Chutor







Chutor w Małorosji. Konstantyn Kryżycki, 1884










Chutor (gwar. futor, ros. Хутoр, ukr. Хутір)[1] – odosobniony, najczęściej niewielki punkt osadniczy; znaczenie tego słowa zmieniało się w różnych okresach historycznych. W XVI–XVII wieku mianem chutoru określana była jednozagrodowa osadnicza posiadłość wiejska na słabo zaludnionych obszarach Ukrainy i Rosji, położona pośród pól i stepów, złożona z jednego lub kilku zabudowań i stanowiących jedno gospodarstwo. W okresie późniejszym chutor oznaczał także przysiółek osiedla albo stanicy kozackiej. Na terenach Polski i innych krajów o większej gęstości zaludnienia do pewnego stopnia (w zakresie odosobnienia, rzadziej rozmiarów) chutorowi odpowiadał folwark.



Przypisy |




  1. Władysław Kopaliński: chutor. W: Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych [on-line]. slownik-online.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-03)].



Linki zewnętrzne |



  • Futor w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. II: Derenek – Gżack. Warszawa 1881.



Popular posts from this blog

Morgemoulin

Scott Moir

Souastre