęła ostatnie, 25. miejsce w finale[8]. Piosenkarka wystąpiła we własnoręcznie zaprojektowanej i uszytej sukience[9], która nie spodobała się eurowizyjnym fanom oraz belgijskim administratorom strony House of Eurovision. Stworzyli oni specjalny plebiscyt – Nagroda im. Barbary Dex[10], w ramach którego internauci mogą głosować na najgorszej ubranego artystę danego roku[11].
W 2000 tytuł najgorzej ubranej reprezentantki otrzymała belgijska piosenkarka Nathalie Sorce[11].
Nagroda im. Kate Ryan |
W 2006 Belgię reprezentowała Kate Ryan z piosenką „Je t’adore”[8]. Pomimo popularności, piosenkarka nie zakwalifikowała się do finału konkursu, zajmując 12. miejsce w rundzie półfinałowej[8]. Cztery lata później irlandzki portal poświęcony konkursowi – ESC Ireland – zorganizował specjalne głosowanie Kate Ryan Award, podczas którego internauci mogli wybrać najbardziej niedocenionego artystę roku. W 2010 plebiscyt wygrała Anna Bergendahl ze Szwecji, a w 2011 – Magdalena Tul z Polski[12].
Uczestnictwo |
Belgia bierze udział w Konkursie Piosenki Eurowizji od 1956. Poniższa tabela uwzględnia nazwiska belgijskich reprezentantów, tytuły konkursowych piosenek i oraz wyniki krajowych delegatów w poszczególnych latach, a także nazwę nadawcy publicznego, którą reprezentował uczestnik (flamandzki VRT lub waloński RTBF)[8]:
Rok | Stacja | Artysta | Piosenka | Finał | Półfinał | ||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejsce | Punkty | Miejsce | Punkty | ||||
1956 | Fud Leclerc | „Messieurs les noyés de la Seine” | Brak danych | Brak rundy półfinałowej | |||
Mony Marc | „Le plus beau jour de ma vie” | ||||||
1957 | VRT | Bobbejaan Schoepen | „Straatdeuntje” | 8 | 5 | ||
1958 | RTBF | Fud Leclerc | „Ma petite chatte” | 5 | 8 | ||
1959 | VRT | Bob Benny | „Hou toch van mij” | 6 | 9 | ||
1960 | RTBF | Fud Leclerc | „Mon amour pour toi” | 6 | 9 | ||
1961 | VRT | Bob Benny | „September, gouden roos” | 15 | 1 | ||
1962 | RTBF | Fud Leclerc | „Ton nom” | 13 | 0 | ||
1963 | VRT | Jacques Raymond | „Waarom” | 10 | 4 | ||
1964 | RTBF | Robert Cogoi | „Près de ma rivière” | 10 | 2 | ||
1965 | VRT | Lize Marke | „Als het weer lente s” | 15 | 0 | ||
1966 | RTBF | Tonia | „Un peu de poivre, un peu de sel” | 4 | 14 | ||
1967 | VRT | Louis Neefs | „Ik heb zorgen” | 7 | 8 | ||
1968 | RTBF | Claude Lombard | „Quand tu reviendras” | 7 | 8 | ||
1969 | VRT | Louis Neefs | „Jennifer Jennings” | 7 | 10 | ||
1970 | RTBF | Jean Vallée | „Viens l'Oublier” | 8 | 5 | ||
1971 | VRT | Lily Castel i Jacques Raymond | „Goeiemorgen, morgen” | 14 | 68 | ||
1972 | RTBF | Serge i Christine Ghisoland | „À la folie ou pas du tout” | 17 | 55 | ||
1973 | VRT | Nicole Josy i Hugo Sigal | „Baby, Baby” | 17 | 58 | ||
1974 | RTBF | Jacques Hustin | „Fleur de liberté” | 9 | 10 | ||
1975 | VRT | Ann Christy | „Gelukkig zijn” | 15 | 17 | ||
1976 | RTBF | Pierre Rapsat | „Judy et cie” | 8 | 68 | ||
1977 | VRT | Dream Express | „A million in one, two, three” | 7 | 69 | ||
1978 | RTBF | Jean Vallée | „L'amour ça fait chanter la vie” | 2 | 125 | ||
1979 | VRT | Micha Marah | „Hey Nana” | 18 | 5 | ||
1980 | RTBF | Telex | „Euro-Vision” | 17 | 14 | ||
1981 | VRT | Emily Starr | „Samson” | 13 | 40 | ||
1982 | RTBF | Stella | „Si tu aimes ma musique” | 4 | 96 | ||
1983 | VRT | Pas De Deux | „Rendez-Vous” | 18 | 13 | ||
1984 | RTBF | Jacques Zegers | „Avanti la vie” | 5 | 70 | ||
1985 | VRT | Linda Lepomme | „Laat me nu gaan” | 19 | 7 | ||
1986 | RTBF | Sandra Kim | „J’aime la vie” | 1 | 176 | ||
1987 | VRT | Liliane St.-Pierre | „Soldiers of Love” | 11 | 56 | ||
1988 | RTBF | Reynaert | „Laissez briller le soleil” | 18 | 5 | ||
1989 | VRT | Ingeborg Sergeant | „Door de wind” | 19 | 13 | ||
1990 | RTBF | Philippe Lafontaine | „Macédomienne” | 12 | 46 | ||
1991 | VRT | Closeau | „Geef het op'” | 16 | 23 | ||
1992 | RTBF | Morgane | „Nous on veut des violons” | 20 | 11 | ||
1993 | VRT | Barbara Dex | „Iemand als jij” | 25 | 3 | Kvalifikacija za Millstreet | |
1994 | Brak reprezentanta | Brak rundy półfinałowej | |||||
1995 | RTBF | Frédéric Etherlinck | „La voix est libre” | 20 | 8 | ||
1996 | VRT | Lisa Del Bo | „Liefde is een kaartspel” | 16 | 22 | 12[a] | 45 |
1997 | Brak reprezentanta | Brak rundy półfinałowej | |||||
1998 | RTBF | Mélanie Cohl | „Dis oui” | 6 | 122 | ||
1999 | VRT | Vanessa Chinitor | „Like the Wind” | 12 | 38 | ||
2000 | RTBF | Nathallie Sorce | „Envie de vivre” | 24 | 2 | ||
2001 | Brak reprezentanta | ||||||
2002 | VRT | Sergio i The Ladies | „Sister” | 13 | 33 | ||
2003 | RTBF | Urban Trad | „Sanomi” | 2 | 165 | ||
2004 | VRT | Xandee | „1 Life” | 22 | 7 | Top 11[b] | |
2005 | RTBF | Nuno Resende | „Le grand soir” | – | 22 | 29 | |
2006 | VRT | Kate Ryan | „Je t’adore” | 12 | 69 | ||
2007 | RTBF | The KMG’s | „Love Power” | 26 | 14 | ||
2008 | VRT | Ishtar | „O Julissi” | 17 | 16 | ||
2009 | RTBF | Patrick Ouchène | „Copycat” | 17 | 1 | ||
2010 | VRT | Tom Dice | „Me and My Guitar” | 6 | 143 | 1 | 167 |
2011 | RTBF | Witloof Bay | „With Love Baby” | – | 11 | 53 | |
2012 | VRT | Iris | „Would You?” | 17 | 16 | ||
2013 | RTBF | Roberto Bellarosa | „Love Kills” | 12 | 71 | 5 | 75 |
2014 | VRT | Axel Hirsoux | „Mother” | – | 14 | 28 | |
2015 | RTBF | Loïc Nottet | „Rhythm Inside” | 4 | 217 | 2 | 149 |
2016 | VRT | Laura Tesoro | „What’s the Pressure” | 10 | 181 | 3 | 274 |
2017 | RTBF | Blanche | „City Lights” | 4 | 363 | 4 | 165 |
2018 | VRT | Sennek | „A Matter of Time” | – | 12 | 91 | |
2019 | RTBF | Eliot |
Legenda:
1. miejsce
2. miejsce
3. miejsce
Historia głosowania w finale (1956–2018) |
Poniższe tabele pokazują, którym krajom Belgia przyznaje w finale najwięcej punktów oraz od których państw belgijscy reprezentanci otrzymują najwyższe noty[13].
Kraje, którym Belgia przyznała najwięcej punktów:
| Kraje, od których Belgia otrzymała najwięcej punktów:
|
Konkursy Piosenki Eurowizji w Belgii |
Konkurs Piosenki Eurowizji odbył się w Belgii w 1987, w brukselskim Eeuwfeestpaleis[8].
Rok | Miasto | Miejsce | Prowadzący |
---|---|---|---|
1987 | Bruksela | Eeuwfeestpaleis | Viktor Lazlo |
Uwagi |
↑ Podczas imprezy w 1996 zorganizowano rundę kwalifikacyjną, mającą na celu zmniejszenie liczby państw biorących udział w finale widowiska. Etap eliminacyjny nie był transmitowany w telewizji ani nagrywany, krajowe komisje jurorskie przesłuchiwały wersje studyjne wszystkich konkursowych propozycji i przyznawały im punkty. Spośród 30 utworów nadesłanych przez publicznych nadawców, do finału zakwalifokowały się 22 propozycje. Jedynym krajem, który nie brał udziału w rundzie kwalifikacyjnej był gospodarz konkursu, czyli Norwegia.
↑ Zgodnie z regulaminem, w konkursie w 2004 kraje z pierwszej dziesiątki poprzedniego konkursu (nienależące do państw tzw. Wielkiej Czwórki), automatycznie kwalifikowane były do finału bez konieczności rywalizacji w półfinale.
Przypisy |
↑ the show Eurovision Song Contest 1956. W: EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-03-02].
↑ Integrated Media Production: Theme Visit to VRT & RTBF (ang.). W: EBU [on-line]. ebu.ch. [dostęp 2013-03-02].
↑ Eurovision Song Contest 1986 (ang.). W: EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-03-02].
↑ Gordon Roxburgh: Winners of the 1980s – What happened to them? (ang.). W: EBU [on-line]. eurovision.tv, 2011-09-14. [dostęp 2013-03-02].
↑ the show Eurovision Song Contest 1994 (ang.). W: EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-03-02].
↑ the show Eurovision Song Contest 1997 (ang.). W: EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-03-02].
↑ the show Eurovision Song Contest 2001 (ang.). W: EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-03-02].
↑ abcde Belgium in Eurovision Song Contest. W: EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-03-02].
↑ The Barbara Dex Award voting begins! (ang.). W: ESC Today [on-line]. esctoday.com. [dostęp 2013-03-03].
↑ Nagroda im. Barbary Dex – zagłosuj! (ang.). W: OGAE Polska [on-line]. eurowizja.org. [dostęp 2013-03-03].
↑ ab Barbara Dex Award (ang.). W: Eurovision House [on-line]. eurovisionhouse.nl. [dostęp 2013-03-03].
↑ Kate Ryan Award (ang.). W: ESC Ireland [on-line]. escireland.com. [dostęp 2013-03-03].
↑ Points to and from Belgium (ang.). W: Eurovision Covers [on-line]. eurovisioncovers.co.uk. [dostęp 2013-11-09].
|
|
|