Języki indopacyficzne
Języki indopacyficzne – fyla językowa („nadrodzina”), postulowana przez Josepha H. Greenberga, łącząca języki tasmańskie, języki andamańskie i papuaskie a także język kusunda w Nepalu. Nie należą do niej natomiast języki australijskie. Kontrowersyjna hipoteza języków indopacyficznych nigdy nie zdobyła szerszego uznania. Przeciw niej przemawiają dwa poważne argumenty:
geografia rozmieszczenia tych języków- fakt, że zdaniem większości językoznawców po upływie ok. 10 000 lat prajęzyk nie pozostawia żadnego śladu w językach potomnych. Tymczasem np. ludność Tasmanii była izolowana przez ok. 11 000 lat, zatem ewentualny prajęzyk musiałby istnieć odpowiednio wcześniej. Z uwagi na to hipoteza indopacyficzna wydaje się nie tyle niewiarygodna, co nieweryfikowalna.
Zwolennicy hipotezy natomiast opierają się na badaniu bardzo wolno zmieniających się części mowy, np. zaimków, a także na charakterystycznych przesunięciach spółgłoskowych.
Bibliografia |
- Alfred FranciszekA.F. Majewicz Alfred FranciszekA.F., Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: PWN, 1989, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 .