Cfrtjryk

; ;	; Płoć;
	; Płoć;
	; Rutilus rutilus;
	(Linnaeus, 1758);
	;
	; ;
	; Systematyka;
; Domena;	; eukarionty;
; Królestwo;	; zwierzęta;
; Typ;	; strunowce;
Podtyp;	; kręgowce;
; Gromada;	; promieniopłetwe;
; Rząd;	; karpiokształtne;
; Rodzina;	; karpiowate;
; Rodzaj;	; Rutilus;
; Gatunek;	płoć;
	; Synonimy;
	; ; ; Cyprinus jaculus Jurine, 1825; ; ; ; Cyprinus lacustris Pallas, 1814; ; ; ; Cyprinus rubellio Leske, 1774; ; ; ; Cyprinus rutilus Linnaeus, 1758; ; ; ; Cyprinus ruttilus Linnaeus, 1758; ; ; ; Gardonus pigulus Bonaparte, 1845; ; ; ; Gardonus ruboculus Walecki, 1863; ; ; ; Leuciscus jurinii Dybowski, 1862; ; ; ; Leuciscus lividus Heckel, 1843; ; ; ; Leuciscus pallens Blanchard, 1866; ; ; ; Leuciscus pausingeri Heckel, 1843; ; ; ; Leuciscus pigus dojranensis Karaman, 1928; ; ; ; Leuciscus prasinus Agassiz, 1835; ; ; ; Leuciscus rutiloides Selys-Longchamps, 1842; ; ; ; Leuciscus rutilus (Linnaeus, 1758); ; ; ; Leuciscus rutilus aurata Fatio, 1882; ; ; ; Leuciscus rutilus auratus Yakovlev, 1873; ; ; ; Leuciscus rutilus bolmensis Malm, 1877; ; ; ; Leuciscus rutilus communis Rossikov, 1895; ; ; ; Leuciscus rutilus communis Yakovlev, 1873; ; ; ; Leuciscus rutilus daugawensis Dybowski, 1862; ; ; ; Leuciscus rutilus fluviatilis Yakovlev, 1873; ; ; ; Leuciscus rutilus terekensis Rossikov, 1895; ; ; ; Leuciscus rutilus vobla Dikson, 1909; ; ; ; Leuciscus selysii Selys-Longchamps, 1842; ; ; ; Leucos cenisophius Bonaparte, 1845; ; ; ; Leucos pigulus Bonaparte, 1844; ; ; ; Rutilus rutilus aralensis Berg, 1916; ; ; ; Rutilus rutilus bucharensis Nikolsky, 1933; ; ; ; Rutilus rutilus carpathorossicus Vladykov, 1930; ; ; ; Rutilus rutilus fluviatilis (Berg, 1949); ; ; ; Rutilus rutilus frici Misik, 1957; ; ; ; Rutilus rutilus goplensis Stangenberg, 1938; ; ; ; Rutilus rutilus lacustris Pallas, 1814; ; ; ; Rutilus rutilus mariza Drensky, 1926; ; ; ; Rutilus rutilus rutilus (Linnaeus, 1758); ; ; ; Rutilus rutilus schelkovnikovi Derjavin, 1926; ; ; ; Rutilus rutilus sucharensis Stangenberg, 1938; ; ; ; Rutilus rutilus uzboicus Berg, 1932; ; ; ; Rutilus rutilus vegariticus Stephanidis, 1950; ; ; ; Rutilus vegariticus Stephanidis, 1950; ; ; ;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ);
	; ; najmniejszej troski;
; ;	; Systematyka w Wikispecies;
; ;	; Multimedia w Wikimedia Commons;
; ;	; Hasło w Wikisłowniku;

Ten artykuł dotyczy ryby. Zobacz też: Płoć (ujednoznacznienie).

Płoć^[3], płotka^[4] (Rutilus rutilus) – gatunek ryby z rodziny karpiowatych (Cyprinidae).

Spis treści

1 Występowanie

2 Tryb życia

3 Cechy morfologiczne

4 Odżywianie

5 Podgatunki

6 Rozród

7 Znaczenie gospodarcze

8 Ochrona

9 Zobacz też

10 Przypisy

11 Bibliografia

Występowanie |

Występuje w całej Europie z wyjątkiem Półwyspu Iberyjskiego, zlewiska Adriatyku, Grecji oraz północnej Skandynawii, na wschodzie sięga daleko w głąb Azji. Występuje we wszystkich wodach słodkich w Polsce (w rzekach, jeziorach i stawach , z wyjątkiem gór), także w wodach przybrzeżnych Bałtyku.

Inne, dawne nazwy płoci to: wandrówka, srebrzatka, ramiennica.^{[potrzebny przypis]}

Tryb życia |

Żyją w stadach, żerują gromadnie. Ryby te są płochliwe i bardzo ostrożne. Osiągają: 30–40 (maksymalnie 50) cm długości, 0,5–2 kg masy ciała. Niektóre z płoci żerują w morzu, a trą się w wodach słodkich – jest to anadromiczna forma płoci występująca w Bałtyku. Stanowi pokarm dla szczupaków, sandaczy, sumów oraz boleni.

Cechy morfologiczne |

Głowa płoci

Ciało krótkie, wysoko wygrzbiecone, bocznie ścieśnione, w wodach ubogich w pokarm bardziej wysmukłe. Głowa krótka, szczęka nieco wysunięta przed mały, końcowo położony otwór gębowy. Płetwy piersiowe najdłuższymi promieniami sięgają nasad płetw brzusznych. Grzbiet ciemnobrązowy lub szaroczarny z niebieskawym lub zielonkawym połyskiem, boki jasnosrebrzyste, brzuch biały. Płetwa grzbietowa i ogonowa są szare z czerwonawym odcieniem, inne płetwy czerwonawe. Tęczówka oka czerwona.

Odżywianie |

Zjada zarówno pokarm roślinny jak i zwierzęcy. Rodzaje pokarmu i żerowiska zmienia kilkakrotnie. Narybek żywi się planktonem skorupiakowym na płyciznach; roczniaki przechodzą na pokarm denny – skorupiaki, mniejsze larwy owadów oraz glony i inne rośliny. Przy długości około 20 cm płoć zaczyna odżywiać się mięczakami, głównie racicznicami.

Podgatunki |

Wyróżniono liczne podgatunki płoci, m.in.:

płoć aralska^[3] (Rutilus rutilus aralensis) – Jezioro Aralskie

płoć karpacka^[4] (Rutilus rutilus carpathorossicus) – dorzecze Dunaju

płoć rzeczna^[4], sieruszka^[5] (Rutilus rutilus fluviatilis) – dorzecze Peczory, Uralu i Wołgi

płoć syberyjska^[3], czebak^[5] (Rutilus rutilus lacustris) – jeziora i rzeki Syberii

płoć uzbojska^[4] (Rutilus rutilus uzboicus) – jeziora w Dolinie Uzboj

płoć zakaukaska^[3] (Rutilus rutilus schelkovnikovi) dorzecze rzeki Kury

Rozród |

Samice osiągają dojrzałość płciową w 3–4 roku życia, przy długości około 10 cm, samce o rok wcześniej. Tarło odbywa się zazwyczaj na przełomie kwietnia i maja przy temperaturze 15–16 °C. Ikra ginie przy temperaturze poniżej 8 °C. Składana jest na różnym podłożu, zazwyczaj są to rośliny podwodne, stare liście i łodygi trzcin; z ich braku mogą to być kamienie. Ikra trzyma się podłoża dzięki specjalnym kosmkom. Samica o długości 10 cm składa około 2500 ziaren ikry. Wylęg następuje po upływie około 12 dni. Po około 20 dniach wylęg napełnia pęcherz pławny i rozpoczyna aktywne życie. Ciało pokrywa się łuską przy długości około 5 cm. Płoć rośnie wolno, w wieku 10 lat osiąga długość 22 cm. Żyje 15–18 lat. W warunkach naturalnych często krzyżuje się z leszczem, krąpiem, wzdręgą, kleniem i ukleją^{[potrzebny przypis]}.

Znaczenie gospodarcze |

W niektórych regionach ma dość duże znaczenie gospodarcze. Chętnie poławiana przez wędkarzy na spławik i grunt.

Płocie na wystawie Subaqueous Vltava w Pradze

Ochrona |

Wymiar ochronny	brak lub 15 cm w zależności od okręgu PZW^[6]
Okres ochronny	brak

Wędkarski Rekord Polski wagowy: 2,20kg 53cm (1963)^[7]

Zobacz też |

ryby Polski

Przypisy |

↑ Rutilus rutilus, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).

↑ Rutilus rutilus. Czerwona księga gatunków zagrożonych (IUCN Red List of Threatened Species) (ang.).

↑ ^a^b^c^d G. Nikolski: Ichtiologia szczegółowa. Tłum. Franciszek Staff. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1970.

↑ ^a^b^c^d Krystyna Kowalska, Jan Maciej Rembiszewski, Halina Rolik Mały słownik zoologiczny, Ryby, Wiedza Powszechna, Warszawa 1973

↑ ^a^b Eugeniusz Grabda, Tomasz Heese: Polskie nazewnictwo popularne krągłouste i ryby - Cyclostomata et Pisces. Koszalin: Wyższa Szkoła Inżynierska w Koszalinie, 1991.

↑ Okręg PZW Sieradz, www.pzw.org.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).

↑ Wiadomości Wędkarskie

Bibliografia |

Josef Reichholf, Gunter Steinbach, Claus Militz: Wielka encyklopedia ryb : słodkowodne i morskie ryby Europy. Wiśniewolski Wiesław (tłum.). Warszawa: Muza, 1994. ISBN 83-7079-317-7.

Fritz Terofal, Claus Militz: Ryby słodkowodne. Leksykon przyrodniczy. Henryk Garbarczyk, Eligiusz Nowakowski i Jacek Wagner. Warszawa: Świat Książki, 1997. ISBN 83-7129-441-7.

Rutilus rutilus. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. www.fishbase.org [dostęp 20 czerwca 2009]

[itis-1] Rutilus rutilus, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[iucn-2] Rutilus rutilus. Czerwona księga gatunków zagrożonych (IUCN Red List of Threatened Species) (ang.).

[Nikolski-3] G. Nikolski: Ichtiologia szczegółowa. Tłum. Franciszek Staff. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1970.

[KRR-4] Krystyna Kowalska, Jan Maciej Rembiszewski, Halina Rolik Mały słownik zoologiczny, Ryby, Wiedza Powszechna, Warszawa 1973

[Grabda-5] Eugeniusz Grabda, Tomasz Heese: Polskie nazewnictwo popularne krągłouste i ryby - Cyclostomata et Pisces. Koszalin: Wyższa Szkoła Inżynierska w Koszalinie, 1991.

[6] Okręg PZW Sieradz, www.pzw.org.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).

[7] Wiadomości Wędkarskie

搜尋此網誌