Leszcz







Ten artykuł dotyczy ryby z rodziny karpiowatych. Zobacz też: inne znaczenia tej nazwy.





















































Leszcz


Abramis brama[1]
(Linnaeus, 1758)


Leszcz

Systematyka

Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce
Podtyp

kręgowce

Gromada

promieniopłetwe

Rząd

karpiokształtne

Rodzina

karpiowate

Rodzaj

Abramis

Gatunek
leszcz

Synonimy



  • Cyprinus brama Linnaeus, 1758


  • Abramidopsis leuckartii (Heckel, 1836)


  • Abramis argyreus Valenciennes, 1844


  • Abramis brama danubii Pavlov, 1956


  • Abramis brama orientalis Berg, 1949


  • Abramis brama sinegorensis Lukash, 1925


  • Abramis gehini Blanchard, 1866


  • Abramis leuckartii Heckel, 1836


  • Abramis microlepidotus Valenciennes, 1844


  • Abramis vetula Heckel, 1836


  • Abramis vulgaris Mauduyt, 1849


Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Status iucn3.1 LC pl.svg
najmniejszej troski


Leszcz[3] (Abramis brama) – gatunek słodkowodnej ryby karpiokształtnej z rodziny karpiowatych (Cyprinidae).




Spis treści






  • 1 Występowanie


  • 2 Morfologia


  • 3 Odżywianie


  • 4 Rozród


  • 5 Znaczenie gospodarcze


  • 6 Ochrona


  • 7 Ciekawostki


  • 8 Zobacz też


  • 9 Przypisy


  • 10 Bibliografia





Występowanie |


Występuje w niemal całej Europie z wyjątkiem Półwyspu Iberyjskiego, Apenińskiego, zachodniej Francji, południowej części Półwyspu Bałkańskiego, północnej Szkocji oraz północnej Skandynawii. Występuje także w zachodniej Azji, został też zaaklimatyzowany na wielu obszarach Syberii. W Polsce jest pospolity w dużych jeziorach, rzekach nizinnych i w przybrzeżnej strefie Bałtyku.


W całym zasięgu występowania wyróżniano 2 rasy geograficzne[3], traktowane też jako podgatunki leszcza:



  • leszcz aralsko-kaspijski[4] (Abramis brama orientalis) – rejon Morza Kaspijskiego i Aralskiego.

  • leszcz południowoeuropejski[4] (Abramis brama danubii) – dorzecze Dunaju, obecnie nieuznawany za podgatunek[5].


Żyje w stadach w dolnych partiach dużych rzek (kraina leszcza), w jeziorach i zbiornikach zaporowych, najchętniej przebywa w głębokiej wodzie z bogatą roślinnością.




Układ łusek na ciele




Pęcherz pławny leszcza



Morfologia |


Leszcz osiąga ponad 6 kg masy ciała[6] i do 82 cm długości[7]. Rekordowy okaz złowiony w 1912 w Finlandii ważył 11,5 kg[6]. Ciało silnie wygrzbiecone oraz bocznie spłaszczone, pokryte dużymi, łatwo usuwalnymi łuskami. Otwór gębowy dolny, tworzy charakterystyczny, wysuwalny ryjek. Wzdłuż linii bocznej powyżej 50 łusek. W płetwie odbytowej powyżej 23 promieni, w płetwie grzbietowej 9-10 miękkich promieni. Grzbiet leszcza jest ciemny, z zielonkawym odcieniem, brzuch białawy, płetwy szaroniebieskie, jego boki zaś u młodych osobników srebrzyste, z wiekiem często uzyskują złotawy połysk.



Odżywianie |


Leszcz jest typowym bentosożercą – żywi się zwierzętami zamieszkującymi osady denne. Dzięki właściwościom swojego aparatu gębowego jest w stanie zasysać muł, a następnie wypluwać go i wyszukiwać cząstki pokarmu. Młode osobniki żywią się zooplanktonem.



Rozród |


Dojrzewa płciowo w wieku 4–7 lat. Trze się na płyciznach, gromadnie w V i VI przy temperaturze 12–16 °C. U samców w tym czasie na głowie i grzbiecie występuje wysypka tarłowa. Samica składa ikrę kilkukrotnie na roślinności podwodnej lub, w razie jej braku, na zanurzonych gałęziach. Narybek tworzy duże ławice. Rośnie bardzo wolno, w wieku 7-8 lat mierzy około 30 cm.



Znaczenie gospodarcze |


Leszcz ma dość duże znaczenie gospodarcze. Łowiony przez wędkarzy na spławik i grunt. W przeciętnie ciepłym roku wędkarski sezon leszczowy w rzece zaczyna się po tarle i trwa od czerwca do początku września. Kulminacja przypada w lipcu i pierwszej połowie sierpnia.



Ochrona |




Charakterystyczna wysypka na głowie samca leszcza w okresie tarła.


W wodach śródlądowych nie wyznaczono wymiaru ochronnego leszcza. W wodach morskich wymiar ochronny wynosi 40 cm.



Ciekawostki |


W sierpniu[8] w Nowym Warpnie (powiat policki) odbywa się tradycyjne Święto Leszcza[9].



Zobacz też |


  • Ryby Polski


Przypisy |




  1. Abramis brama, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).


  2. Abramis brama. Czerwona księga gatunków zagrożonych (IUCN Red List of Threatened Species) (ang.).


  3. ab G. Nikolski: Ichtiologia szczegółowa. Tłum. Franciszek Staff. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1970, s. 268.


  4. ab Eugeniusz Grabda, Tomasz Heese: Polskie nazewnictwo popularne krągłouste i ryby – Cyclostomata et Pisces. Koszalin: Wyższa Szkoła Inżynierska w Koszalinie, 1991.


  5. Eschmeyer, W. N. (ed).: Catalog of Fishes electronic version (9 Sep 2013) (ang.). California Academy of Sciences. [dostęp 22 września 2013].


  6. ab Mały słownik zoologiczny. Ryby. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1976.


  7. Abramis brama. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. www.fishbase.org [dostęp 10 sierpnia 2009]


  8. Obchody 750-lecia nadania praw miejskich w Nowym Warpnie


  9. Mirosław Tokarski: Oficjalny serwis Miasta i Gminy Nowe Warpno: X Festyn Święto Leszcza. 21 sierpnie 2012. [dostęp 10 lutego 2013].



Bibliografia |


  • Ryby słodkowodne Polski, MariaM. Brylińska, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, ISBN 83-01-13100-4, OCLC 749788866 .



Popular posts from this blog

Morgemoulin

Scott Moir

Souastre