Antoni Blank
| ||
Autoportret z rodziną, olej na płótnie, 1825, Muzeum Narodowe, Warszawa | ||
Data i miejsce urodzenia | 6 maja 1785 Olsztyn | |
Data i miejsce śmierci | 20 lutego 1844 Warszawa | |
Narodowość | polska | |
Dziedzina sztuki | malarstwo | |
Epoka | klasycyzm |
Jan Antoni Blank (ur. 6 maja 1785 w Olsztynie, zm. 20 lutego 1844 w Warszawie) – polski malarz historyczny, reprezentant warszawskiego klasycyzmu, portrecista. By podkreślić swoje polskie pochodzenie posługiwał się dwuczłonowym nazwiskiem, podpisując się często Jan Antoni Blank-Białecki[1].
Spis treści
1 Życiorys
2 Wybrane dzieła
3 Zobacz też
4 Przypisy
5 Literatura dodatkowa
Życiorys |
Urodził się w rodzinie rzemieślniczej. Wcześnie osierocony, wychowywał się w rodzinie poczmistrza Kobera. Jako piętnastolatek rozpoczął naukę w Warszawie u Józefa Kosińskiego[2]. W Warszawie przebywał do 1809.
W 1809 wyjechał do Drezna, gdzie studiował pod kierunkiem austriackiego malarza Józefa Grassiego. Tam też poznał swoją przyszłą żonę Amelię, córkę inspektora Galerii Drezdeńskiej Augusta Josepha Pechwella[2]. Po powrocie do Warszawy w 1815 został konserwatorem odlewów gipsowych i nauczycielem rysunku na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1819 profesor tej uczelni. Wykształcił: Rafała Hadziewicza, Jana Feliksa Piwarskiego, Antoniego Brodowskiego, Januarego Suchodolskiego.
Po zlikwidowaniu w 1831 Uniwersytetu Warszawskiego ponownie zajął się pracami konserwatorskimi oraz udzielał lekcji prywatnych.
Jest autorem portretów, także miniaturowych. Jego portrety przedstawiają: dygnitarzy, arystokratów, mieszczan oraz władców. W swych portretach nawiązywał do niemieckiego biedermeieru. Tworzył obrazy o tematyce mitologicznej, religijnej oraz malowidła plafonowe.
Wraz ze swymi uczniami wykonał obrazy dla kościołów warmińskich: w Reszlu, gdzie wykonał ołtarz Świętej Katarzyny (1821) oraz w kościele Świętego Jakuba w Olsztynie, któremu podarował obraz Matka Boska Bolesna.
Był organizatorem wystaw w Nieborowie i Królikarni. Zmarł 20 lutego 1844 r. w Warszawie. Został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim.
Wybrane dzieła |
Autoportret z żoną i córkami (1825)
Edyp w Kolonos[3]
Piotr i Paweł (1821, w kościele w Reszlu)
Portret Abrahama Sterna (1823) (portret typowy dla przedstawień tego czasu, wzorowanych na wizerunkach Rembrandta)
Portret pułkownika Teodora Jana Kobylańskiego (1830).- Portret Stanisława Kostki Potockiego
Zobacz też |
- Piotr Poleski
Przypisy |
↑ Serwis informacyjny Warmia i Mazury.
↑ ab Malinowski, Jerzy., Malarstwo polskie XIX wieku, Warszawa: Wydawn. DiG, 2003, ISBN 83-7181-290-6, OCLC 54704215 .
↑ Maria I. Kwiatkowska: Malarstwo i rzeźba w latach 1765-1830. W: Mariusz Karpowicz: Sztuka Warszawy. Wyd. 1. Warszawa: PWN, 1986, s. 281. ISBN 83-01-04060-2.
Literatura dodatkowa |
Tadeusz Janiszewski: Blank Antoni. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 2: Beyzym Jan – Brownsford Marja. Kraków: Polska Akademia Umiejętności – Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, 1936, s. 118. Reprint: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Kraków 1989, ISBN 83-04-03291-0.
Kontrola autorytatywna (osoba):
ISNI: 0000 0001 1248 2041
VIAF: 163923292
GND: 1031987967
- WorldCat