Artyleria nadbrzeżna

Multi tool use

Stanowisko ogniowe przeciwdesantowej 27. Baterii Artylerii Stałej z armatą produkcji radzieckiej typu B-34u kalibru 100 mm (Hel)

Armaty nadbrzeżne z końca XIX wieku w fińskiej fortecy Suomenlinna
Artyleria nadbrzeżna – rodzaj artylerii wyposażonej w działa lub pociski odrzutowe (rakietowe) przeznaczony do obrony baz morskich, portów handlowych, ważnych ośrodków administracyjnych i gospodarczych, przejść morskich (np. cieśnin) oraz ważnych odcinków wybrzeża morskiego. Dzieli się na:
- Artylerię nadbrzeżną ruchomą – posiadającą na wyposażeniu działa, wyrzutnie rakietowe mobilne (kolejowe, holowane, samobieżne). Charakterystyczne cechy tego rodzaju artylerii to: wysoka gotowość bojowa, duża żywotność – łatwość rozśrodkowania, łatwe maskowanie przy wykorzystaniu topografii terenu, duża efektywność ognia dzięki możliwości jej szybkiego przerzutu i ześrodkowania. Używana i rozwijana jest do dzisiaj w postaci artylerii lufowej (np. PzH 2000) i rakietowej.
- Artylerię nadbrzeżną stałą (wieżową, półwieżową, tarczową i odkrytą) – ze względu na montaż dział w betonowych lub skalnych schronach dotychczas była uważana za bardzo odporną na oddziaływanie nieprzyjaciela, zwykle również była bardzo umiejętnie maskowana. Artyleria tego rodzaju służyła również do ochrony zagród minowych, przybrzeżnych linii komunikacyjnych i obrony przeciwdesantowej. Od lat 60. XX wieku wypierana jest przez baterie pocisków odrzutowych. Stałe baterie artylerii nadbrzeżnej pozostały jedynie w krajach o bardzo specyficznym długim wybrzeżu (bardzo rozwinięta skalista linia brzegowa, obecność szkierów np.: Finlandii i Szwecji). Wszystkie inne zostały zniszczone częściowo lub całkowicie.
Artylerię nadbrzeżną lufową można podzielić również na:
artylerię dużego kalibru – kiedyś służącą do walki z dużymi opancerzonymi okrętami, współcześnie wyparta przez kierowane pociski rakietowe,
artylerię średniego kalibru – do zwalczania lekkich sił marynarki wojennej nieprzyjaciela,
artylerię małego kalibru – zwalczającą małe okręty np.: okręty desantowe, kutry rakietowe i torpedowe.
 |
W Wikimedia Commons znajdują się multimedia związane z tematem: Artyleria nadbrzeżna
|
Bibliografia |
- Marian Laprus (red.): Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, s. 24. ISBN 83-11-06229-3.
Kontrola autorytatywna (rodzaj sił zbrojnych):
LCCN: sh85008255
GND: 4315476-1
BNCF: 49852
- WorldCat
GCf2FcW7WO,ycCmBdQTYt
Popular posts from this blog
Scott Moir Tessa Virtue i Scott Moir w 2016 r. Reprezentacja Kanada Data i miejsce urodzenia 2 września 1987 London Wzrost 180 cm Konkurencja Pary taneczne Partner sportowy Tessa Virtue Trener Marie-France Dubreuil, Patrice Lauzon, Romain Haguenauer Poprzednio: Marina Zujewa, Oleg Epstein, Igor Szpilband, Johnny Johns, Carol Moir, Paul MacIntosh, Suzanne Killing Klub Montreal International School of Skating Poprzednio: Arctic Edge FSC Ilderton Skating Club Lokalizacja treningowa Montreal Poprzednio: Canton Kitchener Rekordy życiowe ISU przed sezonem 2018/2019 Nota łączna 206,07 Igrzyska Olimpijskie 2018 Taniec krótki 83,67 Igrzyska Olimpijskie 2018 Taniec dowolny 122,40 Igrzyska Olimpijskie 2018 Dorobek medalowy Reprezentacja Kanada Igrzyska olimpijskie Złoto Vancouver 2010 pary taneczne Złoto Pjongczang 2018 pary taneczne Złoto Pjongczang 2018 drużynowo Srebro S...
Souastre — miejscowość i gmina — Herb Państwo Francja Region Hauts-de-France Departament Pas-de-Calais Okręg Arras Kod INSEE 62800 Powierzchnia 7,18 km² Populacja (1990) • liczba ludności 352 • gęstość 49 os./km² Kod pocztowy 62111 Położenie na mapie Francji Souastre 50°09′N 2°34′E / 50,150000 2,566667 Portal Francja Souastre – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Hauts-de-France, w departamencie Pas-de-Calais. Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwały 352 osoby, a gęstość zaludnienia wynosiła 49 osób/km² (wśród 1549 gmin regionu Nord-Pas-de-Calais Souastre plasuje się na 887. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 507.). Bibliografia | Francuski urząd statystyczny ( fr. ) . p • d • e Gminy okręgu Arras Ablain-Saint-Nazaire Ablainzevelle Acheville Achicourt Achiet-le-Grand Achiet-le-Pe...
Na tę stronę wskazuje przekierowanie z „ biegi ”. Zobacz też: bieg rzeki. Biegi w konkurencjach lekkoatletycznych dzielą się na: Bieg na 100 m przez płotki kobiet podczas Olimpiady w Atlancie 1996 Biegacz Start niski z bloku startowego Start wysoki sprinty (biegi krótkie), biegi średnie, biegi długie, biegi przez płotki. Sprint to bieg na krótkich dystansach: 60 metrów (hala), 100 metrów, 200 metrów, 400 metrów, sztafety 4 × 100 metrów i 4 × 400 metrów. Zawodnicy startują na sygnał (strzał) startera z bloków startowych. Każdy zawodnik biegnie po swoim torze (przed zawodami odbywa się losowanie torów albo też numer toru przydzielonego zawodnikowi wynika z miejsca, które zajął on w biegu eliminacyjnym). O kolejności na mecie decyduje pierś zawodnika. W biegach sztafetowych biorą udział zespoły czteroosobowe, konkurencja polega na biegu z pałeczką sztafetową trzymaną w dłoni. Zawodnicy podczas zmian przekazują sobie pałeczkę w wyznaczonej strefie zmian...