Wołowate












































Wołowate

Bovidae

Gray, 1821


Żubr
Żubr

Systematyka

Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Gromada

ssaki
Podgromada

żyworodne
Infragromada

łożyskowce

Rząd

parzystokopytne

Rodzina

wołowate



Rogi pustorożców


Wołowate[1], dawniej: krętorogie, pustorogie, pustorożce (Bovidae) – rodzina ssaków parzystokopytnych z podrzędu przeżuwaczy.




Spis treści






  • 1 Występowanie


  • 2 Cechy charakterystyczne


  • 3 Znaczenie gospodarcze


  • 4 Systematyka


  • 5 Zobacz też


  • 6 Bibliografia


  • 7 Przypisy





Występowanie |


Zamieszkują wszystkie kontynenty poza Antarktydą i Australią. Największą grupę stanowią gatunki afrykańskie, a następnie azjatyckie. W Polsce żyje żubr i kozica tatrzańska (kozica północna) (w naturalnym zasięgu występowania) oraz muflon (introdukowany). Wołowate preferują otwarte tereny trawiaste (stepy, tundry, sawanny) i pustynie. Żywią się pokarmem roślinnym. Tylko nieliczne uzupełniają dietę pokarmem zwierzęcym.


Najstarsze ślady kopalne pochodzą z dolnego miocenu.


Znaczącą grupę zwierząt wołowatych stanowią antylopy, do których zalicza się 2/3 gatunków w rodzinie. Do największych pustorożców zaliczane są gatunki z podrodziny Bovinae.



Cechy charakterystyczne |


Wyróżniają się następującymi cechami:



  • wszystkie gatunki mają rogi zbudowane z keratyny. Nigdy nie są one rozgałęzione (porównaj: poroże jeleniowatych), ani zrzucane, mogą jednak przybierać różnorodne kształty: proste, stożkowate, lirowate, skręcone śrubowato albo ślimakowato. Mają powierzchnię gładką lub ze zgrubieniami w kształcie pierścieni


  • wysokość dorosłego osobnika: od 25 cm (antylopa karłowata) do 250 cm (żubr)

  • palce środkowe zakończone racicami

  • zęby policzkowe o wysokiej koronie z półksiężycowymi listewkami na powierzchni miażdżącej, brak siekaczy i kłów

  • żołądek, jak u wszystkich przeżuwaczy, czterokomorowy;

  • większość gatunków żyje w stadach, tylko nieliczne (dujkery, dikdiki, anoa) spotykane są samotnie, parami lub w małych – zwykle rodzinnych – grupach

  • wszystkie potrafią pływać



Znaczenie gospodarcze |


Do wołowatych należą udomowione gatunki bydła oraz kozy i owce. Dzikie gatunki są traktowane przez człowieka jako zwierzyna.



Systematyka |


Klasyfikacja biologiczna wołowatych ulegała znacznym zmianom na przestrzeni ostatnich dziesięcioleci, głównie ze względu na wyniki prowadzonych badań genetycznych. W wydanej w 2015 roku przez Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk publikacji „Polskie nazewnictwo ssaków świata” zaproponowano następujący podział systematyczny i polskie nazwy zwyczajowe[1]:


































































































































































































































Systematyka rodziny
Podrodzina
Rodzaj
Gatunki

impale (Aepycerotinae)

impala (Aepyceros)

impala zwyczajna (Aepyceros melampus)

bawolce (Alcelaphinae)

bawolec (Alcelaphus)

bawolec krowi (Alcelaphus buselaphus) • bawolec rudy (Alcelaphus caama) • bawolec masajski (Alcelaphus cokii) • bawolec sawannowy (Alcelaphus lelwel) • bawolec esowatorogi (Alcelaphus lichtensteinii) • bawolec erytrejski (Alcelaphus tora)

hirola
(Beatragus)

hirola okularowa (Beatragus hunteri)
gnu (Connochaetes)
gnu brunatne (Connochaetes gnou) • gnu pręgowane (Connochaetes taurinus)

sasebi (Damaliscus)

sasebi sawannowy (Damaliscus korrigum) • sasebi właściwy (Damaliscus lunatus) • sasebi przylądkowy (Damaliscus pygargus) • sasebi zambijski (Damaliscus superstes)

antylopy (Antilopinae)

antylopik (Ammodorcas)

antylopik ogadeński (Ammodorcas clarkei)

skocznik (Antidorcas)

skocznik antylopi (Antidorcas marsupialis)

antylopa (Antilope)

antylopa indyjska (Antilope cervicapra)

bejra (Dorcatragus)

bejra (Dorcatragus megalotis)

gazelopka (Eudorcas)

gazelopka rudoczelna (Eudorcas rufifrons) • gazelopka rdzawa (Eudorcas rufina) • gazelopka sawannowa (Eudorcas thomsonii)

gazela
(Gazella)
†gazela arabska (Gazella arabica) • gazela indyjska (Gazella bennettii) • gazela berberyjska (Gazella cuvieri) • gazela pustynna (Gazella dorcas) • gazela adeńska (Gazella erlangeri) • gazela górska (Gazella gazella) • gazela piaskowa (Gazella leptoceros) • gazela saudyjska (Gazella saudiya) • gazela mała (Gazella spekei) • gazela czarnoogonowa (Gazella subgutturosa)

gerenuk (Litocranius)

gerenuk długoszyi (Litocranius walleri)

dikdik
(Madoqua)

dikdik drobny (Madoqua guentheri) • dikdik sawannowy (Madoqua kirkii) • dikdik srebrzysty (Madoqua piacentinii) • dikdik żwawy (Madoqua saltiana)

gazelka
(Nanger)

gazelka płocha (Nanger dama) • gazelka masajska (Nanger granti) • gazelka pręgogłowa (Nanger soemmerringii)

antylopka
(Neotragus)

antylopka lilipucia (Neotragus batesi) • antylopka piżmowa (Neotragus moschatus) • antylopka karłowata (Neotragus pygmaeus)

koziołek
(Oreotragus)

koziołek skalny (Oreotragus oreotragus)

oribi
(Ourebia)

oribi smukłonogi (Ourebia ourebi)

cziru
(Pantholops)

cziru tybetańskie (Pantholops hodgsonii)

dżereń
(Procapra)

dżereń mongolski (Procapra gutturosa) • dżereń tybetański (Procapra picticaudata) • dżereń Przewalskiego (Procapra przewalskii)
Raphicerus
antylopik zwyczajny (Raphicerus campestris) • antylopik przylądkowy (Raphicerus melanotis) • antylopik północny (Raphicerus sharpei)

suhak
(Saiga)

suhak stepowy (Saiga tatarica)

bawoły
(Bovinae)

bizon
(Bison)

bizon amerykański (Bison bison) • żubr europejski (Bison bonasus)

bydło
(Bos)

Bos gaurus (gaur) • banteng azjatycki (Bos javanicus) • jak zwyczajny (Bos grunniens) • kuprej azjatycki (Bos sauveli) • Bos taurus (bydło domowe) • gajal udomowiony (Bos frontalis)

nilgau
(Boselaphus)

nilgau indyjski (Boselaphus tragocamelus)
Bubalus
Bubalus arnee (bawół indyjski) • Bubalus depressicornis (anoa nizinny) • Bubalus mindorensis (bawół mindorski) • Bubalus quarlesi (anoa górski) • Bubalus bubalis – (bawół domowy)
Pseudoryx
Pseudoryx nghetinhensis – (saola)

bawół
(Syncerus)

bawół afrykański – (Syncerus caffer)
Taurotragus
Taurotragus oryx – (eland) • Taurotragus derbianus – (oreas)

czykara (Tetracerus)

czykara dekańska (Tetracerus quadricornis)

niala
(Tragelaphus)

niala grzywiasta (Tragelaphus angasii) • niala górska (Tragelaphus buxtoni) • bongo leśne (Tragelaphus eurycerus) • kudu małe (Tragelaphus imberbis) • buszbok subsaharyjski (Tragelaphus scriptus) • sitatunga sawannowa (Tragelaphus spekii) • kudu wielkie (Tragelaphus strepsiceros) •

koziorożce (Caprinae)

arui (Ammotragus)

arui grzywiasta (Ammotragus lervia)

arabotar (Arabitragus)

arabotar blady (Arabitragus jayakari)

takin
(Budorcas)

takin złoty (Budorcas taxicolor)
koziorożec (Capra)
koziorożec kaukaski (Capra caucasica) • markur śruborogi (Capra falconeri) • koza domowa (Capra hircus) • koziorożec alpejski (Capra ibex) • koziorożec nubijski (Capra nubiana) • koziorożec pirenejski (Capra pyrenaica) • koziorożec syberyjski (Capra sibirica) • koziorożec abisyński (Capra walie)

serau (Capricornis)

serau kędzierzawy (Capricornis crispus) • serau chiński (Capricornis milneedwardsii) • serau rudy (Capricornis rubidus) • serau białogrzywy (Capricornis sumatrensis) • serau tajwański (Capricornis swinhoei) • serau himalajski (Capricornis thar)

tar
(Hemitragus)

tar himalajski (Hemitragus jemlahicus)

goral (Naemorhedus)

goral brunatny (Naemorhedus baileyi) • goral długoogonowy (Naemorhedus caudatus) • goral himalajski (Naemorhedus goral) • goral szary (Naemorhedus griseus)

nilgiritar (Nilgiritragus)

nilgiritar leśny (Nilgiritragus hylocrius)

kozioł (Oreamnos)

kozioł śnieżny (Oreamnos americanus)

piżmowół (Ovibos)

piżmowół arktyczny (Ovibos moschatus)

owca
(Ovis)

owca dzika (Ovis ammon) • owca domowa (Ovis aries) • owca kanadyjska (Ovis canadensis) • owca jukońska (Ovis dalli) • owca śnieżna (Ovis nivicola)

nahur
(Pseudois)

nahur górski (Pseudois nayaur) • nahur karłowaty (Pseudois schaeferi)

kozica (Rupicapra)

kozica południowa (Rupicapra pyrenaica) • kozica północna (Rupicapra rupicapra)

dujkery (Cephalophinae)

dujker (Cephalophus)

dujker wyspowy (Cephalophus adersi) • dujker liberyjski (Cephalophus brookei) • dujker płowy (Cephalophus callipygus) • dujker czarnopręgi (Cephalophus dorsalis) • dujker duży (Cephalophus jentinki) • dujker białobrzuchy (Cephalophus leucogaster) • dujker czerwony (Cephalophus natalensis) • dujker czarny (Cephalophus niger) • dujker czarnoczelny (Cephalophus nigrifrons) • dujker zatokowy (Cephalophus ogilbyi) • dujker rudoboki (Cephalophus rufilatus) • dujker żółtopręgi (Cephalophus silvicultor) • dujker tanzański (Cephalophus spadix) • dujker jednobarwny (Cephalophus weynsi) • dujker zebrowaty (Cephalophus zebra)

dujkerczyk (Philantomba)

dujkerczyk karłowaty (Philantomba maxwellii) • dujkerczyk modry (Philantomba monticola) • dujkerczyk skryty (Philantomba walteri)

grym (Sylvicapra)

grym szary (Sylvicapra grimmia)

antylopowce (Hippotraginae)

adaks (Addax)

adaks pustynny (Addax nasomaculatus)

antylopowiec (Hippotragus)

antylopowiec koński (Hippotragus equinus) • antylopowiec szablorogi (Hippotragus niger) • †antylopowiec modry (Hippotragus leucophaeus)

oryks (Oryx)

oryks pręgoboki (Oryx beisa) • oryks szablorogi (Oryx dammah) • oryks południowy (Oryx gazella) • oryks arabski (Oryx leucoryx)

koby (Reduncinae)
Kobus
kob śniady (Kobus ellipsiprymnus) • kob żółty (Kobus kob) • kob nilowy (Kobus megaceros) • kob lirorogi (Kobus vardonii) • kob moczarowy (Kobus leche)

ridbok (Redunca)

ridbok południowy (Redunca arundinum) • ridbok górski (Redunca fulvorufula) • ridbok zwyczajny (Redunca redunca)

pelea (Pelea)

pelea sarnia (Pelea capreolus)

W innych klasyfikacjach wyróżniane są jeszcze podrodziny: Neotraginae, Saiginae, Tragelaphinae i Peleinae.



Zobacz też |



  • zwierzęta hodowlane

  • fauna Polski



Bibliografia |



  • Halina Komosińska, Elżbieta Podsiadło: Ssaki kopytne : przewodnik. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002. ISBN 83-01-13806-8.

  • Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.): Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) (ang.). Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 6 stycznia 2008].



Przypisy |




  1. ab Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.









Popular posts from this blog

Morgemoulin

Scott Moir

Souastre