Kampania (region)







Ten artykuł dotyczy regionu administracyjnego w południowych Włoszech. Zobacz też: inne znaczenia.








































Kampania





region


ilustracja












Herb

Flaga

Herb
flaga Kampanii↗


Państwo

 Włochy
Siedziba

CoA Città di Napoli.svg Neapol
Powierzchnia
13 595 km²
Populacja 
• liczba ludności


5 701 931
• gęstość
419 os./km²
Szczegółowy podział administracyjny
Liczba prowincji
5
Liczba gmin
551

Położenie na mapie Włoch
Położenie na mapie



panorama Neapolu, a w tle Wezuwiusz


Kampania (wł. Campania) – region administracyjny w południowych Włoszech, o powierzchni 13 595 km²; 5,7 miliona mieszkańców ze stolicą w Neapolu (1,2 miliona mieszkańców). Gęstość zaludnienia 419 os./km². Graniczy z Lacjum, Molise, Apulią i Basilicatą.


Kampania (łac. Campania) to także kraina historyczna w Italii znajdująca się w południowej części Półwyspu Apenińskiego. Początkowo zamieszkiwana przez Osków, później dostała się pod panowanie Etrusków, których w końcu wyparli Samnici. Głównymi miastami Kampanii były Kapua, grecki Neapol, miasto portowe Puteoli (dzisiejsze Pozzuoli), oraz zniszczone w 79 przez wybuch Wezuwiusza oskijskie Pompeje.


W starożytności znana z żyznych ziem (m.in. uprawa winorośli i sławne wino falerneńskie), ogrodów i sadów oraz bukolicznego krajobrazu. Również mieszkańcy – zawzięci i dobrze uzbrojeni wojownicy − byli wysoko cenieni jako najemnicy w Kartaginie, Grecji i ptolemejskim Egipcie[1].


Nazwa Kampania pochodzi od łac. Campania felix co znaczy „szczęśliwy kraj”.




Spis treści






  • 1 Prowincje


  • 2 Prezydenci Kampanii


  • 3 Historia


  • 4 Gospodarka


  • 5 Przypisy


  • 6 Linki zewnętrzne





Prowincje |


W skład Kampanii wchodzi 5 prowincji:




  • prowincja Neapol (zlikwidowana w grudniu 2014)

  • prowincja Salerno

  • prowincja Caserta

  • prowincja Benewent


  • prowincja Avellino.



Prezydenci Kampanii |



  • 1970–1971: Carlo Leone (DC)

  • 1971–1972: Nicola Mancino (DC)

  • 1972–1973: Alberto Servidio (DC)

  • 1973–1975: Vittorio Cascetta (DC)

  • 1975–1976: Nicola Mancino (DC)

  • 1976–1979: Gaspare Russo (DC)

  • 1979–1980: Ciro Cirillo (DC)

  • 1980–1983: Emilio De Feo (DC)

  • 1983–1989: Antonio Fantini (DC)

  • 1989–1993: Ferdinando Clemente di San Luca (DC)

  • 1993–1995: Giovanni Grasso (DC)

  • 1995–1999: Antonio Rastrelli (AN)

  • 1999–2000: Andrea Losco (Ulivo)

  • 2000–2010: Antonio Bassolino (DS/PD)

  • 2010-2015: Stefano Caldoro[2] (PdL)

  • od 2015: Vincenzo De Luca (PD)



Historia |


W VII i VIII w. p.n.e. pojawiły się tu ludy, o których mowa już w poematach Homera. Na południu Półwyspu Apenińskiego wylądowali przybysze z greckiej Eubei. Wyparli stąd Etrusków. W IV w. p.n.e. znaczną część Kampanii opanowali Rzymianie, którzy władali tą ziemią przez siedem wieków[potrzebny przypis].


O popularności tych okolic świadczą liczne wille w Pompejach i Herkulanum, wyjątkowo dobrze zachowane wskutek pokrycia zwałami popiołów w następstwie katastroficznego wybuchu Wezuwiusza 24 sierpnia 79.



Gospodarka |




  • rolnictwo: uprawa tytoniu, konopi, zbóż, oliwek, winorośli, ziemniaków, pomidorów, bakłażanów, brzoskwiń, orzechów, moreli


  • przemysł: lekki (włókienniczy), chemiczny, elektromaszynowy (maszynowy), metalurgiczny (hutniczy)

  • rozwinięta turystyka



Przypisy |




  1. Nic Fields, Carthaginian Warrior 264–146 BC, wyd. Ospreypublishing 2010, ​ISBN 978-1-84603-958-4


  2. Italian Regions (ang.). worldstatesmen.org. [dostęp 2013-02-03].



Linki zewnętrzne |







  • Strona internetowa regionu Kampania (wł.)









Popular posts from this blog

Morgemoulin

Scott Moir

Souastre