Wschodniomałopolski Inspektorat Okręgowy Straży Granicznej Wschodniomałopolski Okręg SG
Historia
Państwo
II Rzeczpospolita
Sformowanie
1934
Rozformowanie
1939
Tradycje
Rodowód
Małopolski Inspektorat Okręgowy SG
Dowódcy
Ostatni
Marian Prosołowicz
Organizacja
Dyslokacja
Lwów
Formacja
Straż Graniczna
Wschodniomałopolski Inspektorat Okręgowy Straży Granicznej - utworzony wskutek podziału Małopolskiego Inspektoratu Okręgowego Straży Granicznej w grudniu 1934 inspektorat Straży Granicznej. Siedziba inspektoratu znajdowała się we Lwowie, funkcjonował do września 1939.
Spis treści
1Formowanie i zmiany organizacyjne
2Służba graniczna
3Kierownik inspektoratu/komendant okręgu
4Struktura organizacyjna
5Przypisy
6Bibliografia
Formowanie i zmiany organizacyjne |
Rozkazem nr 2 z 8 września 1938 roku w sprawie terminologii odnośnie władz i jednostek organizacyjnych formacji, dowódca Straży Granicznej płk Jan Gorzechowski nakazał zmienić nazwę Wschodniomałopolskiego Inspektoratu Okręgowego Straży Granicznej na Wschodniomałopolski Okręg Straży Granicznej, dotychczasowy inspektorat okręgowy przemianował na komendę okręgu i wprowadził tytuł komendanta okręgu w miejsce dotychczasowego kierownika[1].
Rozkazem nr 12 z 14 lipca 1939 roku w sprawie reorganizacji placówek II linii i posterunków wywiadowczych oraz obsady personalnej, komendant Straży Granicznej gen. bryg. Walerian Czuma zniósł posterunek SG „Drohobycz”[2].
Rozkazem nr 13 z 31 lipca 1939 roku w sprawach [...] przeniesienia siedzib i zmiany przydziałów jednostek organizacyjnych, komendant Straży Granicznej gen. bryg. Walerian Czuma wydzielił Obwód Straży Granicznej „Jasło” z Zachodniomałopolskiego Okręgu Straży Granicznej i przydzielił go do Wschodniomałopolskiego Okręgu Straży Granicznej[3].
Służba graniczna |
Rozkazem nr 1 z 27 marca 1936 roku w sprawach [...] zmian w niektórych inspektoratach okręgowych komendant Straży Granicznej płk Jan Jur-Gorzechowski ustalił linie rozgraniczenia[4]:
granica Śląskiego, Zachodnio- i Wschodniomałopolskiego Inspektoratu Okręgowego oraz Egzekutywa Oddziału Informacyjnego Komendy Straży Granicznej - linia od kamienia granicznego Nr 7 (styk Śląskiego Inspektoratu Okręgowego z Zachodniomałopolskim Inspektoratem Okręgowym) w kierunku miejscowości Bzie, Pawłowice, Mizerów z tym, że miejscowości Bzie, Pawłowice i Mizerów należą do Zachodnio-Małopolskiego Inspektoratu Okręgowego, następnie rzeką Pszczynką z tym, że miejscowość Pszczyna należy do Zachodniomałopolskiego Inspektoratu Okręgowego, następnie rzeką Korzenica do Wisły, dalej rzeką Wisłą aż do mostu kolejowego na linii Oświęcim-Chrzanów, stąd torem kolejowym do Chrzanowa z tym, że Chrzanów należy do Zachodnio-Małopolskiego Inspektoratu Okręgowego, dalej torem kolejowym do Szczakowa, Strzemieszyc, Olkusza i Wolbromia, z tym, że Szczakowa, Olkusz i Wolbrom należą do Zachodnio-Małopolskiego Inspektoratu Okręgowego, natomiast miejscowość Strzemieszyce - do Śląskiego Inspektoratu Okręgowego, dalej od Wolbromia w kierunku miejscowości Żarnowiec z tym, że Żarnowiec należy do Zachodniomałopolskiego Inspektoratu Okręgowego, dalej rzeką Pilicą aż do południowej granicy powiatu koneckiego. Dalej granica Zachodnio-Małopolskiego Inspektoratu Okręgowego biegnie południową granicą powiatu koneckiego, aż do Skarżyska, następnie linią kolejową Skarżysko, Ostrowiec, Chmielów, Sandomierz z tym, że Skarżysko, Wierzbnik, Ostrowiec, Chmielów, należą do Oddziału Informacyjnego Komendy Straży Granicznej, a Sandomierz do Zachodniomałopolskiego Inspektoratu Okręgowego. Dalej granicę Zachodniomałopolskiego Inspektoratu Okręgowego stanowiła rzeka San od ujścia jego do Wisły aż do ujścia doń rzeki Wisłok, po czym rzeką Wisłok aż do Łańcuta, po czym linia miejscowości Łańcut, Brzozów, górny bieg rzeki Wisłoku do kamienia granicznego nr 21 (styk Zachodniomałopolskiego Inspektoratu Okręgowego ze Wschodniomałopolskim Inspektoratem Okręgowym) z tym, że Łańcut i Brzozów należały do Zachodniomałopolskiego Inspektoratu Okręgowego.
Granica Wschodniomałopolskiego Inspektoratu Okręgowego z Korpusem Ochrony Pogranicza - ustalona rozkazem z dnia 16 maja 1928 roku (styk granicy polsko-rumuńskiej z Dniestrem w rejonie miejscowości Zęzowa, w tym koryto Dniestru dla Korpusu Ochrony Państwa) - pozostawała bez zmian z tym, że teren działania Straży Granicznej na wschodzie ograniczony był linią powiatów: Buczacz, Zaleszczyki, Czortków, Skałat i Zbaraż.
Kierownik inspektoratu/komendant okręgu |
nadinspektor Marian Prosołowicz[5]
Struktura organizacyjna |
Inspektorat Graniczny „Sambor”
Inspektorat Graniczny „Stryj”
Inspektorat Graniczny „Kołomyja”
W sumie dzielił się na 12 komisariatów i 80 placówek, chronił granicę o długości 650 km.
Przypisy |
↑Jabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 125.
↑Jabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 174.
↑Jabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 181.
↑Jabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 105-106.
↑Promińska 2011 ↓, s. 4.
Bibliografia |
Piotr Kozłowski: Małopolski Inspektorat Okręgowy Straży Granicznej w systemie ochrony granic II Rzeczypospolitej. W: Anna Gosławska-Hrychorczuk: Dzieje organizacji polskich formacji ochrony granic. Od obrony potocznej do II wojny światowej. Warszawa–Ketrzyn: Komenda Główna Straży Granicznej, 2007. ISBN 978-83-913583-7-5.
Henryk Mieczysław Kula: Polska Straż Graniczna w latach 1928-1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 8311082671.
Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Dokumenty organizacyjne, wybór źródeł. Tom II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999. ISBN 83-87424-77-3.
Katarzyna Promińska. Wstęp do inwentarza zespołu archiwalnego „Wschodniomałopolski Inspektorat Okręgowy Straży Granicznej”. , 2011. Szczecin: Archiwum Straży Granicznej.
p•d•e
Straż Graniczna (1928–1939)
Komenda Główna Straży Granicznej • Egzekutywa Komendy Głównej SG • Ekspozytura Inspektoratu Ceł • Flotylla Straży Granicznej • placówki SG • stopnie w SG • dyslokacja SG w 1930
Scott Moir Tessa Virtue i Scott Moir w 2016 r. Reprezentacja Kanada Data i miejsce urodzenia 2 września 1987 London Wzrost 180 cm Konkurencja Pary taneczne Partner sportowy Tessa Virtue Trener Marie-France Dubreuil, Patrice Lauzon, Romain Haguenauer Poprzednio: Marina Zujewa, Oleg Epstein, Igor Szpilband, Johnny Johns, Carol Moir, Paul MacIntosh, Suzanne Killing Klub Montreal International School of Skating Poprzednio: Arctic Edge FSC Ilderton Skating Club Lokalizacja treningowa Montreal Poprzednio: Canton Kitchener Rekordy życiowe ISU przed sezonem 2018/2019 Nota łączna 206,07 Igrzyska Olimpijskie 2018 Taniec krótki 83,67 Igrzyska Olimpijskie 2018 Taniec dowolny 122,40 Igrzyska Olimpijskie 2018 Dorobek medalowy Reprezentacja Kanada Igrzyska olimpijskie Złoto Vancouver 2010 pary taneczne Złoto Pjongczang 2018 pary taneczne Złoto Pjongczang 2018 drużynowo Srebro S...
Souastre — miejscowość i gmina — Herb Państwo Francja Region Hauts-de-France Departament Pas-de-Calais Okręg Arras Kod INSEE 62800 Powierzchnia 7,18 km² Populacja (1990) • liczba ludności 352 • gęstość 49 os./km² Kod pocztowy 62111 Położenie na mapie Francji Souastre 50°09′N 2°34′E / 50,150000 2,566667 Portal Francja Souastre – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Hauts-de-France, w departamencie Pas-de-Calais. Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwały 352 osoby, a gęstość zaludnienia wynosiła 49 osób/km² (wśród 1549 gmin regionu Nord-Pas-de-Calais Souastre plasuje się na 887. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 507.). Bibliografia | Francuski urząd statystyczny ( fr. ) . p • d • e Gminy okręgu Arras Ablain-Saint-Nazaire Ablainzevelle Acheville Achicourt Achiet-le-Grand Achiet-le-Pe...
Na tę stronę wskazuje przekierowanie z „ biegi ”. Zobacz też: bieg rzeki. Biegi w konkurencjach lekkoatletycznych dzielą się na: Bieg na 100 m przez płotki kobiet podczas Olimpiady w Atlancie 1996 Biegacz Start niski z bloku startowego Start wysoki sprinty (biegi krótkie), biegi średnie, biegi długie, biegi przez płotki. Sprint to bieg na krótkich dystansach: 60 metrów (hala), 100 metrów, 200 metrów, 400 metrów, sztafety 4 × 100 metrów i 4 × 400 metrów. Zawodnicy startują na sygnał (strzał) startera z bloków startowych. Każdy zawodnik biegnie po swoim torze (przed zawodami odbywa się losowanie torów albo też numer toru przydzielonego zawodnikowi wynika z miejsca, które zajął on w biegu eliminacyjnym). O kolejności na mecie decyduje pierś zawodnika. W biegach sztafetowych biorą udział zespoły czteroosobowe, konkurencja polega na biegu z pałeczką sztafetową trzymaną w dłoni. Zawodnicy podczas zmian przekazują sobie pałeczkę w wyznaczonej strefie zmian...
II Rzeczpospolita
