Cfrtjryk

	; Valencia CF;
	; ;
Pełna nazwa;	Valencia Club de Fútbol;
Przydomek;	; Los Che, Blanquinegros, Valencia, w Polsce także Nietoperze;
Barwy;	biało-pomarańczowo-czarne;
Data założenia;	; 18 marca 1919;
Debiut w najwyższej lidze;	; 22 listopada 1931;
Liga;	; Primera División;
Adres;	Antigua Senda de Senent 11,9,46023 Walencja, Hiszpania;
Stadion;	; Estadio Mestalla, Walencja,; w budowie: Nou Mestalla, Walencja;
Właściciel;	; Peter Lim;
Prezes;	; Layhoon Chan;
Trener;	; Marcelino García Toral;
Asystent trenera;	David Caneda; César Sánchez;
; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; Stroje; domowe; ;	; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; Stroje; wyjazdowe; ;
; ; ; ;	; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; Stroje rezerwowe; ;
	; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; Stroje rezerwowe; ;
; ;	; Multimedia w Wikimedia Commons;
	; Strona internetowa;

Valencia Club de Fútbol (wym. [baˈlenθja] lub [baˈlensja]) znany również jako Valencia lub Los Che – hiszpański klub piłkarski założony w 1919 roku. Obok FC Barcelony i Realu Madryt najbardziej znany klub w Primera División. Swoje domowe mecze rozgrywa na stadionie Estadio Mestalla w Walencji o pojemności 55 tys. widzów. W budowie jest nowy stadion - Nou Mestalla, który pomieści 75 tys. widzów. Zespół Valencii należy do najbardziej utytułowanych w Hiszpanii. Sześciokrotnie wywalczył mistrzostwo Hiszpanii oraz 7 razy Puchar Hiszpanii, a także raz Superpuchar Hiszpanii. Osiągał także sukcesy w europejskich pucharach: w 1962, 1963 oraz 2004 roku wygrał Puchar UEFA, a w 1980 roku wygrał Puchar Zdobywców Pucharów. W tabeli wszech czasów ligi hiszpańskiej Valencia zajmuje 4. miejsce za Realem Madryt, FC Barceloną i Atlético Madryt^[1].

Spis treści

1 Historia
- 1.1 Początki
- 1.2 Pierwsze sukcesy
- 1.3 Lata 50. i Antonio Puchades
- 1.4 Puchar Miast Targowych
- 1.5 Era Di Stéfano
- 1.6 Czas finałów
- 1.7 Mistrzostwo ligi 2002
- 1.8 Dublet 2004
- 1.9 Ostatnie lata (2007-2017)

2 Sukcesy

3 Europejskie puchary

4 Obecny skład
- 4.1 Piłkarze na wypożyczeniu

5 Sztab szkoleniowy

6 Piłkarze

7 Stadiony

8 Trenerzy

9 Prezesi

10 Hymn klubu

11 Sponsorzy

12 Przypisy

13 Bibliografia

14 Linki zewnętrzne

Historia |

Początki |

Klub piłkarski Valencia został założony przez grupę mieszkańców Walencji w 1919 roku w barze Torino. Głównymi inicjatorami powstania klubu byli Gonzalo Medina Pernas i Octavio Augusto Milego. 18 marca 1919 roku klubowi nadano nazwę Valencia Club Football.

Pierwszym prezesem Valencia Club Football był Octavio Augusto Milego, a jego zastępcą Gonzalo Medina Pernas. Jako barwy klubowe obrano czarny i biały, choć w latach 1924–1996 za barwy hiszpańskiego klubu uznawano tylko kolor biały. Pierwszy mecz Los Ches, rozegrali z lokalnym rywalem Gimnastico de Castellon. Zakończył się on porażką 0:1.
W 1923 roku do użytku został oddany obecny stadion klubowy Estadio Mestalla, który wówczas był w stanie pomieścić 19 tys. kibiców.

Pierwsze sukcesy |

„Złoty wiek” w historii klubu zaczyna się w 1940 r. dzięki prezesowi klubu Luisowi Casanova. Casanova ściągał zawodników i inwestował w cały klub. W tym czasie drużyna zdobyła trzy mistrzostwa ligi i dwa krajowe puchary. Wówczas w drużynie grali: Epi, Amadeo, Asensi i Gorostiza.

Lata 50. i Antonio Puchades |

Lata 50. w historii klubu łączą się nierozerwalnie z ikoną drużyny Los Ches, Antonio Puchades. W tym czasie zarząd podjął decyzję o rozbudowie i modernizacji Estadio Mestalla. 10 lipca 1950 roku rozpoczęto prace pod kierownictwem architekta D. Savior Pasquala oraz odpowiadającego za wykonanie D. Chose Tormo. Mestalla stał się wtedy obiektem, który mógł pomieścić 45 000 widzów. Mimo że Valencia w owym czasie posiadała drużynę składającą się z wyróżniających graczy, z Puchadesem na czele, wyniki w sezonie 50/51 nie były zadowalające dla kibiców. Valencianistas grali bardzo nieregularnie, zaskakując swoich kibiców porażkami ze słabymi drużynami. Louis Casanova chciał odejść z klubu, jednak pod presją współpracowników, zawodników i mieszkańców miasta został do 1959 roku.

Puchar Miast Targowych |

2 lipca 1961 r. po tragicznej śmierci Brazylijczyka Waltera, który zginął w wypadku samochodowym, na prezydenta klubu został wybrany Julio Miguel. W Pucharze Miast Targowych Valencia zdobyła puchar pokonując 6:2 w finale Barcelonę. Miguel zaczął sprowadzać nowych graczy, m.in. brazylijskiego bramkostrzelnego napastnika, Waldo Machado. Strzelecką parę wraz z Waldo stworzył Vicente Guillot, którego kariera przebiegała podobnie. Razem strzelili wiele bramek, a Waldo jest do tej pory najlepszym strzelcem Los Ches.

Era Di Stéfano |

Alfredo Di Stéfano przybył do klubu w kwietniu 1970 r., zastępując parę trenerską Enrique Boque i Savior Artigas. Di Stéfano stworzył solidną drużynę z dobrze poukładaną obroną z takim nazwiskami jak Sol, Anibal, Jesus Martinez, Anton, Abelardo. W środku pola grali Pepe i Claramunt, w ataku Forment, Valdez, Sergio i Pellicer. W sezonie 1970/71 Los Ches i Valencia pod wodzą Di Stéfano zdobyła tytuł mistrza ligi. Obserwatorzy i recenzenci byli zgodni, że głównym autorem tego sukcesu był Abelardo, który przykuwał uwagę Hiszpanów swoją grą.

Czas finałów |

W roku 1992 kierownictwu na czele z prezesem Arturo Tuzonem Gilem udaje się wyjść z kryzysu finansowego i doprowadzają klub do dawnej świetności. Zatrudniono holenderskiego szkoleniowca Guuss Hiddinka. Holender nie doprowadził jednak VCF do tytułu i klub zajął dwa razy z rzędu 4 miejsce w lidze. W sezonie 1993/94 do drużyny przybył ceniony zawodnik, Predrag Mijatovic. Valencia jednak nadal nie uzyskiwała wyników, a z posadą musieli się kolejno pożegnać Paco Real, Héctor Núñez i Jose Manuel Rielo.

W kolejnym sezonie 1994/95, z Mijatovicem i Gaizką Mendietą w składzie, Valencia zajęła 10. miejsce w lidze. Do drużyny dołączali tacy piłkarze jak Ilie, Vlaovic, Claudio Lopez, Romario; nie wiązało to się jednak z sukcesami. W sezonie 1998/99 Valencia tryumfowała w Pucharze Hiszpanii pokonując w dwumeczu Barcelonę. W roku 1999 trenerem klubu zostaje argentyński trener Hector Raul Cuper, który w pierwszym swym sezonie zdobywa z Valencianistas Superpuchar Hiszpanii i doprowadza drużynę do finału Ligi Mistrzów. Valencia przegrała w finale z Realem Madryt 0:3. Rok później w walce o Puchar Ligi Mistrzów Los Ches ulegli Bayernowi Monachium w serii rzutów karnych. Po tym wydarzeniu z klubu odeszli trener Raul Cuper i zawodnik Gaizka Mendieta.

Mistrzostwo ligi 2002 |

Nowy trener Rafael Benítez stworzył silną drużynę i 5 maja 2002 roku na stadionie La Rosaleda, Valencia pokonała Malagę 2:0 i została mistrzem ligi. Zwycięski skład tworzyli: Angloma, Ayala, Carboni, Curro Torres, Djukic, Fabio Aurelio, Garrido, Marchena, Navarro, Pellegrino, Aimar, Albelda, Angulo, Baraja, De los Santos, Jandro, Kily Gonzalez, Rufete, Serban, Vicente, Carew, Ilie, Juan Sanchez, Mista i Salva.

Dublet 2004 |

W roku 2004 pod wodzą Rafaela Beníteza klub zdobył Mistrzostwo Ligi i Puchar UEFA, pokonując w meczu finałowym na stadionie w Goeteborgu Olympique Marsylia.

Rafael Benítez ostatecznie odszedł z klubu przed wygaśnięciem kontraktu, obejmując angielski klub Liverpool F.C. Jego następcą został Włoch Claudio Ranieri.

Ostatnie lata (2007-2017) |

Zespół Valencii w 2012 roku.

Ostatnim trofeum po jakie sięgnęła Valencia był Puchar Króla sezonu 2007/2008. Valencia wyeliminowała kolejno Real Unión Irún, Real Betis, Atlético Madryt i w półfinale zmierzyła się Barceloną. Po remisie 1:1 w pierwszym meczu w rewanżu rozgrywanym na Mestalla „Nietoperze” zwyciężyli 3:2^[2].

Finał rozegrano 16 kwietnia 2008 na Estadio Vicente Calderón. Blanquinegros wygrali 3:1. W pierwszych 10 minutach meczu bramki zdobyli Alexis i Juan Mata, a na siedem minut przed końcem trzecie trafienie dołożył Fernando Morientes i kibice zgromadzeni na trybunach madryckiego obiektu mogli rozpocząć świętowanie zdobycia 7. pucharu w historii^[3].

W latach 2010-2012 Valencia pod wodzą Unaia Emery`ego trzykrotnie z rzędu zdobyła trzecie miejsce w Primera División. W sezonie 2015/2016 zespół zajął 11 miejsce w tabeli. W kolejnym sezonie zespół prowadzony przez trzech trenerów (Pako Ayestaran, Cesare Prandelli oraz dwukrotnie przez Voro) uzyskał 12 miejsce w lidze. Był to najgorszy wynik od sezonu 1987/1988 kiedy to drużyna zajęła 13 miejsce w tabeli^[4].

W 2012 oraz 2014 roku Valencia dwukrotnie dotarła do półfinału Ligi Europy UEFA.

W maju 2014 roku nowym właścicielem Valencii został singapurski miliarder Peter Lim, który wykupił 70 procent udziałów klubu^[5]. W ciągu trzech lat (2014-2017) zarządzania klubem przez Lima Valencia zmieniała trenera aż siedmiokrotnie (Nuno Espirito Santo, Gary Neville, Pako Ayestaran, Voro, Cesare Prandelli, Voro, Marcelino).

Sukcesy |

Mistrzostwo Hiszpanii (6)
- 1941/1942, 1943/1944, 1946/1947, 1970/1971, 2001/2002, 2003/2004

Puchar Króla Hiszpanii (7)
- 1941, 1949, 1954, 1967, 1979, 1999, 2008

Superpuchar Hiszpanii (1)
- 1999

Finalista Ligi Mistrzów UEFA (2)
- 1999/2000, 2000/2001

Puchar Miast Targowych (2)
- 1961/1962, 1962/1963

Puchar UEFA (1)
- 2003/2004

Puchar Zdobywców Pucharów (1)
- 1979/1980

Superpuchar Europy UEFA (2)
- 1980, 2004

Europejskie puchary |

Osobny artykuł: Valencia CF w europejskich pucharach.

Obecny skład |

Stan na 11 września 2018 roku

Nr	Poz.	Piłkarz
1	1 bramkarzBR	Jaume Domènech
3	2 obrońcaOB	Rúben Vezo
4	2 obrońcaOB	Jeison Murillo
5	2 obrońcaOB	Gabriel Paulista
6	3 pomocnikPO	Geoffrey Kondogbia
7	4 napastnikNA	Gonçalo Guedes
8	3 pomocnikPO	Carlos Soler
9	4 napastnikNA	Kévin Gameiro
10	3 pomocnikPO	Dani Parejo (kapitan)
11	3 pomocnikPO	Dienis Czeryszew (wypożyczony z Villarreal CF)
12	2 obrońcaOB	Mouctar Diakhaby
13	1 bramkarzBR	Neto

Nr	Poz.	Piłkarz
14	2 obrońcaOB	José Gayà
15	2 obrońcaOB	Toni Lato
16	3 pomocnikPO	Nacho Gil
17	3 pomocnikPO	Francis Coquelin
18	3 pomocnikPO	Daniel Wass
19	4 napastnikNA	Rodrigo
20	4 napastnikNA	Ferran Torres
21	2 obrońcaOB	Cristiano Piccini
22	4 napastnikNA	Santi Mina
23	4 napastnikNA	Michy Batshuayi (wypożyczony z Chelsea)
24	2 obrońcaOB	Ezequiel Garay
26	3 pomocnikPO	Uroš Račić

Piłkarze na wypożyczeniu |

Nr	Poz.	Piłkarz
	2 obrońcaOB	Aderlan Santos (w São Paulo do 31 grudnia 2018)
	2 obrońcaOB	Aymen Abdennour (w Olympique Marsylia do 30 grudnia 2019)

Nr	Poz.	Piłkarz
	4 napastnikNA	Simone Zaza (w Torino FC do 30 czerwca 2019)
	3 pomocnikPO	Álvaro Medrán (w Rayo Vallecano do 30 czerwca 2019)

Sztab szkoleniowy |

Stan na 13 czerwca 2017^[6]

Trener	Marcelino García Toral
Asystent trenera	David Caneda César Sánchez
Trener bramkarzy	José Manuel Ochotorena
Trener przygotowania fizycznego	José Viela
Szef służb medycznych	Juan Albors Baga
Lekarz pierwszego zespołu	Álvaro Sala Lajo José Luis Silvestre
Analityk	Pablo Rodríguez

Piłkarze |

Osobna strona: Kategoria:Piłkarze Valencii CF.

Stadiony |

Estadio Mestalla w 1923 roku

Osobny artykuł: Estadio Mestalla.

Estadio Mestalla
20 maja 1923 roku odbył się mecz pomiędzy Valencią i miejscowym rywalem Levante UD. Wydarzenie to wpisało się do historii jako pierwszy mecz rozegrany na stadionie Mestalla. Jednak rzeczywiście pierwszym miejscem gdzie drużyna z Valencii zaczęła grać w piłkę była zarośnięta początkowo trawą łąka o nazwie Algiros z której w 1919 roku postanowiono stworzyć miejsce rozgrywek. Cztery lata później dokładnie 500 metrów od Algiros wzniesiono stadion o nazwie Mestalla. Stadion na początku istnienia mógł pomieścić 17 000 widzów, z czasem uległ on przebudowie i modernizacji. Gdy mecze mogło oglądać 22 000 widzów stwierdzono że wreszcie wielki klub doczekał się wielkiego obiektu. W październiku 1957 roku w mieście nastąpiła powódź, która zniszczyła dużą część stadionu, który jednak już rok później wrócił do użytkowania. Dodatkowo zamontowano sztuczne oświetlenie.

Obecny wygląd stadionu

W 1969 roku nazwa stadionu została zmieniona na Luis Casanowa Stadio, która obowiązywała do 1994 roku, kiedy to Stadion Mestalla odzyskał swoją tradycyjną nazwę. W roku 1982 stadion doczekał się wielkiej promocji jaką z pewnością były Mistrzostwa Świata 1982, w których to stadion był jedną z aren tego turnieju.

Informacje

Pojemność: 54 000

Pełna nazwa: Mestalla, Camp de Valencia Stadio Mestalla

Inauguracja: 20 maj 1923

Wymiary: 105x68 metrów

Osobny artykuł: Błąd: Szablon musi mieć podany chociaż jeden link.

Trenerzy |

Juan Armet Kinké – 1921–1922

Agustín Sancho – 1922–1923

Anton Fivber – 1923–1927

James Herriot – 1927–1929

Anton Fivber – 1929–1931

Rodolfo Galloway – 1931–1933

Jack Greenwell – 1933–1934

Anton Fivber – 1934–1935

Andrés Balsa – 1935–1936

Ramon Encinas – 1939–1942

Leopoldo Costa Rino – 1942–1943

Eduardo Cubells – 1943–1946

Luis Casas Pasarín – 1946–1948

Jacinto Quincoces – 1948–1954

Carlos Iturraspe – 1954–1956

Luis Miró – 1956–1958

Jacinto Quincoces – 1958–1959

Pedro Otto Bumbel – 1959–1960

Domingo Balmanya – 1960–1962

Alejandro Scopelli – 1962–1963

Bernardino Pérez Pasieguito – 1963–1964

Edmundo Suárez Mundo – 1964–1965

Sabino Barinaga – 1965–1966

Edmundo Suárez Mundo – 1966–1968

José Iglesias Joseíto – 1968–1969

Enrique Buqué – 1969–1970

Salvador Artigas – 1969–1970

Alfredo di Stéfano – 1970–1974

Milovan Ćirić – 1974–1975

Dragoljub Milosević – 1975

Manuel Mestre – 1975–1976

Heriberto Herrera – 1976–1977

Manuel Mestre – 1977

Marcel Domingo – 1977–1979

Bernardino Pérez Pasieguito – 1979

Alfredo di Stéfano – 1979–1980

Bernardino Pérez Pasieguito – 1980–1982

Manuel Mestre – 1982

Miljan Miljanić – 1982–1983

Koldo Aguirre – 1983

Francisco García Paquito – 1983–1984

Roberto Gil – 1984–1985

Oscar Rubén Valdez – 1985–1986

Alfredo Di Stéfano – 1986–1988

Roberto Gil – 1988

Víctor Espárrago – 1988–1991

Guus Hiddink – 1991–1993

Francisco Real – 1993

Héctor Núñez – 1993–1994

José Manuel Rielo – 1994

Guus Hiddink – 1994

Carlos Alberto Parreira – 1994–1995

José Manuel Rielo – 1995

Luis Aragonés – 1995–1997

Jorge Valdano – 1996–1997

José Manuel Rielo – 1997

Claudio Ranieri – 1997–1999

Héctor Cúper – 1999–2001

Rafael Benítez – 2001–2004

Claudio Ranieri – 2004–2005

Antonio López – 2005

Quique Flores – 2005–2007

Ronald Koeman – 2007–2008

Salvador González Marco – 2008

Unai Emery – 2008–2012

Mauricio Pellegrino – 2012

Ernesto Valverde – 2012–2013

Miroslav Đukić – 2013

Juan Antonio Pizzi – 2014

Nuno Espírito Santo – 2014-2015

Gary Neville - 2015-2016

Pako Ayestaran - 2016

Cesare Prandelli - 2016

Salvador González Marco- 2017

Marcelino - 2017-

Prezesi |

Octavio Augusto Milego Díaz – 1919–1922

Alfredo Aigües Ponce – 1922

Francisco Vidal Muñoz – 1922

Ramón Leonarte Ribera – 1922–1924

Francisco Romeu Zarandieta – 1924

Pablo Verdeguer Comes – 1924–1925

Facundo Pascual Quilis – 1925–1929

Juan Giménez Cánovas – 1929–1932

Manuel García del Moral – 1932–1933

Adolfo Royo Soriano – 1933–1935

Francisco Almenar Quinzá – 1935–1936

Luis Casanova Giner – 1936

Alfredo Giménez Buesa – 1939–1940

Luis Casanova Giner – 1940–1959

Vicente Iborra Gil – 1959–1961

Julio de Miguel i Martínez de Bujanda – 1961–1973

Francisco Ros Casares – 1973–1975

Alfredo Corral Cervera – 1976

José Ramos Costa – 1976–1983

José Barrachina – 1983

Vicente Tormo Alfonso – 1983–1986

Pedro Cortés García – 1986

Arturo Tuzón Gil – 1986–1993

José Domingo – 1990

Melchor Hoyos Pérez – 1993–1994

Francisco Roig Alfonso – 1994–1997

Pedro Cortés García – 1997–2001

Jaime Ortí Ruiz – 2001–2004

Juan Bautista Soler – 2004–2008

Agustín Morera – 2008

Vicente Soriano – 2008–2009

Manuel Llorente – 2009-2013

Amadeo Salvo – 2013 - 2015

Lay Hoon Chan - 2015 -

Hymn klubu |

¡Amunt València!

És un equip de
primera

nostre València Club de Futbol

que lluita per a defendre

en totes bandes nostres colors

En el Camp de l'Algirós

ja començàrem a demostrar

que era una bona manera

per a València representar

Amunt València, Visca el València,

és el millor

Amunt València, Visca el València

del nostre cor

Units com sempre

els valencianistes et seguirem

en cada estadi per a què triomfes

t'animarem

En la capital del Túria

és el València qui vist de blanc

i defén la camiseta

ple de coratge per a guanyar

En Mestalla continuarem

sempre esforçant-se

per a triomfar

i les glòries arribaren

i en competència continuaran

Amunt València, Visca el València,

és el millor

Amunt València, Visca el València,

del nostre cor.

Units com sempre

els valencianistes et seguirem,

en cada estadi perquè triomfes

t'animarem

Sponsorzy |

Adidas, Estrella Damm, Alfa Romeo, CaixaBank, Coca-Cola, Trolli, El Ganso,Bein Sport, Bold Like Us,Pes

Przypisy |

↑ La Liga - estatisticas historidas (hiszp.). [dostęp 2017-05-03].

↑ Sezon 2007/2008 - Barca.pl - FC Barcelona, Barca, Blaugrana - najlepszy serwis o FCB, barca.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).

↑ Campeón de la Copa del Rey 2008 - Marca.com, archivo.marca.com [dostęp 2017-11-27] .

↑ Valencia CF - Rankingi historyczne ligi | Transfermarkt [dostęp 2016-08-06] .

↑ Valencia ma nowego właściciela. Singapurczyk wyciągnie klub z kryzysu? [dostęp 2016-08-06] .

↑ Valencia CF - Pracownicy | Transfermarkt, www.transfermarkt.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).

Bibliografia |

http://www.vcf.pl/

Linki zewnętrzne |

Oficjalna strona klubu (hiszp. • ang. • kat. • jap.)

[1] La Liga - estatisticas historidas (hiszp.). [dostęp 2017-05-03].

[2] Sezon 2007/2008 - Barca.pl - FC Barcelona, Barca, Blaugrana - najlepszy serwis o FCB, barca.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).

[3] Campeón de la Copa del Rey 2008 - Marca.com, archivo.marca.com [dostęp 2017-11-27] .

[4] Valencia CF - Rankingi historyczne ligi | Transfermarkt [dostęp 2016-08-06] .

[5] Valencia ma nowego właściciela. Singapurczyk wyciągnie klub z kryzysu? [dostęp 2016-08-06] .

[6] Valencia CF - Pracownicy | Transfermarkt, www.transfermarkt.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).

搜尋此網誌